พระเจ้าจอร์จที่ 2 แห่งบริเตนใหญ่

(เปลี่ยนทางจาก George II of Great Britain)

พระเจ้าจอร์จที่ 2[1] แห่งบริเตนใหญ่ (อังกฤษ: George II of Great Britain; ชื่อเกิด: เกออร์ค เอากุส[a]; 30 ตุลาคม / 9 พฤศจิกายน ค.ศ. 1683 – 25 ตุลาคม ค.ศ. 1760) เป็นพระมหากษัตริย์แห่งบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์, ดยุกแห่งเบราน์ชไวค์-ลือเนอบวร์ค (ฮันโนเวอร์) และเป็นเจ้านครรัฐผู้คัดเลือกแห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ ตั้งแต่ 11 มิถุนายน ค.ศ. 1727 ถึง 25 ตุลาคม ค.ศ. 1760

พระเจ้าจอร์จที่ 2
George II by Thomas Hudson.jpg
กษัตริย์แห่งบริเตนใหญ่ และ ไอร์แลนด์
เจ้าผู้คัดเลือกแห่งฮันโนเฟอร์
ครองราชย์11 มิถุนายน 1727 – 25 ตุลาคม 1760
ราชาภิเษก11 ตุลาคม 1727
ก่อนหน้าจอร์จที่ 1
ถัดไปจอร์จที่ 3
รัชทายาท
นายกรัฐมนตรี
คู่อภิเษกคาโรลีนแห่งบรันเดินบวร์ค-อันส์บัค
พระราชบุตร
รายละเอียด
พระนามเต็ม
จอร์จ ออกัสตัส
(หรือ เกออร์ก เอากุสต์ ในเยอรมัน)
ราชวงศ์ราชวงศ์ฮันโนเฟอร์
พระราชบิดาพระเจ้าจอร์จที่ 1 แห่งบริเตนใหญ่
พระราชมารดาโซฟี โดโรเทอา แห่งเบราน์ชไวค์-ลือเนอบวร์ค
พระราชสมภพ30 ตุลาคม ค.ศ. 1683(1683-10-30)
ฮันโนเฟอร์, เยอรมนี
สวรรคต25 ตุลาคม ค.ศ. 1760(1760-10-25) (76 ปี)
พระราชวังเค็นซิงตัน, ลอนดอน
ฝังพระศพ11 พฤศจิกายน ค.ศ. 1760
เวสต์มินสเตอร์แอบบีย์, ลอนดอน
ลายพระอภิไธย

นอกจากจะเป็นพระมหากษัตริย์ราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และราชอาณาจักรไอร์แลนด์แล้วก็ยังทรงดำรงพระอิสริยยศเป็นดยุกแห่งเบราน์ชไวค์-ลือเนอบวร์คและอัครเหรัญญิกและเจ้านครรัฐผู้คัดเลือกจักรพรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ตั้งแต่วันที่ 11 มิถุนายน ค.ศ. 1727 จนถึงวันสวรรคต ทรงเป็นที่รู้จักจากการขัดแย้งกับพระราชบิดาหลายประการและต่อมากับพระราชโอรสของพระองค์เองด้วย แม้ว่าจะเป็นพระมหาษัตริย์แต่ก็ไม่ทรงมีอำนาจในการปกครองในระยะแรกที่ครองราชย์เท่าใดนัก อำนาจการปกครองในช่วงระยะเวลานั้นตกไปอยู่กับเซอร์โรเบิร์ต วอลโพล ผู้ที่ถือว่าเป็น “นายกรัฐมนตรีแห่งสหราชอาณาจักร”คนแรก [2] พระเจ้าจอร์จสวรรคตด้วยเส้นพระโลหิตแตก (aortic dissection) ในห้องพระสรงเมื่อวันที่ 25 ตุลาคม ค.ศ. 1760 พระบรมศพถูกฝังไว้ที่เวสต์มินสเตอร์แอบบีย์ โดยรัชกาลต่อไปเป็นสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 3 พระราชนัดดา ผู้เป็นพระโอรสในเจ้าชายเฟรเดอริก เจ้าชายแห่งเวลส์พระราชโอรสของพระองค์ผู้สิ้นพระชนม์เมื่อปี ค.ศ. 1751

พระอิสริยยศแก้ไข

ตราอาร์มระหว่างปี 1714–1727
ในฐานะเจ้าชายแห่งเวลส์
ตราอาร์มระหว่างปีค.ศ. 1727–1760
ในฐานะกษัตริย์แห่งบริเตนใหญ่
  • 9 พฤศจิกายน 1706 – 25 ตุลาคม 1760 : ดยุกและมาร์ควิสแห่งเคมบริดจ์ เอิร์ลแห่งมิลฟอร์ดแฮเวน ไวเคานต์นอร์ทัลเลอร์ตันและบารอนแห่งทุกค์สบรี[3]
  • 1 สิงหาคม 1714  – 27 กันยายน 1714 : จอร์จ ออกัสตัส เจ้าชายแห่งบริเตนใหญ่ เจ้าผู้คัดเลือกแห่งเบราชไวน์-ลือเนอบวร์ค ดยุกแห่งคอร์นวอลล์และรอธเซย์[4]
  • 27 กันยายน 1714  – 11/22 มิถุนายน 1727: เจ้าชายแห่งเวลส์
  • 11/22 มิถุนายน 1727 – 25 ตุลาคม 1760: กษัตริย์แห่งบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์

หมายเหตุแก้ไข

  1. เยอรมัน: Georg August

อ้างอิงแก้ไข

  1. ราชบัณฑิตยสถาน, สารานุกรมประเทศในทวีปยุโรป ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, ราชบัณฑิตยสถาน, 2550, หน้า 252
  2. Eccleshall, Robert (1998). Biographical Dictionary of British Prime Ministers. Routledge.
  3. Weir, p. 277.
  4. e.g. "No. 5264". The London Gazette. 28 September 1714. p. 1.
ก่อนหน้า พระเจ้าจอร์จที่ 2 แห่งบริเตนใหญ่ ถัดไป
พระเจ้าจอร์จที่ 1    
พระมหากษัตริย์บริเตนใหญ่
พระมหากษัตริย์ไอร์แลนด์
(ราชวงศ์แฮโนเวอร์)

(11 มิถุนายน ค.ศ. 172725 ตุลาคม ค.ศ. 1760)
  พระเจ้าจอร์จที่ 3