เนเธอร์แลนด์ของฮาพส์บวร์ค
เนเธอร์แลนด์ของฮาพส์บวร์ค (อังกฤษ: Habsburg Netherlands, ดัตช์: Habsburgse Nederlanden; ฝรั่งเศส: Pays-Bas des Habsbourg) ซึ่งในภาษาละตินเรียกถึงว่า เบลจิกา (Belgica) เป็นกลุ่มดินแดนในศักดินาสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาที่มีบริเวณอยู่ในกลุ่มประเทศต่ำ ซึ่งปกครองโดยจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ภายใต้อำนาจของราชวงศ์ฮาพส์บวร์ค โดยเริ่มนับตั้งแต่ปีที่ผู้ปกครองคนสุดท้ายจากราชวงศ์วาลัว-บูร์กอญ คือ มารีแห่งบูร์กอญ ซึ่งเป็นพระมเหสีในจักรพรรดิมัคซีมีลีอานที่ 1 สิ้นพระชนม์ลงเมื่อ ค.ศ. 1482[1] ต่อมาพระราชนัดดา จักรพรรดิคาร์ลที่ 5 ผู้ซึ่งประสูติในเนเธอร์แลนด์ของฮาพส์บวร์คได้แต่งตั้งบรัสเซลส์เป็นหนึ่งในเมืองหลวง[2][3]
การปกครองเนเธอร์แลนด์ โดยราชวงศ์ฮาพส์บวร์ค Habsburg Netherlands | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ค.ศ. 1482–1794 | |||||||||||||
![]() | |||||||||||||
สถานะ | รัฐร่วมประมุขภายในจักรวรรดิ | ||||||||||||
เมืองหลวง | บรัสเซลส์ | ||||||||||||
ภาษาทั่วไป | ดัตช์, แซกซอนต่ำ, ฟรีเชียตะวันตก, วัลลูน, ลักเซมเบิร์ก, ฝรั่งเศส | ||||||||||||
ศาสนา |
| ||||||||||||
การปกครอง | ราชาธิปไตย | ||||||||||||
ยุคประวัติศาสตร์ | ยุคใหม่ตอนต้น | ||||||||||||
• ราชวงศ์ฮาพส์บวร์ครับสืบทอดอาณาจักร | ค.ศ. 1482 | ||||||||||||
• ผนวกเข้าเป็นเครือราชรัฐบูร์กอญ | ค.ศ. 1512 | ||||||||||||
ค.ศ. 1549 | |||||||||||||
• สืบทอดต่อให้กับสเปนของฮาพส์บวร์ค | ค.ศ. 1556 | ||||||||||||
30 มกราคม ค.ศ. 1648 | |||||||||||||
7 มีนาคม ค.ศ. 1714 | |||||||||||||
18 กันยายน 1794 | |||||||||||||
|
ต่อมาได้กลายเป็นกลุ่มสิบเจ็ดมณฑลในปีค.ศ. 1549 และต่อมาได้ตกอยู่ภายใต้การปกครองของราชวงศ์ฮาพส์บวร์คสายสเปน ตั้งแต่ปีค.ศ. 1556 ซึ่งถูกเรียกว่าเนเธอร์แลนด์ของสเปน ตั้งแต่บัดนั้น[4] ต่อมาในปีค.ศ. 1581 ได้เกิดการปฏิวัติดัตช์ขึ้นเพื่อแยกดินแดนในกลุ่มรัฐทั้งเจ็ดเป็นอิสระเพื่อจัดตั้งสาธารณรัฐดัตช์ ซึ่งทำให้ดินแดนส่วนที่เหลือในเนเธอร์แลนด์ใต้ที่ยังอยู่ภายใต้การปกครองของสเปนนั้นได้กลายเป็นเนเธอร์แลนด์ของออสเตรียในปีค.ศ. 1714 อันเป็นผลของสนธิสัญญาราสตัทท์ (Treaty of Rastatt)
การปกครองโดยราชวงศ์ฮาพส์บวร์คสิ้นสุดลงในการผนวกดินแดนภายหลังการจัดตั้งสาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 1 เมื่อปีค.ศ. 1795
ภูมิศาสตร์
แก้เนเธอร์แลนด์ของฮาพส์บวร์คกินอาณาเขตทั้งหมดของกลุ่มประเทศต่ำ (ในเนเธอร์แลนด์ เบลเยียม และลักเซมเบิร์กในปัจจุบัน) และจังหวัดนอร์ และปาดกาแลเกือบทั้งหมดในฝรั่งเศสปัจจุบัน ตั้งแต่ปีค.ศ. 1482 จนถึงค.ศ. 1581
โดยภายใต้การปกครองของจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ โดยมีผู้ปกครองคือฟีลิปเลอบง ดยุกแห่งบูร์กอญระหว่างปีค.ศ. 1419-1467 จังหวัดต่างๆ ในเนเธอร์แลนด์ก็เริ่มเติบโตไปด้วยกัน ถึงแม้ว่าอดีตจะเคยอยู่ภายใต้การปกครองของทั้งอาณาจักรฝรั่งเศส และอีกส่วนภายใต้การปกครองของจักรวรรดิ ดินแดนที่เป็นรัฐบริวาร ได้แก่ ฟลานเดอร์ส อาร์ตัว และเมเคอเลิน นามูร์ ฮอลแลนด์ เซลันด์ และแอโน บราบันต์ ลิมบวร์ก และลักเซมเบิร์ก ได้ถูกปกครองแบบรัฐร่วมประมุขโดยมีกษัตริย์จากราชวงศ์วาลัว-บูร์กอญ และสภาผู้แทนราษฎร โดยมีศูนย์กลางอำนาจของราชวงศ์บูร์กอญอยู่ที่ดัชชีบราบันต์อันเป็นสถานที่ตั้งของราชสำนักในกรุงบรัสเซลส์
โอรสของดยุกฟีลิปเลอบง ชาร์ลผู้อาจหาญ (ดยุกแห่งบูร์กอญ ระหว่างปีค.ศ. 1467-1477) ยังสามารถผนวกดินแดนเกลเดอรส์ และซุทเฟิน มาครองได้และยังคาดหวังฐานันดรศักดิ์และบรรดาศักดิ์จากจักรพรรดิฟรีดริชที่ 3 ผ่านการเสกสมรสกับพระธิดา แต่ก็ล้มเหลวจึงทำให้เขาได้เริ่มก่อสงครามบูร์กอญขึ้น และสิ้นชีพลงในยุทธการน็องซี
ดูเพิ่ม
แก้อ้างอิง
แก้- ↑ Sicking, L. H. J. (2004-01-01). Neptune and the Netherlands: State, Economy, and War at Sea in the Renaissance (ภาษาอังกฤษ). BRILL. p. 13. ISBN 9004138501.
- ↑ "How Brussels became the capital of Europe 500 years ago". The Brussels Times (ภาษาอังกฤษ). 2017-04-21. สืบค้นเมื่อ 2020-03-01.
- ↑ Jr, Everett Jenkins (2015-05-07). The Muslim Diaspora (Volume 2, 1500-1799): A Comprehensive Chronology of the Spread of Islam in Asia, Africa, Europe and the Americas (ภาษาอังกฤษ). McFarland. p. 36. ISBN 978-1-4766-0889-1.
- ↑ Kamen, Henry (2014-03-26). Spain, 1469–1714: A Society of Conflict (ภาษาอังกฤษ). Routledge. ISBN 9781317755005.