ไวพจน์

หน้าแก้ความกำกวมวิกิพีเดีย

ไวพจน์ อาจหมายถึง

ไวยากรณ์
  • ไวพจน์ (synonym), คำที่เขียนต่างกัน แต่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก เช่น มนุษย์กับคน บ้านกับเรือน รอกับคอย ป่ากับดง, คำพ้องความ ก็ว่า
  • คำพ้องเสียง (homophone), ในหนังสือแบบเรียนภาษาไทย ของพระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร) ไวพจน์ หมายถึง คำที่ออกเสียงเหมือนกันแต่เขียนต่างกันและมีความหมายต่างกัน เช่น ใสกับไส โจทก์กับโจทย์ พานกับพาล, ปัจจุบันเรียกว่า คำพ้องเสียง
บุคคล
การบันเทิง