วิกิพีเดีย

กัลฟ์แอร์

สายการบินแห่งชาติของประเทศบาห์เรน

กัลฟ์แอร์ (อังกฤษ: Gulf Air, อาหรับ: طيران الخليج) เป็นสายการบินประจำชาติและสายการบินที่ใหญ่ที่สุดของประเทศบาห์เรน โดยมีฐานการบินหลักที่ท่าอากาศยานนานาชาติบาห์เรนในอัลมุฮัรร็อก สายการบินให้บริการในเส้นทางต่างประเทศทั้งหมด 40 เมืองทั่วโลก ใน แอฟริกา เอเชีย ยุโรป ตะวันออกกลาง ทางสายการบินใช้รูปเหยี่ยวสีทองในตราสายการบิน

กัลฟ์แอร์
IATA ICAO รหัสเรียก
GF GFA GULF AIR
ก่อตั้งค.ศ. 1950 (74 ปี) (ในชื่อ กัลฟ์เอวิเอชัน)
ท่าหลักท่าอากาศยานนานาชาติบาห์เรน
สะสมไมล์ฟัลคอนฟลายเออร์[1]
ขนาดฝูงบิน40
จุดหมาย50[2]
บริษัทแม่GULF AIR HOLDING B.S.C
สำนักงานใหญ่บาห์เรน อัลมุฮัรร็อก, ประเทศบาห์เรน
บุคลากรหลัก
เว็บไซต์GulfAir.com

ประวัติ แก้

ใน ค.ศ. 1940 นายแฟรดดี้ บอสเวิด (นักบินชาวอังกฤษ) ให้บริการแบบแท็กซี่ โดยให้บริการจาก บาห์เรนสู่ โดฮาและ อัซเซาะฮ์รอน หลังจากนั้น นายแฟรดดี้ บอสเวิด ได้พัฒนาด้านบริการใน วันที่24 มีนาคม 1950 และยังได้ลงทะเบียนกับ Gulf Aviation และก่อตั้งเป็นบริษัท share-holding โดยใช้เครื่อง Avro Ansons 3เครื่อง และ De Havilland DH.86B 4 เครื่องยนต์

จุดหมายปลายทาง แก้

บทความหลัก: จุดหมายปลายทางของกัลฟ์แอร์

ข้อตกลงการบินร่วม แก้

ณ เดือนมีนาคม ค.ศ. 2024 กัลฟ์แอร์ได้มีข้อตกลงการบินร่วมกับสายการบินดังต่อไปนี้:[5]

ฝูงบิน แก้

ฝูงบินปัจจุบัน แก้

ฝูงบินปัจจุบันของกัลฟ์แอร์
 
แอร์บัส เอ320นีโอของกัลฟ์แอร์
 
แอร์บัส เอ321นีโอของกัลฟ์แอร์ในลวดลายย้อนยุค
 
โบอิง 787-9 ของกัลฟ์แอร์

ณ เดือนมีนาคม ค.ศ. 2024 กัลฟ์แอร์มีเครื่องบินประจำการในฝูงบินดังนี้:[11][12]

ฝูงบินของกัลฟ์แอร์
เครื่องบิน ประจำการ คำสั่งซื้อ ผู้โดยสาร หมายเหตุ
C Y รวม อ้างอิง
แอร์บัส เอ320-200 8 — 16 120 136 [13]
แอร์บัส เอ320นีโอ 6 6 16 120 136 [14] [15]
แอร์บัส เอ321-200 4 — 8 161 169 [16]
แอร์บัส เอ321นีโอ 4 4 12 180 192
แอร์บัส เอ321แอลอาร์ 8 1 16 150 166 [17]
โบอิง 787-9 10 — 26 256 282 [18] [19][20]
รวม 40 11

กัลฟ์แอร์มีอายุฝูงบินเฉลี่ย 6.4 ปี

ฝูงบินในอดีต แก้

กัลฟ์แอร์เคยให้บริการเครื่องบินดังต่อไปนี้:[21][22]

