หอยสังข์ยักษ์ออสเตรเลีย
| หอยสังข์ยักษ์ออสเตรเลีย | |
|---|---|
| |
| เปลือกหอยสังข์ยักษ์ออสเตรเลีย | |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | Animalia |
| ไฟลัม: | Mollusca |
| ชั้น: | Gastropoda |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | clade Caenogastropoda clade Hypsogastropoda |
| วงศ์ใหญ่: | Muricoidea |
| วงศ์: | Turbinellidae |
| วงศ์ย่อย: | Turbinellinae |
| สกุล: | Syrinx Röding, 1798[1] |
| สปีชีส์: | S. aruanus |
| ชื่อทวินาม | |
| Syrinx aruanus (Linnaeus, 1758)[2] | |
| ชื่อพ้อง[6] | |
|
A synonym for the genus Syrinx: Megalatractus | |
หอยสังข์ยักษ์ออสเตรเลีย (อังกฤษ: Australian trumpet, False trumpet; ชื่อวิทยาศาสตร์: Syrinx aruanus) เป็นมอลลัสคาในชั้นหอยฝาเดียว (Gastopoda)
เป็นหอยสังข์ที่มีขนาดใหญ่มาก โดยอาจยาวได้ถึง 91 เซนติเมตร มีน้ำหนักกว่า 18 กิโลกรัม และเป็นเพียงชนิดเดียวเท่านั้นที่อยู่ในสกุล Syrinx นับเป็นหอยฝาเดียวที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในโลก
มีปากที่ใหญ่ขนาดที่สามารถนำเด็กทารกไปวางนอนในนั้นได้ เป็นหอยชนิดที่พบเฉพาะพรมแดนทางทะเลระหว่างอินโดนีเซียและออสเตรเลียเท่านั้น มีเปลือกภายนอกสีเหลืองออกทอง
ซึ่งหอยสังข์ชนิดนี้ สันนิษฐานว่าเป็นต้นกำเนิดของวรรณคดีไทยเรื่อง สังข์ทอง สันนิษฐานว่าได้รับอิทธิพลมาจากนิทานพื้นบ้านของชวา ที่มีเนื้อเรื่องคล้ายคลึงกัน ในยุคต้นรัตนโกสินทร์[7]
อ้างอิง แก้
- ↑ Röding P. F. (1798). Museum Boltenianus sive Catalogus cimeliorum e tribus regnis naturae olim collegerat. Pars secunda continens Conchylia sive Testacea univalvia, bivalvia & multivalvia. Trappi, Hamburg, viii. + 199 pp.
- ↑ Linnaeus C. (1758). Systema Naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. L. Salvii, Holmiae (Stockholm). 824 pp., page 275.
- ↑ Born I. von (1780). Testacea musei Caesarei Vindobonensis quae jussu Mariae Theresia. J. P. Kraus, Vienna. 442 pp., page 9.
- ↑ Lamarck J.B.P. de M. (1822). Histoire naturelle des Animaux sans Vertèbres. Verdiere, Paris. 711 pp., page 126.
- ↑ Tryon G. W. (1887). Manual of Conchology, structural and systematic, with illustrations of the species. Volume 9. Solariidae (by William B. Marshall), Ianthinidae, Trichotropidae, Scalariidae, Cerithiidae, Rissoidae, Littorinidae. 488 pp., 71 plates. Page 142, plate 26, figure 16.
- ↑ Syrinx aruanus (Linnaeus, 1758). OBIS Indo-Pacific Molluscan Database, accessed 6 August 2009
- ↑ จอม ปัทมคันธิน. แฟนหอยพันธุ์แท้. นนทบุรี : สำนักพิมพ์ชบาเงิน, 2555. 185 หน้า. หน้า 108. ISBN 978-616904682-0
อ่านเพิ่ม แก้
- Kesteven H. L. (1904). "The anatomy of Megalatractus". Memoirs of the Australian Museum 4: 419–449.
- McClain C. R., Balk M. A., Benfield M. C., Branch T. A., Chen C., Cosgrove J., Dove A. D. M., Gaskins L. C., Helm R. R., Hochberg F. G., Lee F. B., Marshall A., McMurray S. E., Schanche C., Stone S. N. & Thaler A. D. (2015). "Sizing ocean giants: patterns of intraspecific size variation in marine megafauna". PeerJ 3: e715 doi:10.7717/peerj.715.
- (1982). "Large Syrinx aruanus of shell length 36 inches (91.4cm) illustrated". Hawaiian Shell News 30(7): 12.
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
- Two images of shells with periostracum at: [1]
- More good quality images of shells here: [2] เก็บถาวร 2008-12-01 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน