Nepenthes vogelii
บทความเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตนี้มีชื่อบทความเป็นชื่อวิทยาศาสตร์ เนื่องจากไม่มีชื่อสามัญเป็นภาษาไทย |
Nepenthes vogelii (ได้ชื่อตาม Art Vogel, นักพฤกษศาสตร์และผู้จัดการเรือนกระจกของ Hortus Botanicus Leiden) เป็นหม้อข้าวหม้อแกงลิงถิ่นเดียวของรัฐซาราวัก, เกาะบอร์เนียว ปรากฏความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับ N. fusca และ N. burbidgeae
| Nepenthes vogelii | |
|---|---|
| |
| หม้อบนของ Nepenthes vogelii | |
| สถานะการอนุรักษ์ | |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ 
| |
| โดเมน: | ยูแคริโอตา |
| อาณาจักร: | พืช |
| เคลด: | พืชมีท่อลำเลียง |
| เคลด: | พืชดอก |
| เคลด: | พืชใบเลี้ยงคู่แท้ |
| อันดับ: | คาร์เนชัน |
| วงศ์: | หม้อข้าวหม้อแกงลิง |
| สกุล: | หม้อข้าวหม้อแกงลิง Schuit. & de Vogel (2002) |
| สปีชีส์: | Nepenthes vogelii |
| ชื่อทวินาม | |
| Nepenthes vogelii Schuit. & de Vogel (2002) | |
ประวัติทางพฤกษศาสตร์ แก้
N. vogelii ถูกเก็บได้ครั้งแรกในปี ค.ศ. 1961 บนภูเขาApi ในอุทยานแห่งชาติกูนุงมูลูโดยนักพฤกษศาสตร์ป่าไม้ที่ชื่อ J. A. R. Anderson ซึ่งมันโดยแปะชื่อว่า N. fusca ถูกเก็บรักษาไว้ที่หอพรรณไม้ของกรมป่าไม้รัฐซาราวัก[2] ปีค.ศ. 1969 Shigeo Kurata,นักพฤกษศาสตร์, ได้ตรวจตัวอย่างนี้และบันทึกไว้ว่ามันไม่น่าจะใช่การแปรผันตัวของ N. fusca[2]
N. vogelii ถูแจกแจงรูปแบบในปี ค.ศ. 2002 โดย Andre Schuiteman และ Eduard Ferdinand de Vogel รายละเอียดได้รับกรตีพิมพ์ในวารสารทางพฤกษศาสตร์ที่ชื่อ Blumea[3] บนพื้นฐานของตัวอย่างที่ได้รับการเพาะเลี้ยงไว้ที่ชื่อ A.Vogel, A.Schuiteman & T.Roelfsema 981037 (SAR) [4] ซึ่งเพาะมาจากเมล็ดที่เก็บมาจากรัฐกลันตันเหนือ ของ รัฐซาราวัก ในปี ค.ศ. 1997 และได้รับการดูแลจนโตโดย Art Vogel นักพฤกษศาสตร์และผู้จัดการเรือนกระจกของ Hortus Botanicus Leiden N. vogelii จึงได้รับการตั้งชื่อเพื่อเป็นเกรียติแก่เขา[3]
ก่อนที่มันจะถูกแจกแจงแยกชนิด N. vogelii ถูกนำมาเพาะค้าเชิงพานิชย์โดย Ch'ien Lee เจ้าของ Malesiana Tropicals plant nursery ภายใต้ชื่อ "Nepenthes spec. 4"[5]
เป็นเพราะมันเติบโตบนต้นไม้อื่นเป็นพืชอิงอาศัยในถิ่นที่อยู่ทำให้ยากที่จะเจอโดยไม่ใช้กล้องสองตา[2]
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ แก้
หม้อล่างรูปทรงกระบอกมีปากหม้อแคบทางด้านแนวนอน[6] ไม่มีปีกหน้า ฝาหม้อเป็นรูปสามเหลี่ยมกว้างไม่มีรยางค์[3] มีสีค่อนข้างเหลืองมีจุดสีเข้มปากเป็นขีด[2]
หม้อบนเป็นรูปแตร โดยเป็นทรงกรวยด้านล่างและค่อยๆบานขึ้นสู่ด้านบน ส่วนที่โป่งนี้ต่อกับกับบริเวณเป็นมันของผิวภายใน[2]
นิเวศวิทยา แก้
แม้จะมีการบันทึกการพบจากบริเวณที่กระจัดกระจายแต่ N. vogelii ก็มีการแพร่กระจายกว้างมากในบอร์เนียวมากกว่าที่คิดกันในครั้งแรก แต่เดิมเชื่อว่าเป็นพืชถิ่นเดียวทางตอนเหนือของรัฐซาราวัก[6] ปัจจุบันมีการค้นพบที่รัฐซาบะฮ์ตอนใต้และ West Kalimantan[2]ที่ระดับความสูง 1000[6] ถึง 1500 เมตรจากระดับน้ำทะเล[2]
N. vogelii ขึ้นตามต้นไม้คล้ายกาฝาก ตัวอย่างต้นแบบถูกพบบนพื้นดินท่ามกลางหมู่มอสส์ในป่าชื้น อยู่ที่เดียวกันกับ N. stenophylla[a] และ N. veitchii[2] แต่ก็ไม่พบลูกผสมตามธรรมชาติของ N. vogelii ที่ถูกบันทึกไว้[2]
