โรงเรียนลูกผู้ชาย
โรงเรียนลูกผู้ชาย หรือ ขุนพลประจัญบาน หรือ นักเรียนนายร้อยเดนตาย (ญี่ปุ่น: 魁!!男塾; โรมาจิ: Sakigake!! Otokojuku) เป็นการ์ตูนญี่ปุ่นแนวโชเน็น เขียนโดยอากิระ มิยาชิตะ ตีพิมพ์เป็นตอนในโชเน็นจัมป์รายสัปดาห์ระหว่างปี ค.ศ. 1985 ถึง 1991 ตีพิมพ์รวมเล่มโดยสำนักพิมพ์ชูเอย์ฉะ จำนวน 34 เล่ม
โรงเรียนลูกผู้ชาย | |
ปกฉบับแรกของ โรงเรียนลูกผู้ชาย ที่เผยแพร่โดยชูเอชะ | |
魁!!男塾 | |
---|---|
มังงะ | |
เขียนโดย | อากิระ มิยาชิตะ |
สำนักพิมพ์ | ชูเอชะ |
สำนักพิมพ์ภาคภาษาอังกฤษ | |
นิตยสาร | โชเน็งจัมป์รายสัปดาห์ |
กลุ่มเป้าหมาย | โชเน็ง |
วางจำหน่ายตั้งแต่ | 1985 – 1991 |
จำนวนเล่ม | 34 |
อนิเมะ | |
กำกับโดย | โนบูตากะ นิชิซาวะ |
อำนวยการโดย |
|
ดนตรีโดย | ชุนซุเกะ คิกูจิ |
สตูดิโอ | โทเอแอนิเมชัน |
ฉาย | 25 กุมภาพันธ์ ค.ศ.1988 – 14 พฤศจิกายน ค.ศ.1988 |
อนิเมะ | |
กำกับโดย | โนบูตากะ นิชิซาวะ |
อำนวยการโดย |
|
ดนตรีโดย | อิจิโระ นิตตะ |
สตูดิโอ | โทเอแอนิเมชัน |
ฉาย | 23 กรกฎาคม ค.ศ.1988 |
มังงะ | |
โซระ โยริ ทากากุ | |
เขียนโดย | อะกิระ มิยาชิตะ |
สำนักพิมพ์ | ชูเอชะ |
นิตยสาร | Weekly Playboy |
กลุ่มเป้าหมาย | เซเน็ง |
วางจำหน่ายตั้งแต่ | 1995 – 2002 |
จำนวนเล่ม | 27 |
มังงะ | |
อากาสึกิ! โอโตโกจูกุ: เซเน็ง โยะ, ไดชิ โวะ อิดาเกะ | |
เขียนโดย | อะกิระ มิยาชิตะ |
สำนักพิมพ์ | ชูเอชะ |
นิตยสาร | Super Jump |
กลุ่มเป้าหมาย | เซเน็ง |
วางจำหน่ายตั้งแต่ | 2001 – 2010 |
จำนวนเล่ม | 25 |
มังงะ | |
เท็นกามุโซ เอดาจิมะ เฮฮาจิ เด็น | |
เขียนโดย | อะกิระ มิยาชิตะ |
สำนักพิมพ์ | ชูเอชะ |
นิตยสาร | Oh Super Jump |
กลุ่มเป้าหมาย | เซเน็ง |
วางจำหน่ายตั้งแต่ | 2003 – 2010 |
จำนวนเล่ม | 10 |
มังงะ | |
ชีริตสึ กิวาเมมิจิ โกโก 2011 | |
เขียนโดย | อะกิระ มิยาชิตะ |
สำนักพิมพ์ | นิฮง บุงเกชะ |
นิตยสาร | Weekly Manga Goraku |
กลุ่มเป้าหมาย | เซเน็ง |
วางจำหน่ายตั้งแต่ | 2011 – 2012 |
จำนวนเล่ม | 3 |
