ไอเนอไคลเนอนัคท์มูซีค
เซเรเนดหมายเลข 13 สำหรับเครื่องสาย ในบันไดเสียง จี เมเจอร์ (อังกฤษ: Serenade No. 13 for strings in G major, K. 525) เป็นเซเรเนดที่แต่งโดยว็อล์ฟกัง อมาเดอุส โมทซาร์ทเมื่อปี ค.ศ. 1787 ผลงานชิ้นนี้เป็นที่รู้จักในชื่อ ไอเนอไคลเนอนัคท์มูซีค (เยอรมัน: Eine kleine Nachtmusik; แปลว่า "a little serenade") แต่งขึ้นสำหรับวงดนตรีแชมเบอร์ที่ประกอบด้วยไวโอลิน 2 ตัว, วิโอลา, เชลโล และดับเบิลเบส แต่มักจะใช้บรรเลงโดยวงออร์เคสตรา[1]
โมทซาร์ทแต่งเซเรเนดชิ้นนี้เสร็จเมื่อวันที่ 10 สิงหาคม ค.ศ. 1787 ในช่วงพักระหว่างประพันธ์อุปรากรเรื่องดอน โจวันนี อยู่ที่กรุงเวียนนา[2] เขาไม่ได้ตั้งชื่อผลงานชิ้นนี้เป็นการเฉพาะ แต่ระบุไว้ในรายการส่วนตัว ขึ้นต้นว่า "Eine kleine Nacht-Musik" จึงกลายเป็นชื่อที่ใช้เรียกผลงานชิ้นนี้โดยทั่วไป
เซเรเนดชิ้นนี้แบ่งออกเป็น 4 มูฟเมนต์ ได้แก่
- I. Allegro
- II. Romanze: Andante
- III. Menuetto: Allegretto
- IV. Rondo: Allegro
อ้างอิง แก้
- ↑ Holoman, D. Kern (1992) Evenings with the orchestra: a Norton companion for concertgoers. W. W. Norton & Company. ISBN 0-393-02936-0, p.397
- ↑ Holoman, D. Kern (1992). Evenings with the orchestra: a Norton companion for concertgoers. New York: W. W. Norton & Company. p. 398. ISBN 9780393029369.
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
 | บทความเพลง ดนตรี หรือ เครื่องดนตรีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |