ผู้ใช้:Veratap 5401204032/กระบะทราย
== วัดพระนั่งดิน ==
วัดพระนั่งดิน คืออีกหนึ่งศาสนสถานที่อยู่ในบ้านพระนั่งดิน หมู่ที่ 7 ตำบลเวียง อำเภอเชียงคำ จังหวัดพะเยา เป็นวัดที่องค์พระประธานของวัดไม่มีฐานรองรับเหมือนกับพระประธานองค์อื่นๆ เคยมีราษฎรสร้างฐานรองรับเพื่ออัญเชิญพระประธานขึ้นประดิษฐานบนฐานรองรับ แต่ปรากฏว่าพยายามยกเท่าไรก็ยกไม่ขึ้น จึงเรียกสืบต่อกันมาว่า พระนั่งดิน
ตามตำนานกล่าวว่า พระพุทธรูปนี้สร้างตั้งแต่ครั้งสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังทรงพระชนม์อยู่ ดังนั้น พระเจ้านั่งดินน่าจะมีอายุกว่า 2500 ปี ในการสร้างพระพุทธรูปนี้ใช้เวลา 1 เดือน 7 วัน จึงเสร็จ เมื่อสร้างเสร็จได้ประดิษฐานไว้บนพื้นราบ ไม่มีฐานชุกชีดังพระพุทธรูปอื่นๆทั่วไป
ประวัติอุโบสถวัดนั่งดิน
อุโบสถหลังนี้เริ่มสร้างเมื่อวันอาทิตย์ที่ ๒๐ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๐๑ ตรงกับเดือน ๑๐ เหนือ ขึ้น ๔ ค่ำ แล้วเสร็จเมื่อวันจันทร์ที่ ๒๗ เมษายน พ.ศ.๒๕๐๒ เดือน ๗ เหนือ แรม ๔ ค่ำ รวมค่าก่อสร้างทั้งสิ้น ๙๘,๕๖๔ บาท (เก้าหมื่นแปดพันห้าร้อยหกสิบสี่บาทถ้วน) โดยพระอาจารย์คำหล้า สวโร แห่งสำนักวิปัสสนากัมมัฏฐานวัดพระธาตุจอมสักสังวราราม อำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย เป็นประธานการก่อสร้าง
ได้รับพระราชทานวิสูงคามสีมา เมื่อวันที่ ๔ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๐๙ และได้ทำการผูกพันธะสีมา ตัดลูกนิมิตเมื่อวันพุธที่ ๔ มีนาคม พ.ศ.๒๕๑๒ ตรงกับเดือน ๕ เหนือ แรม ๑๑ ค่ำ
พระเจ้านั่งดิน(พระประธาน) ประดิษฐานภายใน อุโบสถ วัดพระนั่งดิน สร้างขึ้นในสมัยพุทธกาล พระพุทธองค์ได้ทรงให้ปั้นด้วยดินจากลังกาทวีปขนาดเท่าองค์จริงดังนั้น พระเจ้านั่งดินน่าจะมีอายุกว่า 2,500 ปี ในการสร้างพระพุทธรูปนี้ ใช้เวลา 1 เดือน 7 วัน จึงเสร็จ เมื่อสร้างเสร็จได้ประดิษฐานไว้บนพื้นราบ ไม่มีฐานชุกชี ดังพระพุทธรูปอื่นๆ ทั่วไป เป็นพระพุทธรูปที่ศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมืองของอำเภอเชียงคำ จังหวัดพะเยา จนกระทั่งทุกวันนี้
ประวัติพระเจ้านั่งดิน ตามตำนานกล่าวว่า พระยาผู้ครองเมืองพุทธรสะได้ค้นพบประวัติตำนานเมื่อนมจตฺ จุลศักราช ๑๒๑๓ ปีระกา เดือน ๖ แรม ๓ ค่ำ วันจันทร์ พระพุทธเจ้าได้เสด็จออกเมตตาสรรพสัตว์ รอบโลกโดยทางอภินิหาร พอพระองค์เสด็จมาถึงเวียงพุทธรสะ (อำเภอเชียงคำในปัจจุบัน) พระพุทธองค์ได้เสด็จประทับอยู่บนยอดดอยสิงกุตตระ พระธาตุดอยคำปัจจุบัน ทรงแผ่เมตตาและประสาทพรตรัสสั่งพระยาคำแดง เจ้าเมืองพุทธรสะ ในขณะนั้น ให้สร้างรูปเหมือนของพระองค์ไว้ยังเมืองพุทธรสะนี้ พอสัพพัญญูเจ้าตรัสจบ ก็ปรากฏว่ามี พระยาอินทร์องค์หนึ่ง พระยานาคตนหนึ่ง พระฤาษี ๒ รูป และพระอรหันต์ ๔ องค์ ช่วยกันเนรมิตเอาดินศักดิ์สิทธิ์จากเมืองลังกาทวีป มาสร้างพระรูปเหมือนของพระพุทธองค์ โดยใช้เวลาสร้างหนึ่งเดือนเจ็ดวันจึงแล้วเสร็จ ครั้นเมื่อพระพุทธองค์ได้เสด็จโปรดสัตว์ทั่วถึงแล้ว จึงเสด็จเข้าสู่เมืองพุทธรสะอีกครั้ง ทรงเห็นรูปเหมือนที่ให้ทรงสร้างนั้นเล็กกว่าองค์ตถาคต จึงตรัสให้เอาดินมาเสริมให้ใหญ่เท่าพระองค์ แล้วพระสัพพัญญูเจ้าได้แผ่รัศมีออกครอบจักรวาล รูปปั้นจึงเลื่อนลงจากฐานชุกชี (แท่น) มากราบไหว้พระสัพพัญญูเจ้า พระองค์ได้ตรัสเทศนากับรูปเหมือนที่ได้สร้างขึ้นนั้นว่า “ขอให้ท่านจงอยู่รักษาศาสนาของกูตถาคต ให้ครบ 5,000 พระวรรษา” พระรูปเหมือนนั้นได้กราบน้อมรับเอาแล้วประดิษฐานอยู่บนพื้นดินนั้น พระรูปเหมือนดังกล่าว คือ องค์พระเจ้านั่งดิน ในปัจจุบันนี้เอง เป็นที่น่าสังเกตว่า พระเจ้านั่งดินองค์นี้ ไม่ได้ประทับบนฐานชุกชีเหมือนกับพระพุทธรูปในอุโบสถวัดอื่นๆ มีผู้เฒ่าผู้แก่เล่าว่า เคยมีชาวบ้านพากันสร้างฐานชุกชี แล้วอัญเชิญพระเจ้านั่งดินขึ้นประทับแต่มีเหตุปาฏิหาริย์เกิดฟ้าผ่าลงมาที่อุโบสถถึง ๓ ครั้ง พุทธบริษัททั้งหลายจึงอาราธนามประดิษฐาน บนพื้นดินดังเดิมตราบเท่าทุกวันนี้