มังงะ | |
โกคุ!! โอโตโกจุกุ | |
เขียนโดย | อะกิระ มิยาชิตะ |
สำนักพิมพ์ | นิฮง บุงเกชะ |
นิตยสาร | Weekly Manga Goraku |
กลุ่มเป้าหมาย | เซเน็ง |
วางจำหน่ายตั้งแต่ | 4 เมษายน ค.ศ.2014[1] – ปัจจุบัน |
จำนวนเล่ม | 8 |
มังงะ | |
ชิน!! โอโตโกจุกุ | |
เขียนโดย | อะกิระ มิยาชิตะ |
สำนักพิมพ์ | นิฮง บุงเกชะ |
นิตยสาร | Weekly Manga Goraku |
กลุ่มเป้าหมาย | เซเน็ง |
วางจำหน่ายตั้งแต่ | 9 ธันวาคม ค.ศ.2016[2] – ปัจจุบัน |
จำนวนเล่ม | 2 |
ภาพยนตร์สด | |
โรงเรียนลูกผู้ชายเป็นมังงะแนวต่อสู้-ขบขัน ใช้มุกตลกแบบเกินจริง กล่าวถึงโรงเรียนชื่อ โอโตโกจุกุ เป็นโรงเรียนชายล้วนที่มีลักษณะเหมือนโรงเรียนดัดสันดาน รับเด็กเกเรเข้ามาฝึกศิลปะการป้องกันตัว และฝึกฝนวินัยการเชียร์กีฬาแบบญี่ปุ่นที่เรียกว่า Ōendan (応援団) ตัวละครเอกในเรื่อง ได้แก่ครูใหญ่ของโรงเรียน ชื่อ เฮฮาจิ เอดะจิม่า อดีตทหารผ่านศึกสงครามโลกครั้งที่สอง, โมโมทาโร ซึรุงิ หรือ โมโม นักเรียนปีหนึ่ง และ โอมิโตะ ดะเตะ อดีตหัวหน้านักเรียน หัวหนานักเรียนปีสามชื่อจากิ
ในประเทศไทย มังงะเรื่องนี้เคยตีพิมพ์ในหลายชื่อโดยหลายสำนักพิมพ์ เนื่องจากในขณะนั้นยังไม่มีกฎหมายลิขสิทธิ์ ได้แก่ "ขุนพลประจัญบาน", "สำนักบุรุษเหล็ก" หรือ "นักเรียนนายร้อยเดนตาย"[3]
โรงเรียนลูกผู้ชายถูกนำมาสร้างเป็นอนิเมะโดยโตเอแอนิเมชัน ออกอากาศทางฟูจิทีวีจำนวน 34 ตอน ในปี 1988 สร้างเป็นภาพยนตร์ที่ใช้คนแสดงในปี 2008[4] และยังมีมังงะภาคต่อ ได้แก่
เนื้อเรื่องย่อ
แก้ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ช่วงแรกเป็นการปูเรื่องของพระเอก 4 คน ซึรุงิ โมโมทาโร่ ประธานนักเรียนอันดับ 1, โทงาชิ เก็นจิ ไอ้หน้าบากเดนตาย, เจ นักเรียนจากกองทัพสหรัฐ และโทร่ามารุ ยักษ์จอมพลังที่ถูกขังมานาน จะต้องรับมือการบุกของ ดาเตะ โอมิโตะ หัวหน้าสมาพันธ์โกกะคุเรนแห่งคันโต ที่มาบุกโรงเรียน ในศึกกตระเวนล้างสี่ทิศที่ภูเขาไฟฟูจิ พร้อมด้วยสามมารหมัดได้แก่ รายเด็น-ฮิเอ็ง-เง็กโค สุดท้ายโมโมเป็นฝ่ายชนะ เหล่านักเรียนอันดับ 3 เริ่มเคลื่อนไหวแล้ว
