ข้อความตัวหนาแม่แบบ:น้ำบ่อแก้ว อุกาสะ อุกาสะ พระจุฬาสังกาสราชา อะนาคา ครุฑ นาค สรรพทั้งพร้อมทุกแห่ง อินทร์แก้วแต่งอธิกรณ์เป็นคำสอนแห่งพระพุทธองค์ลงมาไว้ตั้งแต่ก่อนสั่งสอนโลกโลกีย์ ยังย่อมบ่ทันเหมิดยังย่อมบ่ทันเสี่ยง ยังย่อมบ่ทันเกี่ยงในคลองพุทธออกมาตั้งแต่ก่อนกับทั้งพร้องเทพยาธร ครุฑ นาค ก็หลายหลากถ้วนถี่ บ่ทันสุดกับทั้งเทพบุตร กับทั้งเทพดา กับทั้งพระยาอินทร์ กับทั้งพระยาพรหม กับทั้งพระยายมราช กับทั้งพระยาเวส กับทั้งพระปัจเจก กับทั้งพระกัจจาย์ มากมูลหลายเหลือแหล่ น้ำเก้าแม่นี้ชื่อว่าน้ำทิพย์ น้ำสิบแม่นี้ชื่อว่าน้ำแก้ว ใหลแจ๊วๆ ใหลเข้ามาหา ห้าแม่น้ำนี้เลิศล้ำกว่าแม่น้ำทั้งหลายโพดทั้งคำเป็นคำตายผู้เก่า โพดแต่องค์สัพพัญญูเจ้าว่าให้กูโพดพ้น โมคคัลลาน์ อานนท์ ตนเป็นลูกศิษย์พระตะถาคะตะ องค์เคยชำระพาบแพ้ข้าศึกศัตรูในชมพูทีเป สัพเพสัตตา สุขิตา โหนตุ อุยะอุปุปายะปะปุ อุพุทธัง อิสังมุนมัง อะโนมะ อะโนมา อิสะระ อิสะรา มูละมูลัง อุทะกัง ยังแม่น้ำอันนี้ชื่อว่าน้ำเอกกะกิจการมากนักหนามีมาลาศรัทธาและดวงนอกกว่านั้นยังมีเสื่อผ้าเงินคำให้มาฟังธรรมจำศีลกินทาน ให้เจียงจอด ให้ฮอดพ่อแม่แก่กว่านั้นอุปัชฌาย์อาจารย์กับทั้งคณะสังฆะเสนาทั้งสี่ เสนาทั้งแปดในเขตคุ้มท้าวพระยา ยังยอมปรารถนาหาคุณแม่น้ำขอให้มาซ่อยค่ำซอยซูในขันธสันดานทันโลกวิมานอยู่ในปราสาทขอให้อย่าให้ขาดขวัญแก้วลืมเสียกับทั้งขวัญผัวเมียและลูกเต้า กับทั้งขวัญเข้าสู่ตำรา พยายัมแม่น้ำอดสงส์เลิศแล้วน้ำอันนี้ชื่อว่าน้ำเกศแก้วจุฬามณีน้ำอันนี้ชื่อว่าน้ำนางธรณีมีฤทธีเกศเกล้าน้ำอันนี้ชื่อว่าน้ำพระพุทธเจ้าใหลเข้ามาหามัธยการเป็นยัมในมนุษย์ น้ำอันนี้บริสุทธิ์ทุกอย่าง น้ำอันนี้อยู่ข้างหว่างหิน น้ำอันนี้ชื่อว่าน้ำพระยาอินทร์ น้ำอันนี้ชื่อว่าน้ำพระยาพรหม น้ำอันนี้ชื่อว่าน้ำพระยายมราช น้ำอันนี้ชื่อว่าน้ำกาบบัวใขภายในมีพระพุทธพระธรรมพระสังฆเจ้าภายนอกมีเทพบุตร เทพดา กับทั้งท้าวพระยาจักวัตติราชองค์เคยชำระพาบแพ้ข้าศึกศัตรูในทิศทั้งสี่ชมพูเลิศล้ำลือเขตก็แม่น้ำอันนี้แล้ว กูจะฮดสังฆราชาผู้อยู่ในห้องก็แม่น้ำอันนี้แล้ว กูจะฮดคนผอมเหลืองแลใข้ป่่วยก็แม่น้ำอันนี้แล้วกูจะฮดท้าวพระยาขึ้นเสวยราชบ้านเมืองก็แม่น้ำอันนี้แล้วกูจะฮดหมู่ลูกหลานทั้งคอยค่า ทั้งช้าง ม้า และ งัวควายก็แม่น้ำอันนี้แล้ว กูจะฮดก่อนเส้าและขี้ควายก็แม่น้ำอันนี้แล้ว กูจะฮดเครืองจัญไรหลายหลากในมนุษย์พุดแก้วและหนงนาก็แม่น้ำอันนี้แล้ว กูจะฮดเครื่องปู่ตา สังขยามาแต่ก่อนก็เคยคูนเลยเล่ามาเลยคูนเป็นพยศ ปดแล้วคืนมาดังเก่าเป็นขาวหลายที่เหมือนดังพระจันทร์เพ็ญผายผ่องเหมือนดังพระอาทิตย์ส่องใสงามตา โอฬาร เดือนด่างด่าวพระเจ้ากล่าวว่า ศรี ศรี น้ำออกบ่อกินเย็น น้ำส้างแก้วเมืองบนคนทั้งหลายเชื่อ ฮู้เมื่อแล้วใหลเข้ามาหา อุอะเอโออุอะมูลมะมูลมัง สัพพะรัตตุ โสตถี มาติกัง นิฏฐิตัง