บนภูเขา Mulu N. vogelii พบในระยะความสูงแคบๆ (1200 ถึง 1500 ม.) ซึ่งการกระจายพันธุ์ของมันนั้นไม่ซ้อนทับกับ N. fusca และ N. hurrelliana ซึ่งขึ้นต่ำกว่า 1200 เมตรและสูงกว่า 1500 เมตรตามลำดับ[2]
ญาติใกล้ชิด แก้
N. vogelii ถูกคาดว่าน่าจะเป็นญาติใกล้ชิดกับ N. fusca โดยต่างกันแค่เพียงมันมีหม้อที่เล็กกว่ามากและไม่มีรยางค์ที่ใต้ฝาหม้อ[3] และที่เพิ่มขึ้นมาคือฝาของ N. vogelii เป็นสามเหลี่ยมกว้างซึ่งตรงกันข้ามกับฝาสามเหลี่ยมแคบของ N. fusca[2][6] สีครีมส่วางและจุดสีเข้มของหม้อเป็นลักษณะเฉพาะ[6]ซึ่งแบ่งแยกมันจาก N. burbidgeae และ N. stenophylla.[a][2]
N. vogelii แสดงถึงความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับ N. platychila[2] แต่หม้อล่างของทั้งสองนั้นกลับต่างกันโดย N. platychila มีปีกและเพอริสโตมกว้าง[7][2]
อ้างอิง แก้
- ↑ Clarke, C.M.(2018)"Nepenthes vogelii".In: IUCN 2018. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2018.1.
- ↑ 2.00 2.01 2.02 2.03 2.04 2.05 2.06 2.07 2.08 2.09 2.10 2.11 2.12 2.13 Phillips, A., A. Lamb & C.C. Lee 2008. Pitcher Plants of Borneo. Second Edition. Natural History Publications (Borneo) , Kota Kinabalu.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 Schuiteman, A. & E.F. de Vogel 2002. Nepenthes vogelii (Nepenthaceae) : a new species from Sarawak. Blumea 47 (3) : 537–540.
- ↑ Schlauer, J. 2006. Nepenthes เก็บถาวร 2011-06-17 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Carnivorous Plant Database.
- ↑ Fleischmann, A. 2003. Drosera peruensis spec. nov. from Peru เก็บถาวร 2011-07-25 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Carnivorous Plant Mailing List, January 12, 2003.
- ↑ 6.0 6.1 6.2 6.3 6.4 Clarke, C.M. & Lee, C.C. 2004. Pitcher Plants of Sarawak. Natural History Publications (Borneo) , Kota Kinabalu.
- ↑ Lee, C.C. 2002. Nepenthes platychila (Nepenthaceae) , a New Species of Pitcher Plant from Sarawak, Borneo. Gardens Bulletin Singapore 54: 257-261.
อ่านเพิ่ม แก้
- Bonhomme, V., H. Pelloux-Prayer, E. Jousselin, Y. Forterre, J.-J. Labat & L. Gaume 2011. Slippery or sticky? Functional diversity in the trapping strategy of Nepenthes carnivorous plants. New Phytologist 191(2): 545–554. doi:10.1111/j.1469-8137.2011.03696.x
- Bourke, G. 2007. Trekking to Gunung Mulu. Victorian Carnivorous Plant Society Journal 83: 9–11.
- Bourke, G. 2010. "The climbing pitcher plants of the Kelabit highlands" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2013-04-09. สืบค้นเมื่อ 2012-10-21. เก็บถาวร 2013-04-09 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Captive Exotics Newsletter 1(1): 4–7.
- Bourke, G. 2011. The Nepenthes of Mulu National Park. Carniflora Australis 8(1): 20–31.
- Lee, C.C. 2000. Recent Nepenthes Discoveries. [video] The 3rd Conference of the International Carnivorous Plant Society, San Francisco, USA.
- McPherson, S.R. & A. Robinson 2012. Field Guide to the Pitcher Plants of Borneo. Redfern Natural History Productions, Poole.
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
