โรงเรียนฝึกซุ่มยิงแห่งสตรีส่วนกลาง
โรงเรียนฝึกซุ่มยิงแห่งสตรีส่วนกลาง (รัสเซีย: Центральная женская школа снайперской подготовки; อังกฤษ: Central Women's Sniper Training School) เป็นโรงเรียนทหารโซเวียตในการฝึกสตรีซุ่มยิงเพื่อการสู้รบในสงครามโลกครั้งที่สอง ที่มากกว่าปกติจะเรียกว่าเป็นมหาสงครามของผู้รักชาติในหมู่กองกำลังโซเวียต โรงเรียนได้ฝึกพลซุ่มยิง 1,061 นาย และผู้ฝึกสอนพลซุ่มยิง 407 นายตลอดช่วงสงคราม โรงเรียนได้สร้างนักแม่นปืนที่ประสบความสำเร็จหลายคนกลายเป็นทหารผ่านศึกที่ได้รับเหรียญกล้าหาญ และมีผู้สำเร็จการศึกษาสองคนได้รับบำเหน็จวีรชนแห่งสหภาพโซเวียต[1]
| โรงเรียนฝึกซุ่มยิงแห่งสตรีส่วนกลาง | |
|---|---|
 พันตรี เอแคเทอรีนา นิกิโฟโรวา กำลังพูดกับนักเรียนเกี่ยวกับการกรีธาพล เมื่อวันที่ 1 เมษายน ค.ศ. 1943 | |
| ก่อตั้ง | ค.ศ. 1942 |
| ภารกิจ | ฝึกสตรีซุ่มยิงเพื่อต่อสู้ในสงครามโลกครั้งที่สอง |
| ตำแหน่งผู้นำ | พันเอก นีโคไล คอลชัค |
| ยุบ | ค.ศ. 1945 |
ประวัติ แก้
โรงเรียนได้รับการก่อตั้งขึ้นในเวชเนียกี แคว้นมอสโก หลังจากออกคำสั่งเมื่อวันที่ 20 มีนาคม ค.ศ. 1942 โดยกระทรวงกลาโหมเพื่อจัดตั้งโรงเรียน นักเรียนที่มีศักยภาพต้องมีอายุอย่างน้อย 20 ปี, มีร่างกายที่สมบูรณ์, สำเร็จการศึกษาระดับมัธยมศึกษาอย่างน้อยเจ็ดชั้น และผ่านโปรแกรมวซิวอบุช 4 วันชั้นต้น หลังจากการสวนสนามและสาบานกับโรงเรียนที่เปิดอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 3 พฤษภาคม[2]
ในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1943 นักเรียนของโรงเรียนบริจาค 69,260 รูเบิลของเงินออมรวมของพวกเธอเพื่อเริ่มต้นการผลิตปืนเล็กยาวเพิ่มเติม เดือนเดียวกันนี้มีการเปิดสนามซ้อมยิงขึ้นที่โคซีโน ในเดือนพฤษภาคมโรงเรียนได้กลายเป็นโรงเรียนฝึกซุ่มยิงแห่งสตรีส่วนกลางอย่างเป็นทางการ ในวันที่ 25 มิถุนายนโรงเรียนได้รับคำสั่งให้จัดตั้งสองกองพันและหนึ่งหน่วยผู้ฝึกสอนพลซุ่มยิงหลังสำเร็จการศึกษา 50 คน ซึ่งได้รับการส่งไปยังแนวรบคาลีนิน และอีก 54 คนได้รับการส่งไปยังแนวรบด้านตะวันตกเฉียงเหนือในชุดแรกของนักเรียนนายร้อย ส่วนในเดือนกรกฎาคมนักเรียนนายร้อยชุดที่สองได้สาบานคำสัตย์ปฏิญาณทางทหารและเริ่มฝึกซ้อม นักเรียนนายร้อยที่ผ่านการสอบของโรงเรียนบัญชาการทหารระดับสูงแห่งมอสโกนอกเหนือจากการสำเร็จการศึกษาก็มียศร้อยตรี ในการสำเร็จการศึกษาเดือนมีนาคม ค.ศ. 1944 ทหารหญิง 150 คนได้รับการส่งไปยังแนวรบด้านตะวันตกเฉียงเหนือ, 75 คนไปยังแนวรบบอลติกที่ 2, 200 คนไปยังแนวรบด้านตะวันตก, 75 คนไปยังแนวรบบอลติกที่ 1 และ 85 คนไปยังแนวรบเบียโลรัสเซียที่ 1[1][2]