ช่วงที่สองเป็นการเปิดตัวรุ่นพี่ที่แสนดีทั้ง 8 คือ ตาเหล็ก-เอ็งโชกิ-บารอนดิโน่ สามยามเฝ้าประตูเป็นตาย, ไดโกอิง จากิ นายใหญ่ของนักเรียนอันดับ 3 และ เอเคย์-มัลจิมาล-ราเซ็ต-เซ็นคู สี่พยายมสวรรค์ ทั้งหมดต้องถูกผ่านการต่อสู้พิเศษของโรงเรียนคือ ศึกไดอิชินปาเร็นเซย์ฮะ ระหว่างนักเรียนอันดับ 1 และอันดับ 3 ที่ทั้ง 16 คนต้องต่อสู้กันอย่างเอาเป็นเอาตาย ทำเอาผู้อ่านซึ้งจนน้ำตาไหลในมิตรภาพตายแทนเพื่อน (แต่ไม่ได้ตายจริง)
ช่วงที่สามเป็นศึกที่แท้จริง ในการที่โรงเรียนลูกผู้ชาย นำโดยอาจารย์ใหญ่เอดะชิม่า เฮฮะจิ ต้องนำนักเรียนทั้ง 16 คนไปปราบตัวร้าย โตโด เคียวเฮย์ นายทหารผู้ร่ำรวยมาจากการทรยศชาติในสงครามโลกครั้งที่ 2 ศึกเท็นโชวโกเรน เป็นการแข่งขันแบบแบทเทิลรอยัลแพ้คัดออก จากจำนวน ผู้เข้าแข่งขัน 100 ทีม หรือ 1600 คน ให้เหลือ 8 ทีม ผู้ชนะเลิศจะขอรางวัลอะไรก็ได้จากโตโด เคียวเฮย์ ทีมนักเรียนโรงเรียนลูกผู้ชายเป็นฝ่ายชนะ แต่ต้องแลกด้วยชีวิตของรุ่นพี่นักเรียนอันดับ 3 ทั้ง 8 คน โมโมและเพื่อนๆ ร่วมกันสู้จนตัวร้ายขึ้นจรวดหนีไปแต่โมโมตามไปฟันจนขาดสองซีก เป็นอันจบ
ช่วงที่สี่พวกโมโมขึ้นเป็นนักเรียนอันดับสอง มีนักเรียนใหม่เข้ามาน่าตาน่ากลัวกว่าเดิม พร้อมด้วยการกลับมาของบอสทั้ง 8 จากศึกเท็นโชวโกเรน นำโดยโตโด โงคิ ที่กลับมาแทนพวกของรุ่นพี่จากิที่ตายไป ต่อมาปรากฏว่าโตโดเคียวเฮยังไม่ตาย และจับตัวอาจารย์ใหญ่เอาไว้ ทั้ง 16 จึงต้องออกศึกอีกครั้ง ในศึกคมเขี้ยวราตรี และเหมือนจะคนวาดจะปูเรื่องให้เด็กนักเรียนใหม่ โตโก โซจิ แต่หลังศึกคมเขี้ยวราตรี ก็ตัดให้พวกโมโมเรียนจบไปเลย ทิ้งไปวาดภาค 2 เป็นเรื่องของรุ่นลูกโมโมซะงั้น
ตัวละคร
แก้อาจารย์
แก้- เอดะจิม่า เฮฮาจิ
ผู้อำนวยการโรงเรียนลูกผู้ชาย อดิตทหารผ่านศึกสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 มีความรักชาติมาก เอกลักษณ์ประจำตัวคือศีรษะที่ล้าน (เพราะขัดทุกเช้า) มีประโยคติดปากสั้น ๆ ง่าย ๆ ว่า "ชั้นคือ ผอ. โรงเรียนลูกผู้ชาย เอดะจิม่า เฮฮาจิ!!!"