ฝูงบินในอดีตของกัลฟ์แอร์
เครื่องบิน จำนวน เริ่มประจำการ ปลดประจำการ หมายเหตุ
แอร์บัส เอ319-100 2 2008 2013
แอร์บัส เอ320-200 1 1994 2000 หนึ่งลำตกในเที่ยวบินที่ 072
แอร์บัส เอ330-200 12 1999 2020
แอร์บัส เอ340-300 10 1994 2012
บีเอซี 1-11 2 1969 1978
โบอิง 707-320ซี ไม่ทราบ 1979 1980
โบอิง 737-200 11 1977 1995 หนึ่งลำตกในเที่ยวบินที่ 771
โบอิง 737-700 1 2011 2012 ใช้สำหรับการขนส่งแบบ VIP
โบอิง 737-800 2 2007 2008 เช่าจากเอกซ์แอลแอร์เวย์ เยอรมนี
โบอิง 747-100 2 1984 1987
โบอิง 757-200F 1 1993 1996
โบอิง 767-300อีอาร์ 20 1988 2008
โบอิง 777-300อีอาร์ 4 2009 2009 เช่าจากเจ็ตแอร์เวย์
เดอ ฮาวิลแลนด์ โดฟ ไม่ทราบ 1951 1964
เดอ ฮาวิลแลนด์ เฮรอน ไม่ทราบ 1956 1967
เดอ ฮาวิลแลนด์ ดีเอช.86บี ไม่ทราบ 1950 1952
ดักลาส ดีซี-3 ไม่ทราบ 1961 1971
เอ็มบราเออร์ 170 2 2010 2012
เอ็มบราเออร์ 190 2 2010 2013
ฟอกเกอร์ เอฟ-27 ไม่ทราบ 1967 1981
ล็อคฮีด แอล-1011 ไตรสตาร์ 18 1976 1998 ทดแทนด้วยโบอิง 767-300อีอาร์
ชอร์ต สกายแวน ไม่ทราบ 1970 1981
วิกเกอร์ส วีซี10 ไม่ทราบ 1974 1978

อ้างอิง แก้

อ้างอิง แก้

  1. ↑ https://www.gulfair.com/enrol/about-falconflyer
  2. ↑ "Gulf Air on ch-aviation". ch-aviation (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2023-12-04.
  3. ↑ "Board of Directors". สืบค้นเมื่อ 17 April 2017.
  4. ↑ "Waleed AlAlawi - DCEO". Gulf Air. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-10-22. สืบค้นเมื่อ 19 March 2020.
  5. ↑ "Profile on Gulf Air". CAPA. Centre for Aviation. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-10-31. สืบค้นเมื่อ 2016-10-31.
  6. ↑ "Aegean / Gulf Air begins codeshare partnership from July 2017".
  7. ↑ "Gulf Air". Airliner World (October 2017): 11.
  8. ↑ "Gulf Air, Cathay Pacific ink codeshare deal". aeroroutes.com.
  9. ↑ Liu, Jim (18 April 2019). "Etihad / Gulf Air begins codeshare partnership in S19". routesonline.com.
  10. ↑ "KLM Partners With Gulf Air To Offer Codeshare Flights". Simple Flying. 28 October 2019. สืบค้นเมื่อ 5 November 2019.
  11. ↑ "Gulf Air Fleet Detail and History". Planespotters.net. สืบค้นเมื่อ August 3, 2023.
  12. ↑ "Gulf Air fleet".
  13. ↑ "Airbus A320-200 seat map". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 July 2018. สืบค้นเมื่อ 24 August 2017.
  14. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ Gulf Air Fleet Detail and History2
  15. ↑ "Gulf Air cuts Boeing 787 order, revises Airbus order". Reuters. 12 November 2012.
  16. ↑ "Airbus A321-200 seat map". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 February 2017. สืบค้นเมื่อ 24 August 2017.
  17. ↑ "Gulf Air Takes Delivery of Its First Airbus A321neo". 25 August 2020.
  18. ↑ "Boeing 787-9 seat map". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 September 2021. สืบค้นเมื่อ 6 October 2018.
  19. ↑ "Gulf Air confirms maiden B787-9 due in early 2Q18". ch-aviation (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2017-05-29.
  20. ↑ "Gulf Air to lease five B787-9s from DAE".
  21. ↑ "Gulf Air Fleet - Airfleets aviation". airfleets.net.
  22. ↑ "Gulf Air Fleet Details and History". aPlanespotters.net. 6 January 2024.

บรรณานุกรม แก้

แหล่งข้อมูลอื่น แก้

  วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Gulf Air

 

บทความนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

หมายเหตุ: ขอแนะนำให้จัดหมวดหมู่โครงให้เข้ากับเนื้อหาของบทความ (ดูเพิ่มที่ วิกิพีเดีย:โครงการจัดหมวดหมู่โครงที่ยังไม่สมบูรณ์)

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=กัลฟ์แอร์&oldid=11399385"