โทรณบรรพ
โทรณบรรพ (อักษรโรมัน: Drona Parva, สันสกฤต: द्रोण पर्व) แปลว่า "บรรพแห่งความพยายาม" เป็นหนังสือบรรพที่ 7 ของ มหาภารตะ ประกอบไปด้วย 8 บรรพย่อย รวมทั้งหมด 204 ตอน[1][2][3][4] เป็นเนื้อหาต่อเนื่องมาจาก ภีษมบรรพ เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับโทรณาจารย์ที่ได้รับเลือกให้เป็นแม่ทัพฝ่ายเการพแทนภีษมะ กระทั่งถูกธฤษฏะทยุมันจบชีวิตด้วยการตัดศีรษะ ในบรรพนี้ทั้งสองฝ่ายต่างสูญเสียทหารและแม่ทัพนายกองเกือบทั้งหมด ส่วนบรรพต่อไปจากนี้คือ กรรณบรรพ
เนื้อเรื่อง และบรรพย่อย แก้
โทรณบรรพ ประกอบไปด้วย 8 บรรพย่อย รวมทั้งหมด 204 ตอน[1][5][2]ดังนี้
- 1. โทรณภิเษกบรรพ (บทที่ 1–16)[1]
- 2. สัมสปตกบาทบรรพ (บทที่ 17–32)[2]
- 3. อภิมันยุวาทบรรพ (บทที่ 33–71)[1]
- 4. ประติชนบรรพ (บทที่ 72–84)[2]
- 5. ชัยตราทะ วาทบรรพ (บทที่ 85–152)
- 6. ฆโตฎ์กัจวาทบรรพ (บทที่ 153–184)[2]
- 7. โทรณวาทบรรพ (บทที่ 185–193)[2]
- 8. นารายณัสตระ-โมกษณบรรพ (บทที่ 194–204)[1]
บรรพนี้เล่าถึงเหตุการณ์เมื่อโทรณาจารย์รับช่วงต่อจากท้าวภีษมะเป็นผู้บัญชาการรบฝ่ายเการพ ในการทำศึกตอนหนึ่งท้าวชยัทรัถ ซึ่งเป็นน้องเขยของทุรโยธน์สามารถแยกเจ้าชายอภิมันยุลูกชายของอรชุนออกจากกองทัพฝ่ายปาณฑพทั้งหมดได้ และสามารถสังหารเจ้าชายอภิมันยุได้สำเร็จ ทำให้อรชุนโกรธและประกาศจะล้างแค้นด้วยการสังหารท้าวชยัทรัถให้ตกตายตามกัน ในขณะที่กรรณะได้ใช้หอกวิเศษที่พระอินทร์ประทานให้สังหารลูกชายภีษมะคือ ฆโตฏ์กัจ ทำให้กรรณะไม่มีอำนาจวิเศษเหลือที่จะสังหารพี่น้องปาณฑพคนใดคนหนึ่งได้อีกต่อไป
ในการสู้รบโทรณาจารย์สังหารท้าวทรุปัท และท้าววิราฏได้สำเร็จ ในขณะที่กฤษณะใช้กลล่อลวงโทรณาจารย์โดยให้ภีมะสังหารช้างที่ชื่ออัศวถามา ซึ่งเป็นชื่อเดียวกันกับชื่อของลูกชายโทรณาจารย์เพื่อหลอกว่าอัศวถามา ตายแล้ว ยุธิษฐิระซึ่งได้ชื่อว่าเป็นคนถือคำสัตย์เป็นสำคัญถูกกฤษณะเกลี้ยกล่อมให้โกหกโทรณาจารย์ด้วยคำพูดว่าอัศวถามาตายแล้ว และเมื่อโทรณาจารย์หลงผิดคิดว่าอัศวถามาตายแล้วจริง ๆ เพราะคิดว่ายุธิษฐิระไม่มีวันโหก ก็เสียขวัญหมดกำลังใจวางอาวุธและบำเพ็ญตบะโยคะเพื่อละสังขารไปจากโลกนี้ เป็นจังหวะให้ธฤตทยุมน์เข้าไปตัดหัวโทรณาจารย์แล้วโยนเข้าไปในกองทัพฝ่ายเการพได้ ซึ่งเหตุการณ์สงครามที่ทุ่งกุรุเกษตรที่ได้กล่าวมานี้ ดำเนินมาจนถึงวันที่ 15 แล้ว[ต้องการอ้างอิง]
อ้างอิง แก้
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 Ganguli, K.M. (1883-1896) "Drona Parva" in The Mahabharata of Krishna-Dwaipayana Vyasa (12 Volumes). Calcutta
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 Dutt, M.N. (1897) The Mahabharata (Volume 7): Drona Parva. Calcutta: Elysium Press
- ↑ van Buitenen, J.A.B. (1973) The Mahabharata: Book 1: The Book of the Beginning. Chicago, IL: University of Chicago Press, p 477
- ↑ Debroy, B. (2010) The Mahabharata, Volume 1. Gurgaon: Penguin Books India, pp xxiii - xxvi
- ↑ Drona Parva The Mahabharata, Translated by Manmatha Nath Dutt (1897), Page 375