- อาจารย์หนวด (อาจารย์โอนิฮิเงะ)
รู้จักกันในนาม "อาจารย์หนวดปีศาจ" ชื่อในภาษาญี่ปุ่นต้นฉบับคือ "โอนิฮิเงะ" ซึ่งแปลว่า ปีศาจหนวด สาเหตุที่ได้ชื่อนี่ก็เพราะไว้หนวดเครารกรุงรัง แถมซาดิสม์ชอบลงโทษนักเรียนอยู่บ่อย ๆ แต่ลึก ๆ ก็มีความรักลูกศิษย์อยู่มาก สวมชุดทหารญี่ปุ่นสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 อยู่ตลอดเวลาพร้อมกับถือดาบไม้เคนโด้ติดมือเสมอ
- อาจารย์นักบิน/อาจารย์รันกิ
- อาจารย์หมวกกันน็อค/อาจารย์นินจา
- ผู้ควบคุมโรงอาหาร
ตัวละครหลักภาค 1
แก้- ซึรุงิ โมโมทาโร่
- โทงาชิ เก็นจิ
- เจ
- โทรามารุ ริวจิ
- มัตซึโอะ ไทโยะ
- ทาซาว่า ชินอิชิโร่
- กกโกจิ ฮิเดมาโระ
- ซึบากิยาม่า คิโยมิ
- อาคาชิ โคจิ
- เอโดงาว่า
- ดาเตะ โอมิโตะ
- เก็กโค
- ฮิเอ็ง
- รายเด็น
- ไดโกอิง จากิ
- เอ็งโซกิ
- ตาเหล็ก
- บารอน ดีโน่
- มัลจิมาล
- เซ็นคู
- ราเซ็ท
- เอเค
- หวันต้าเรน
- โทโด เฮียวเอ
- โทโด โงคิ
- คุมาดะ คินโซ
ตัวละครหลักภาค 2
แก้- ซึรุงิ ชิชิมารุ
- ฮิโนโบริ นาโคอิ
- คุโรสึ โนบุนางะ
- อันโด ฮิโรคิ
- บรูเซอร์ แมคโดนัลด์
- อาคาชิ จูโซ
- ซาง หงอคง
- วู เหวียนเซา
- ไดโกอิง โคกิ
- เอดะจิม่า ไค
ภาคลูกผู้ชายอันดับหนึ่ง เอดะจิม่า เฮฮาจิ
แก้- เอดะจิม่า เฮฮาจิ
- โมริตะ ซักจิโกะ
- เทราซากิ มาซาโตะ
- โอโคจิ มินเมมารุ
- หวันต้าเรน
- อิสะ ทาเคมิสึ (โทโด เฮียวเอ)
- อาจารย์ชาน
- ฟริส สไตเนอร์
- คิง บาทเลอร์
- ไดโกอิง โชกิ
- โทรามารุ
- ซึรุงิ โจทาโร่
การตอบรับ
แก้โรงเรียนลูกผู้ชาย เป็นหนึ่งในซีรีส์มังงะขายดีที่สุดตลอดกาลของโชเน็งจัมป์รายสัปดาห์ ด้วยยอดจำหน่ายกว่า 26 ล้านชุด[5]
อ้างอิง
แก้- ↑ "「男塾」最終章が開幕!あの塾生たちが宇宙規模の戦いへ" (ภาษาญี่ปุ่น). Comic Natalie. April 4, 2014. สืบค้นเมื่อ August 2, 2014.
- ↑ "宮下あきら「真!!男塾」がゴラクで始動!男塾の歴史が語られる" (ภาษาญี่ปุ่น). Comic Natalie. December 9, 2016. สืบค้นเมื่อ December 31, 2017.
- ↑ "ขุนพลประจัญบาน (โรงเรียนลูกผู้ชาย)". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-09-12. สืบค้นเมื่อ 2011-03-18.
- ↑ Sakigake!! Otokojuku ที่อินเทอร์เน็ตมูวีเดตาเบส
- ↑ "Top Manga Properties in 2008 - Rankings and Circulation Data". Comipress.com. December 31, 2008. สืบค้นเมื่อ February 23, 2013.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้- Sakigake!! Otokojuku Toei Animation Site (ญี่ปุ่น)
- Otokojuku เก็บถาวร 2012-01-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Shueisha Home Page (ญี่ปุ่น)
- PS2 Game Official Site (ญี่ปุ่น)
- Sakigake!! Otokojuku Live Action Film เก็บถาวร 2019-05-11 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Official Site (ญี่ปุ่น)
- หนังสือการ์ตูน Akira Miyashita ผู้วาดโรงเรียนลูกผู้ชาย และ เรื่องอื่นๆที่มีการตีพิมพ์ในประเทศไทย