รูปหนึ่งเหลี่ยม

ในทางเรขาคณิต รูปหนึ่งเหลี่ยม (อังกฤษ: henagon, monogon) หมายถึงรูปหลายเหลี่ยมที่ประกอบด้วยจุดยอด 1 จุด และด้าน 1 ด้าน มีสัญลักษณ์ชเลฟลี (Schläfli symbol) เป็น {1} และเนื่องจากรูปหนึ่งเหลี่ยมมีด้านเพียงด้านเดียวและมุมภายในเพียงมุมเดียว รูปหนึ่งเหลี่ยมจึงเป็นรูปหลายเหลี่ยมปรกติโดยนิยาม

รูปหนึ่งเหลี่ยม
บนรูปวงกลมรูปหนึ่ง รูปหนึ่งเหลี่ยมเป็นเทสเซลเลชันที่มีจุดยอดจุดเดียว และมีส่วนโค้งขนาด 360 องศา
ชนิด	Regular polygon
ขอบและจุดยอด	1
สัญลักษณ์ชเลฟลี	{1}
ค็อกซีเตอร์-ดืยน์กิน
มุมภายใน (องศา)	360°

ในเรขาคณิตแบบยุคลิดถือว่ารูปหนึ่งเหลี่ยมเป็นวัตถุที่เป็นไปไม่ได้ (impossible object) เนื่องจากด้านเดียวของรูปนี้จะยาวไปถึงอนันต์ แต่อย่างไรก็ตาม รูปหนึ่งเหลี่ยมสามารถเขียนให้จบได้บนพื้นผิวของทรงกระบอกด้านข้าง หรือพื้นผิวของทรงกลมที่เส้นวงกลมใหญ่ (great circle)

รูปหนึ่งเหลี่ยมสองรูปสามารถทำให้เกิดทรงสองหน้า (dihedron) บนพื้นผิวทรงกลม ซึ่งมีสัญลักษณ์ชเลฟลีเป็น {1, 2}

อ้างอิง

• Olshevsky, George, Monogon at Glossary for Hyperspace.
• Herbert Busemann, The geometry of geodesics. New York, Academic Press, 1955