คณะกรรมการโอลิมปิกสากล

(เปลี่ยนทางจาก IOC)

คณะกรรมการโอลิมปิกสากล (อังกฤษ: International Olympic Committee, IOC; ฝรั่งเศส: Comité international olympique, CIO) เป็นองค์กรกีฬานอกภาครัฐที่ตั้งสำนักงานใหญ่ในอยู่ในโลซาน ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ จัดตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 23 มิถุนายน ค.ศ. 1894 โดย ปีแยร์ เดอ กูแบร์แต็ง และ ดีมีตรีโอส วีเกลัส โดยมีหน้าที่รับผิดชอบในการจัดการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อนและฤดูหนาวสมัยใหม่[2]

คณะกรรมการโอลิมปิกสากล
Comité international olympique
ชื่อย่อIOC
คําขวัญละติน: Citius, Altius, Fortius – Communiter
(Faster, Higher, Stronger – Together)
ก่อตั้ง23 มิถุนายน 1894; 130 ปีก่อน (1894-06-23)
ผู้ก่อตั้งPierre de Coubertin
ประเภทสภากีฬา (สมาคมที่จัดตั้งขึ้นตามกฎหมายของสมาพันธรัฐสวิส)
สํานักงานใหญ่โลซาน ประเทศสวิตเซอร์แลนด์
สมาชิก
104 สมาชิกปัจจุบัน, 45 สมาชิกกิตติมศักดิ์, 1 สมาชิกกิตติมศักดิ์ (สหรัฐ), 206 คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติเดี่ยว
ภาษาทางการ
ฝรั่งเศส (ภาษาอ้างอิง), อังกฤษ, และภาษาของประเทศเจ้าภาพเมื่อจำเป็น
ประธาน
โทมัส บัค[1]
รองประธาน
Ng Ser Miang[1]
John Coates
Nicole Hoevertsz
Juan Antonio Samaranch
ผู้อำนวยการ
Christophe De Kepper
เว็บไซต์olympics.com/IOC

คณะกรรมการโอลิมปิกสากล ประกอบด้วยคณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติ (National Olympic Committee หรือ NOC) ของประเทศต่าง ๆ ประกอบกันเป็นประเทศสมาชิก โดยคณะกรรมการโอลิมปิกสากลมีหน้าที่ควบคุมคณะกรรมการโอลิมปิกของประเทศสมาชิกทั่วโลก ให้ดำเนินงานจัดการแข่งขันให้เป็นไปตามหลักการและอุดมการณ์ของกีฬาโอลิมปิก ในปี ค.ศ. 2020 มีคณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติจำนวน 206 ประเทศ ประธานคณะกรรมการคนปัจจุบันคือ โทมัส บัค จากประเทศเยอรมนี ซึ่งแทนที่ ฌัก โรคเคอ จากประเทศเบลเยียม เมื่อเดือนกันยายน ค.ศ. 2013[3]

คณะกรรมการบริหาร

แก้
ตำแหน่ง ชื่อ ประเทศ
ประธาน โทมัส บัค   เยอรมนี
รองประธาน หยู ไจ้ชิง   จีน
Ng Ser Miang   สิงคโปร์
John Coates   ออสเตรเลีย
Nicole Hoevertsz   อารูบา
กรรมการบริหาร Nenad Lalovic   เซอร์เบีย
Ivo Ferriani   อิตาลี
เจ้าชายฟัยศ็อล บิน ฮุซัยน์   จอร์แดน
นะวาล อัลมุตะวักกิล   โมร็อกโก
Mikaela Cojuangco Jaworski   ฟิลิปปินส์
Gerardo Werthein   อาร์เจนตินา
โรบิน อี. มิตเชลล์   ฟีจี
Denis Oswald   สวิตเซอร์แลนด์
Kristin Kloster Aasen   นอร์เวย์
เอ็มมา เตร์โฮ   ฟินแลนด์
ผู้อำนวยการทั่วไป Christophe De Kepper   เบลเยียม

ดูเพิ่ม

แก้

อ้างอิง

แก้
  1. 1.0 1.1 "IOC". International Olympic Committee. 25 April 2021.[ลิงก์เสีย]
  2. Roger Bartlett, Chris Gratton, Christer G. Rolf Encyclopedia of International Sports Studies. Routledge, 2012, p. 678
  3. Gibson, Owen (2013-09-10). "Thomas Bach elected to succeed Jacques Rogge as IOC president". The Guardian (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0261-3077. สืบค้นเมื่อ 2019-02-12.

อ่านเพิ่ม

แก้
  • Chappelet, Jean-Loup; Brenda Kübler-Mabbott (2008). International Olympic Committee and the Olympic system: the governance of world sport. New York: Routledge. ISBN 978-0-415-43167-5.
  • Lenskyj, Helen Jefferson (2000). Inside the Olympic Industry: Power, Politics and Activism. New York: SUNY.

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้