ทะนานเป็นเครื่องมือสำหรับตวงของเหลวและของแห้ง ใช้ในไทยมาตลอดจนถึง พ.ศ. 2466 ทำจากกะลามะพร้าวทั้งลูกหรือโลหะทำเป็นรูปกะโหลก ขนาดของทะนานใช้เบี้ยจั่นเป็นเครื่องทดสอบ ถ้าบรรจุเบี้ยได้ 1,000 อันเรียกทะนานพัน ถ้าบรรจุได้ 830 อันเรียกทะนาน 830 ขนาดเล็กสุดเรียกทะนานร้อยแปด บรรจุเบี้ยจั่นได้ 108 อัน ทะนานที่ใช้ตวงข้าวเปลือกนั้นกำหนดให้ 25 ทะนานเป็น 1 สัด ส่วนทะนานที่ใช้ในมาตราตวงข้าวสารนั้น 20 ทะนานเป็น 1 สัด

อ้างอิง แก้

  • ชยันต์ พิเชียรสุนทร ศุภชัย ติยวรนันท์ และ วิเชียร จีรวงศ์. คู่มือเภสัชกรรมแผนไทยเล่ม 6 เภสัชกรรม. กทม. อัมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง. 2555. หน้า 84 - 87