ในเดือนพฤษภาคมปี ค.ศ. 1944 ชุดที่สามของนักเรียนนายร้อยได้สาบานคำสัตย์ปฏิญาณและเริ่มฝึกซ้อม ครั้นวันที่ 25 พฤศจิกายน ค.ศ. 1944 มีผู้หญิง 559 คนออกจากสถานศึกษาเพื่อปฏิบัติหน้าที่ ก่อนที่เหลือนักเรียน 411 คนที่เหลือของการสำเร็จการศึกษาได้รับการส่งไปประจำการในเดือนกุมภาพันธ์ นักเรียนเหล่านั้นรวม 95 คนได้รับการส่งไปยังแนวรบเบียโลรัสเซียที่ 1, 87 คนได้รับการส่งไปยังแนวรบเบียโลรัสเซียที่ 2, 110 คนได้รับการส่งไปยังแนวรบยูเครนที่ 1 และ 119 คนได้รับการส่งไปยังแนวรบยูเครนที่ 4[2]
โรงเรียนถูกยกเลิกตั้งแต่วันที่ 15 มีนาคมถึง 10 พฤษภาคม ค.ศ. 1945 ในขณะที่บุคลากรถูกย้ายไปยังโรงเรียนบัญชาการทหารระดับสูงแห่งมอสโก[2]
ผู้สำเร็จการศึกษาที่มีชื่อเสียง แก้
- วีรชนแห่งสหภาพโซเวียต อาลียา มอลดากูโลวา † – สังหาร 91 คน[3]
- วีรชนแห่งสหภาพโซเวียต ทัตยานา บารัมซีนา † – สังหาร 36 คน[3]
- โอลกา บอร์ดาเชฟสกายา – สังหาร 108 คน[4]
- นีนา ลอบคอฟสกายา – สังหาร 89 คน[5]
- อาเล็กซานดาร์ วีโนกราโดวา – สังหาร 82 คน[6]
- อาเล็กซานดาร์ ชลียาคอฟวา † – สังหาร 69 คน[7]
- โรซา ชานีนา † – สังหาร 59 คน[8]
อ้างอิง แก้
- ↑ 1.0 1.1 "Из истории женского снайперского движения". airaces.narod.ru (ภาษารัสเซีย). สืบค้นเมื่อ 2018-02-12.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 "Хронология ЦЖШСП". podolsk-news.ru (ภาษารัสเซีย). สืบค้นเมื่อ 2018-02-13.
- ↑ 3.0 3.1 Sakaida, Henry (2012) [2003]. Heroines of the Soviet Union 1941–45. Illustrated by Christa Hook. Bloomsbury Publishing. pp. 56–57. ISBN 978-1-78096-692-2.
- ↑ "Бордашевская (Кисс) Ольга Фёдоровна - Советские снайперы 1941-1945 гг". soviet-aces-1936-53.ru (ภาษารัสเซีย). สืบค้นเมื่อ 2018-10-30.
- ↑ "Лобковская Нина Алексеевна - Советские снайперы 1941-1945 гг". soviet-aces-1936-53.ru (ภาษารัสเซีย). สืบค้นเมื่อ 2018-02-13.
- ↑ "Виноградова (Михайлова) Александра Евгеньевна - Советские снайперы 1941-1945 гг". soviet-aces-1936-53.ru (ภาษารัสเซีย). สืบค้นเมื่อ 2018-10-30.
- ↑ "Шляхова Александра Николаевна - Советские снайперы 1941-1945 гг". soviet-aces-1936-53.ru (ภาษารัสเซีย). สืบค้นเมื่อ 2019-10-14.
- ↑ "Шанина Роза Георгиевна 1924г.р." podvignaroda.ru (ภาษารัสเซีย). สืบค้นเมื่อ 2018-02-12.
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ โรงเรียนฝึกซุ่มยิงแห่งสตรีส่วนกลาง
