คูริเลียน บ็อบเทล (แมว)

คูริเลียน บ็อบเทล เป็นสายพันธุ์แมว (หรือกลุ่มสายพันธุ์ ขึ้นอยู่กับการลงทะเบียน) ที่มีต้นกำเนิดจากหมู่เกาะคูริลของรัสเซีย เช่นเดียวกับเกาะซาฮาลินและคาบสมุทรคัมชัตคาของรัสเซีย^[1]^[2] ขนสั้นหรือยาว มีลำตัวแบบกึ่งกลมและหางสั้นฟูโดดเด่น หลังโค้งเล็กน้อยโดยมีขาหลังยาวกว่าขาหน้า คล้ายกับแมวแมงซ์^[2] สายพันธุ์นี้ยังเรียกว่า คูริล ไอส์แลนด์ บ็อบเทล คูริล บ็อบเทล (Kuril Islands Bobtail, Kuril Bobtail) (ทั้งสองคำมักสะกดผิดว่า คูริล (Kurile) และ คูริลสค์ บ็อบเทล (Curilsk Bobtail) และอาจเรียกโดยไม่มีคำว่า "บ็อบเทล" บางครั้งสะกดว่า คูริเลียน (Kurilean) ด้วย^[3] สายพันธุ์ขนสั้นดั้งเดิมเป็นสายพันธุ์ธรรมชาติ^[2]^[3] ที่รู้จักกันบนเกาะมากว่า 200 ปี^[2] เนื่องจาก พวกมันเป็นสัตว์เลี้ยง ที่ได้รับการเพาะพันธุ์แบบคัดเลือกพวกมันจึงได้รับความนิยมในสหภาพโซเวียตและในระดับหนึ่งในส่วนอื่น ๆ ของยุโรป โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับความสามารถในการล่าสัตว์ฟันแทะ ตั้งแต่กลางศตวรรษที่ 20^[2]แต่ยังคงหายากในอเมริกาเหนือ^[2] ข้อมูลเมื่อ 2011^[update]

คูริเลียนได้รับการยอมรับว่าเป็นกลุ่มสายพันธุ์ของสายพันธุ์ที่มีขนสั้นและขน[กึ่ง]ยาวโดยThe International Cat Association (TICA) ซึ่งพิจารณาว่าเป็น "สายพันธุ์ใหม่ขั้นสูง" ที่ไม่มีสิทธิ์ได้รับสถานะแชมป์เปี้ยน^[4] ข้อมูลเมื่อ 2011^[update]) และโดยFédération Internationale Féline (FIFe) World Cat Federation (WCF) ยอมรับว่าพวกมันเป็นสายพันธุ์เดียว^{[ต้องการอ้างอิง]} ข้อมูลเมื่อ 2011^[update] Cat Fanciers' Association (CFA) ยังไม่ยอมรับสายพันธุ์นี้เลย

ในขณะที่อาจเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับสายพันธุ์บ็อบเทลญี่ปุ่น ทั้งสองสายพันธุ์มีหางสั้นแบบงอเหมือนกัน แต่ญี่ปุ่นมีลักษณะผอมกว่า มุมแหลมกว่าและไม่เป็นก้อนกลมเท่า^[1]^[5] แต่คูริเลียนมีต้นกำเนิดที่ฝั่งตรงข้ามของยูเรเชีย จากสายพันธุ์คาเรเลียน บ็อบเทล ของรัสเซียตะวันตกและฟินแลนด์ ดังนั้นจึงไม่น่าจะเป็นญาติสนิท การศึกษาทางพันธุกรรมอาจแสดงถึงความเกี่ยวข้องของสายพันธุ์ในอนาคต เช่นเดียวกับที่บ็อบเทลญี่ปุ่นและแมวแมงซ์ที่ไม่มีหางจนถึงหางสั้นเกิดขึ้นโดยอิสระบนเกาะต่าง ๆ ทั่วโลก หางบ็อบของคูริเลียนอาจเป็นการกลายพันธุ์แบบสุ่มที่โดดเดี่ยวที่กลายเป็นเรื่องปกติบนหมู่เกาะคูริลและเกาะซาฮาลิน เนื่องจากความหลากหลายทางพันธุกรรมที่จำกัดของชีวภูมิศาสตร์ของเกาะ (เป็นตัวอย่างของการเปลี่ยนความถี่ยีนอย่างไม่เจาะจง และในระดับย่อยเฉพาะของเส้นโค้งพื้นที่สปีชีส์)

ต้นกำเนิด

สายพันธุ์ใหม่นี้ไม่เป็นที่รู้จักกันดีนอกดินแดนพื้นเมือง แม้จะมีประวัติยาวนานในญี่ปุ่น บนหมู่เกาะที่รู้จักกันในนามว่า หมู่เกาะคูริล ซึ่งทอดยาวจากจุดที่ตะวันออกสุดของรัสเซียถึงปลายเกาะฮอกไกโดของญี่ปุ่น รู้จักกันในชื่อ คูริล บ็อบเทล หรือ คูริลสค์ บ็อบเทล เนื่องจากหมู่เกาะคูริลเป็นดินแดนของรัสเซีย สายพันธุ์นี้กำลังพัฒนาและส่งเสริมให้เป็นสายพันธุ์พื้นเมืองรัสเซียที่แยกออกจากกันและแตกต่างจากบ็อบเทลญี่ปุ่น มีหลายเรื่องราวเกี่ยวกับต้นกำเนิดของสายพันธุ์นี้ ต้นกำเนิดหลักของสายพันธุ์นี้ถือว่าเกิดจากการผสมข้ามพันธุ์ของแมวบ็อบเทลญี่ปุ่นกับแมวไซบีเรียที่นำโดยชาวเรือมายังหมู่เกาะคูริล ได้รับการยอมรับจากWCFในปี 1994

