ที-50 โกลเดนอีเกิล
เครื่องบินรบของทหารอากาศ
(เปลี่ยนทางจาก KAI T-50 Golden Eagle)
ที-50 โกลเดนอีเกิล (อังกฤษ: T-50 Golden Eagle) เป็นตระกูลอากาศยานฝึกหัดความเร็วเหนือเสียง และเป็นอากาศยานโจมตีเบาของเกาหลีใต้ พัฒนาโดยบริษัทอุตสาหกรรมอากาศยานเกาหลี (KAI) ภายใต้ข้อตกลงความร่วมมือกับบริษัท ล็อกฮีด มาร์ติน ของสหรัฐอเมริกา เครื่องบิน ที-50 ถือว่าเป็นเครื่องบินเหนือเสียงลำแรกของเกาหลีใต้ นอกจากนี้ ยังจัดว่าเป็นหนึ่งในเครื่องบินฝึกหัดไม่กี่รุ่นในโลกที่มีความเร็วเหนือเสียง[6] การพัฒนาเริ่มต้นขึ้นในคริสต์ทศวรรษ 1990 จนกระทั่งสามารถขึ้นบินได้ครั้งแรกในปี ค.ศ. 2002 และเริ่มประจำการในกองทัพอากาศเกาหลีใต้ในปี ค.ศ. 2005 ซึ่งโดยพื้นฐานแล้ว ที-50 มีโครงแบบส่วนใหญ่คล้ายคลึงกับ เอฟ-16 ที่ประจำการในกองทัพอากาศเกาหลีใต้[7]
 | |
| บทบาท | เครื่องบินฝึกหัดขั้นสูง, เครื่องบินรบหลากบทบาท |
|---|---|
| ชาติกำเนิด |  เกาหลีใต้ |
| บริษัทผู้ผลิต | อุตสาหกรรมอากาศยานเกาหลี (KAI) โดยความช่วยเหลือของ ล็อกฮีด มาร์ติน |
| บินครั้งแรก | 20 สิงหาคม พ.ศ. 2545 |
| เริ่มใช้ | 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2548 |
| สถานะ | ในประจำการ |
| ผู้ใช้งานหลัก | กองทัพอากาศสาธารณรัฐเกาหลี กองทัพอากาศอินโดนีเซีย กองทัพอากาศฟิลิปปินส์ กองทัพอากาศอิรัก กองทัพอากาศไทย |
| จำนวนที่ผลิต | 210 ลำ[1] |
| มูลค่า | T-50: 21 ล้านดอลล่าร์ (2008)[2] TA-50: 25 ล้านดอลล่าร์ (2011)[3] T-50TH: 27.5 ล้านดอลล่าร์ (2015)[4] FA-50: 30 ล้านดอลล่าร์ (2012)[5] |
ข้อมูลจำเพาะ แก้
คุณลักษณะขั้นพื้นฐาน แก้
- จำนวนนักบิน: 2
- ความยาว: 13.14 เมตร
- ช่วงปีก: 9.45 เมตร
- ความสูง: 4.94 เมตร
- พื้นที่ปีก: 23.69 ตารางเมตร
- น้ำหนักบรรทุกเปล่า: 6,470 กิโลกรัม
- น้ำหนักการทะยานสูงสุด: 12,300 กิโลกรัม
- เครื่องยนต์: 1× เจเนอรัลอิเล็กทริก F404 afterburning turbofan
สมรรถนะ แก้
- ความเร็วสูงสุด: 1,640 กิโลเมตร/ชั่วโมง (มัค 1.5)
- พิสัยปฏิบัติการ: 1,851 กิโลเมตร
- เพดานบิน: 14,630 เมตร
- อัตราการไต่เพดานบิน: 11,887 เมตร/นาที
ผู้ใช้งาน แก้
- กองทัพอากาศอินโดนีเซีย - ประจำการ T-50I จำนวน 16 ลำ ตั้งแต่ปี ค.ศ. 2014[8]
- กองทัพอากาศอิรัก - ลงนามจัดซื้อเครื่องบินฝึกหัด T-50IQ จำนวน 24 ลำ เริ่มการส่งมอบใน เมษายน ค.ศ. 2016
- กองทัพอากาศสาธารณรัฐเกาหลี - ประจำการ T-50 49 ลำ, T-50B 9 ลำ, TA-50 22 ลำ, FA-50 20 ลำ ณ ตุลาคม ค.ศ. 2014
- กองทัพอากาศฟิลิปปินส์ - ลงนามจัดซื้อเครื่องบินรบ FA-50PH จำนวน 12 ลำ[9][10]
- กองทัพอากาศไทย - ลงนามจัดซื้อเครื่องบินฝึกหัด T-50TH จำนวน 14 ลำ[11]
อ้างอิง แก้
- ↑ "T-50 Golden Eagle". Deagel.com.
- ↑ "KAI T-50 Golden Eagle". AeroCorner.com.
- ↑ Sebastien Roblin (11 กันยายน 2016). "FA-50 Golden Eagle: The Low-Cost Fighter that Might See Some Serious Combat". Center for the National Interest.
- ↑ Wassana Nanuam (18 กันยายน 2015). "Air force buys Korean training jets". Bangkok Post.
- ↑ Greg Waldron (4 มกราคม 2012). "Seoul places $600m order for 20 FA-50s". FlightGlobal.
- ↑ Jung Sung-ki (30 ธันวาคม 2008). "Domestic Light Attack Jets Due in 2013". The Korea Times.
- ↑ "Korea's T-50 Family Spreads Its Wings". Defense Industry Daily. 11 มีนาคม 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 กันยายน 2015. สืบค้นเมื่อ 19 กันยายน 2015.
{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์) - ↑ "T-50i Golden Eagle Siap Kawal NKRI". Markas Besar Tentara Nasional Indonesia (ภาษาอินโดนีเซีย). 27 มกราคม 2014. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 ธันวาคม 2021. สืบค้นเมื่อ 19 กันยายน 2015.
- ↑ "Philippines to get first two FA-50s early". IHS Jane's 360. 3 มีนาคม 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 สิงหาคม 2015. สืบค้นเมื่อ 8 สิงหาคม 2015.
{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์) - ↑ "KAI Flies First FA-50PH for Philippines Air Force". Korea Aerospace Industries. defense-aerospace.com. 23 มิถุนายน 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 สิงหาคม 2015. สืบค้นเมื่อ 8 สิงหาคม 2015.
{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์) - ↑ "กองทัพอากาศสรุปการจัดหา T-50TH เพิ่ม 2 ลำ ล็อตสุดท้าย". ThaiArmedForce.com. 14 กรกฎาคม 2021.
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ที-50 โกลเดนอีเกิล
- T-50 Advanced Jet Trainer. Korea Aerospace Industries.
- T-50: Training to Fly, Fight & Win. Lockheed Martin.
 | บทความทหาร หรือการทหารนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |