ซาราห์ เชอร์ชิล ดัชเชสแห่งมาร์ลบะระ

(เปลี่ยนทางจาก Sarah Churchill, Duchess of Marlborough)

ซาราห์ เชอร์ชิล ดัชเชสแห่งมาร์ลบะระ (อังกฤษ: Sarah Churchill, Duchess of Marlborough) หรือชื่อเดิมคือ ซาราห์ เจ็นนิงส์ (Sarah Jennings) เป็นสตรีสูงศักดิ์ชาวอังกฤษ เป็นผู้มีบทความสำคัญในการเป็นพระสหายสนิทของสมเด็จพระราชินีนาถแอนน์แห่งบริเตนใหญ่ ในรัชสมัยของพระองค์ซาราห์ได้รับตำแหน่งสูงสุดสำหรับสตรีในราชสำนักในฐานะเจ้ากรมพระภูษามาลา ความสัมพันธ์อันสนิทสนมของแอนน์และพระนางเจ้าแอนน์เป็นที่รู้กันทั่วไปจึงทำให้ผู้ที่ต้องการอะไรจากพระนางเจ้าแอนน์ต้องเข้ามาขอให้ซาราห์ช่วย นอกจากนั้นซาราห์ก็ยังมีบทบาทสำคัญในการก่อสร้างวังเบลนิมเพื่อเป็นเกียรติแก่สามีผู้เป็นวีรบุรุษในการสงคราม

ซาราห์ เชอร์ชิล ดัชเชสแห่งมาร์ลบะระ
ซาราห์ เชอร์ชิล ดัชเชสแห่งมาร์ลบะระ โดย ชาร์ลส์ เจอร์วาส (Charles Jervas) หลัง ค.ศ. 1714[1]
เกิด(5 มิถุนายน ค.ศ. 1660
เซนต์อัลบัน, ฮาร์ทฟอร์ดเชอร์
อสัญกรรมราว 18 ตุลาคม ค.ศ. 1744
บรรดาศักดิ์ขุนนางอังกฤษ
ตำแหน่งพระสหายสนิทของสมเด็จพระราชินีนาถแอนน์และผู้มีบทบาทในการก่อสร้างวังเบลนิม
บุตรเฮนรีเอ็ตตา ดัชเชสที่ 2 แห่งมาร์ลบะระ
แอนน์ สเป็นเซอร์ เคานเทสแห่งซันเดอร์แลนด์และอื่นๆ
ขุนนางอังกฤษ - กษัตริย์อังกฤษ - ชาวอังกฤษ

ในสมัยที่การแต่งงานของผู้มีฐานะเป็นการแต่งงานเพื่อเพิ่มฐานะทางการเงินแต่ซาราห์มีความสัมพันธ์อันดีกับสามี จอห์น เชอร์ชิล ดยุกแห่งมาร์ลบะระ ผู้ที่ซาราห์สมรสด้วยเมื่อปีค.ศ. 1677 ซาราห์เข้าข้างเจ้าหญิงแอนน์ระหว่างการปฏิวัติอันรุ่งโรจน์และหลังจากที่พระเจ้าเจมส์ที่ 2สละราชสมบัติ เมื่อเจ้าหญิงแอนน์ขึ้นเสวยราชย์หลังจากพระเจ้าวิลเลียมที่ 3สวรรคตในปีค.ศ. 1702 เป็นพระนางเจ้าแอนน์ ดยุกแห่งมาร์ลบะระและ ซิดนีย์ กอดอลฟีน เอิร์ลแห่งกอดอลฟีนที่ 1 (Sidney Godolphin, 1st Earl of Godolphin) ก็ได้รับตำแหน่งสำคัญทางการเมือง ส่วนหนึ่งเป็นเพราะความสัมพันธ์ระหว่างซาราห์กับพระนางเจ้าแอนน์ เมื่อดยุกแห่งมาร์ลบะระนำทัพไปต่อสู้ในสงครามสืบราชบัลลังก์สเปนในยุโรป ซาราห์ก็เขียนจดหมายไปถึงสามีเล่าถึงความเป็นไปในราชสำนัก และนอกจากนั้นซาราห์ก็ยังเป็นผู้มีอิทธิพลในการให้คำปรึกษาแก่พระนางเจ้าแอนน์เมื่อดยุกแห่งมาร์ลบะระส่งรายงานการสงครามกลับมาถวายจากสนามรบ[2]

ความเป็นหัวแข็งและความเป็นคนชอบเอาชนะของซาราห์เป็นสาเหตุหนึ่งที่ก็ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างพระนางเจ้าแอนน์และซาราห์มาสิ้นสุดลงในที่สุดในปีค.ศ. 1711 ซาราห์และสามีถูกปลดจากหน้าที่ในราชสำนัก แต่ก็ได้กลับรับราชการอีกครั้งในสมัยราชวงศ์ฮันโนเฟอร์หลังจากพระนางเจ้าแอนน์เสด็จสวรรคต แต่ต่อมาซาราห์ก็ยังคงมีความขัดแย้งอย่างรุนแรงกับคนสำคัญๆ รอบข้างอีกหลายคนเช่น เฮนรีเอ็ตตา กอดอลฟีน ดัชเชสที่ 2แห่งมาร์ลบะระ ลูกสาวคนที่สอง; จอห์น แวนบรูห์ (John Vanbrugh) สถาปนิกผู้ออกแบบและสร้างวังเบลนิม; รอเบิร์ต วอลโพล เอิร์ลแห่งออร์ฟอร์ด ผู้มักจะถูกบรรยายว่าเป็น “นายกรัฐมนตรีแห่งสหราชอาณาจักร”คนแรก; พระเจ้าจอร์จที่ 2 และ พระราชินีคาโรลีน หลังจากที่ดยุกแห่งมาร์ลบะระถึงแก่อสัญกรรมซาราห์ก็ได้รับเงินจำนวนที่มากพอที่จะทำให้เป็นผู้หญิงที่ร่ำรวยที่สุดในยุโรปคนหนึ่ง[3][4] ซาราห์เสียชีวิตราววันที่ 18 ตุลาคม ค.ศ. 1744 เมื่ออายุได้ 84 ปี

อ้างอิง แก้

  1. "ซาราห์ เชอร์ชิล ดัชเชสแห่งมาร์ลบะระ". Government Art Collection. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-09-03. สืบค้นเมื่อ 2007-08-08.
  2. Murray, p. 12, 13 vol 1
  3. ฟอล์คเนอร์, ซาราห์ เชอร์ชิล ดัชเชสแห่งมาร์ลบะระ (1660–1744). สืบค้นวันที่ 28 กรกฎาคม ค.ศ. 2007
  4. ฟิลด์ หน้า 315

ดูเพิ่ม แก้