ลักษณะ

ในธรรมชาติ แมวพันธุ์นี้ถือเป็นแมวที่เก่งในการตกปลาและล่าสัตว์ ซึ่งอาจอธิบายได้ว่าทำไมแมวพันธุ์คูริเลียนจึงชอบเล่นน้ำ รูปลักษณ์ที่ดูดุร้ายของแมวพันธุ์คูริเลียนไม่ได้สะท้อนให้เห็นในอุปนิสัยของแมวพันธุ์นี้ แมวพันธุ์นี้ขึ้นชื่อในเรื่องความฉลาดและอ่อนโยน

สายพันธุ์นี้เป็นที่รู้จักกันดีในเรื่องหางสั้นแบบ "ปอมปอม" ที่โค้งงอ สั้น หรือยาว มันมีหางที่สั้นและฟู ตั้งแต่ 2 ถึง 10 ข้อกระดูกสันหลัง หลังมีลักษณะโค้งเล็กน้อย โดยมีขาหลังยาวกว่าขาหน้า^[1] มันมีลักษณะรูปร่างขนาดกลางถึงใหญ่ มีกล้ามเนื้อและใบหน้ากว้างแบบกลมสี่เหลี่ยม^[1] สีตาสอดคล้องกับสีของขน สีที่นิยมคือสีเหลือง สีเขียว และสีเหลืองเขียว มีทั้งคูริเลียนขนกึ่งยาวและขนสั้น อนุญาตให้มีทุกสี ยกเว้นสีแบบสีจุดและสีทึบ หนึ่งในสาเหตุที่ทำให้มันหายากคือมีลูกแมวเพียงสองหรือสามตัวต่อครอก สีขนที่พบบ่อยที่สุดคือสีแดง เทา และลายบ็อบเทล^[1] อายุขัยของคูริเลียน บ็อบเทล อยู่ระหว่าง 15 ถึง 20 ปี เนื่องจากสายพันธุ์นี้พัฒนาในธรรมชาติ^[1]

อ้างอิง

↑ ^1.0 ^1.1 ^1.2 ^1.3 ^1.4 ^1.5 "Kurilian Bobtail Breed Group (KB/KBL)" (PDF). TICA.org. Harlingen, Texas: The International Cat Association (TICA). 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2011-11-01. สืบค้นเมื่อ 2011-12-12.
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 ^2.3 ^2.4 ^2.5 "TICA Kurilian Bobtail Breed Introduction". TICA.org. op. cit. 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-01-15. สืบค้นเมื่อ 2011-11-24.
↑ ^3.0 ^3.1 "Kurilean Bobtail Longhair/Shorthair: KBL/KBS" (PDF). FIFeWeb.org. Fédération Internationale Féline (FIFe). 1 January 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2 March 2017. สืบค้นเมื่อ 2011-12-12.
↑ "TICA-Recognized Cat Breeds". TICA.org. op. cit. 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-02-13. สืบค้นเมื่อ 2011-11-24.
↑ "Japanese Bobtail Breed Group (JB/JBL)" (PDF). TICA.org. op. cit. 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2011-11-03. สืบค้นเมื่อ 2011-12-12.

แหล่งข้อมูลอื่น

Kurilian Bobtail Fanciery Association kurilian.info

บทความสัตว์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[TICA_PDF-1] 1.0 ^1.1 ^1.2 ^1.3 ^1.4 ^1.5 "Kurilian Bobtail Breed Group (KB/KBL)" (PDF). TICA.org. Harlingen, Texas: The International Cat Association (TICA). 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2011-11-01. สืบค้นเมื่อ 2011-12-12.

[TICA_KB-2] 2.0 ^2.1 ^2.2 ^2.3 ^2.4 ^2.5 "TICA Kurilian Bobtail Breed Introduction". TICA.org. op. cit. 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-01-15. สืบค้นเมื่อ 2011-11-24.

[FIFe_PDF-3] 3.0 ^3.1 "Kurilean Bobtail Longhair/Shorthair: KBL/KBS" (PDF). FIFeWeb.org. Fédération Internationale Féline (FIFe). 1 January 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2 March 2017. สืบค้นเมื่อ 2011-12-12.

[TICA_breeds-4] "TICA-Recognized Cat Breeds". TICA.org. op. cit. 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-02-13. สืบค้นเมื่อ 2011-11-24.

[TICA_JB-5] "Japanese Bobtail Breed Group (JB/JBL)" (PDF). TICA.org. op. cit. 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2011-11-03. สืบค้นเมื่อ 2011-12-12.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]