โอมาร์ แบรดลีย์
จอมพล โอมาร์ เนลสัน แบรดลีย์ (อังกฤษ: Omar Nelson Bradley) ชื่อเล่น แบรด เป็นนายทหารของกองทัพบกสหรัฐในช่วงระหว่างและหลังสงครามโลกครั้งที่สอง แบรดลีย์ได้เป็นประธานคณะเสนาธิการร่วมคนแรกและควบคุมกำกับนโยบายของกองทัพสหรัฐในสงครามเกาหลี
เขาเกิดในแรนดอล์ฟคันทรี, รัฐมิสซูรี แบรดลีย์ทำงานเป็นช่างหม้อต้มน้ำ(boilemaker) ก่อนจะเข้าไปเรียนที่สถานศึกษาวิชาทหารสหรัฐที่เวสต์พอยต์ เขาจบการศึกษาจากสถานศึกษาในปี ค.ศ. 1915 พร้อมกับดไวต์ ดี. ไอเซนฮาวร์ ในฐานะเป็นส่วนหนึ่งของ"ระดับชั้นดาวที่ตกลงมา"(the class the stars fell on) ในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง แบรดลีย์ได้ปฏิบัติหน้าที่ในการปกป้องเหมืองแร่ทองแดงในรัฐมอนแทนา หลังสงคราม แบรดลีย์ได้สอนหนังสือที่เวสต์พอยต์และทำหน้าที่ในบทบาทอื่นๆก่อนที่จะเข้ารับตำแหน่งในกระทรวงการสงครามภายใต้การนำโดยนายพลจอร์จ มาร์แชลล์ ในปี ค.ศ. 1941 แบรดลีย์ได้กลายเป็นผู้บัญชาการแห่งโรงเรียนทหารราบกองทัพบกสหรัฐ
ภายหลังจากสหรัฐเข้าร่วมสู่สงครามโลกครั้งที่สอง แบรดลียได้จับตาดูการเปลี่ยนแปลงของกองพลทหารราบที่ 82 มาเป็นกองพลส่งอากาศอเมริกันหน่วยแรก เขาได้รับคำสั่งในแนวหน้าที่เป็นครั้งแรกของเขาในปฏิบัติการคบเพลิง ซึ่งปฏิบัติหน้าที่ภายใต้การบังคับบัญชาโดยนายพล จอร์จ เอส. แพตตัน ในแอฟริกาเหนือ ภายหลังจากแพตตันได้รับมอบหมายหน้าที่ใหม่ แบรดลีย์ได้บัญชาการแก่กองทัพสนามที่สองในการทัพตูนิเซียและฝ่ายสัมพันธมิตรบุกครองเกาะซิซิลี เขาได้บัญชาการแก่กองทัพสหรัฐที่หนึ่งในช่วงการบุกครองนอร์ม็องดี ภายหลังจากบุกทะลวงจากนอร์ม็องดีแล้ว เขาได้รับหน้าที่บัญชาการแก่กลุ่มกองทัพสหรัฐที่สิบสอง ซึ่งท้ายที่สุดจะประกอบไปด้วยกองพลทั้งสี่สิบสาม และจำนวนทหาร 1.3 ล้านนาย เป็นจำนวนขนาดใหญ่ของทหารอเมริกันที่เคยอยู่ภายใต้การบังคับบัญชาจากผู้บัญชาการภาคสนามเพียงคนเดียว
ภายหลังสงคราม แบรดลีย์ได้เป็นหัวหน้าของผู้ดูแลกองทหารผ่านศึก เขาได้กลายเป็นเสนาธิการทหารบกสหรัฐในปี ค.ศ. 1948 และเป็นประธานคณะเสนาธิการร่วมในปี ค.ศ. 1950 เขาได้รับการเลื่อนยศเป็นจอมพล (นายพลห้าดาว) ซึ่งทำให้เขากลายเป็นบุคคลสุดท้ายในเก้าคนที่ได้รับการเลื่อนยศระดับห้าดาวในกองทัพสหรัฐ เขาเป็นผู้บัญชาการทหารระดับชั้นอาวุโสในช่วงเริ่มต้นของสงครามเกาหลี และได้สนับสนุนนโยบายการยับยั้งในช่วงสงครามของประธานาธิบดี แฮร์รี เอส. ทรูแมน เขาได้มีส่วนช่วยในการโน้มน้าวให้ทรูแมนสั่งปลดนายพล ดักลาส แมกอาเธอร์ ในปี ค.ศ. 1951 หลังจากแมกอาเธอร์ได้ต่อต้านอำนาจฝ่ายบริหารในความพยายามที่จะปรับลดขนาดของสงครามของเป้าหมายทางยุทธศาสตร์ แบรดลีย์ได้ลาออกจากกองทัพในปี ค.ศ. 1953 (แม้ว่าจะยังคงอยู่ในสถานะ"ปลดเกษียณจาการปฏิบัติหน้าที่"สำหรับ 27 ปีต่อมา) จากนั้นก็ยังคงทำหน้าที่ในบทบาทสาธารณะและธุรกิจ จนกระทั่งเขาถึงแก่อสัญกรรมในปี ค.ศ. 1981[2]
อ้างอิง แก้
- ↑ U.S. officers holding five-star rank never officially retire, even after no longer serving actively; they draw full active duty pay for life.Spencer C. Tucker (2011). "Appendix B: Military Ranks". The Encyclopedia of the Vietnam War: A Political, Social, and Military History. ABC-CLIO. pp. 1685. ISBN 978-1-85109-961-0.
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อMilRank1685