แอร์บัส เอ310

(เปลี่ยนทางจาก แอร์บัส เอ 310)

แอร์บัส เอ310 (อังกฤษ: Airbus A310) เป็นเครื่องบินไอพ่นลำตัวกว้างพิสัยปานกลางถึงไกล ซึ่งออกแบบและพัฒนาโดยแอร์บัส โดยเปิดตัวเป็นครั้งแรกในปีค.ศ. 1983 เป็นเครื่องบินรุ่นที่สองของแอร์บัส โดยเป็นรุ่นปรับปรุงจากรุ่นเอ 300 ซึ่งเป็นเครื่องบินลำตัวกว้างพิสัยไกลที่ใช้สองเครื่องยนต์เป็นรุ่นแรก

แอร์บัส เอ310

แอร์บัส เอ310-300 ของcviNmikoc:m
ข้อมูลทั่วไป
บทบาทอากาศยานไอพ่นลำตัวกว้าง
บริษัทผู้ผลิตแอร์บัส
สถานะในประจำการ
ผู้ใช้งานหลักมาฮานแอร์
ยูแอลเอสแอร์ไลน์คาร์โก
อิหร่านแอร์
อาเรียนาอัฟกันแอร์ไลน์
จำนวนที่ผลิต255 ลำ[1]
ประวัติ
สร้างเมื่อค.ศ. 1983-1998
เริ่มใช้งานเมษายน ค.ศ. 1983 โดยสวิสแอร์
เที่ยวบินแรก3 เมษายน ค.ศ. 1982
พัฒนาจากแอร์บัส เอ300

ประวัติ

แก้

ในระหว่างโครงการพัฒนาเครื่องบินรุ่น A300 ได้มีการศึกษาถึงความเป็นไปได้ต่างๆ เกี่ยวกับขนาดของเครื่องบิน และความจุ จึงทำให้เกิดโครงการ A300B ขึ้นมาเพื่อเป็นทางเลือกสำหรับขนาดที่เล็กลง ในช่วงที่มีการเปิดตัวต้นแบบของรุ่น A300B1 ขึ้น สายการบินต่างๆ ก็เรียกร้องให้มีความจุผู้โดยมากขึ้น จึงเป็นที่มาของการผลิตรุ่น A300B2 ขึ้นมา ในระว่างที่เครื่องบินรุ่น A300 นี้เริ่มเข้าประจำการ เป็นการแสดงให้เห็นอย่างสำคัญว่ายังสามารถทำการตลาดในส่วนของเครื่องบินขนาดเล็กกว่าได้ เนื่องจากสายการบินบางสายไม่ได้มีปริมาณผู้โดยสารมากพอที่จะใช้งานเครื่องรุ่น A300 หรือบางสายการบินต้องการเพิ่มความถี่ของเที่ยวบิน หรือบางสายการบินต้องการเครื่องบินที่มีอัตราต้นทุนต่อที่นั่งต่ำลง (โดยเฉพาะ สวิสแอร์ และ ลุฟต์ฮันซา

แอร์บัสได้พยายามลดค่าใช้จ่ายให้น้อยที่สุดในการวิจัยและพัฒนาเครื่องบิน A300 รุ่นเล็กกว่า โดยทำการศึกษาในหลายโครงการในระยะแรก โดยเรียกว่า A300B10MC (Minimum Change - เปลี่ยนแปลงที่น้อยที่สุด) โดยลดปริมาณความจุผู้โดยสารลงเหลือเพียง 220 คน ซึ่งเป็นจำนวนที่สายการบินต่างๆ เรียกร้อง อย่างไรก็ตาม จากการวิจัยนั้นทำให้ลำตัวเครื่องบินที่มีขนาดเล็กลงนั้น ยังมีขนาดของปีกที่ใหญ่เกินกว่าความจำเป็น รวมทั้งฐานล้อที่มีขนาดใหญ่เกิน ซึ่งจะทำให้เครื่องยนต์นั้นใช้แรงเกินความจำเป็นอันเนื่องมาจากน้ำหนัก

อีกหนึ่งปัญหาในสมัยนั้นคืออัตราเงินเฟ้อ ซึ่งในสหราชอาณาจักร ในช่วงปีค.ศ.​1979-1980 อยู่ที่ 35% ซึ่งทำให้ค่าใช้จ่ายในการพัฒนาสูงขึ้น ซึ่งจะส่งผลถึงราคาจำหน่ายของเครื่องบินที่สำเร็จ ในระหว่างโครงการพัฒนาของ A300 บริษัท Hawker Siddeley Aviation (HSA) ซึ่งเป็นผู้ได้รับสัญญาการผลิตส่วนปีกของเครื่องบิน ภายหลังที่รัฐบาลสหราชอาณาจักร ได้ถอนความร่วมมือจากแอร์บัสในปีค.ศ. 1969 HSA ได้ร่วมทุนกับอีกสามบริษัทในปีค.ศ. 1977 เพื่อก่อตั้งบริษัท British Aerospace (BAe) ขึ้น และทางรัฐบาลในช่วงนั้นก็ได้แสดงเจตจำนงค์ในการกลับมาเข้ารวมโครงการนี้ อย่างไรก็ตาม บริติชแอร์เวย์ และโรลส์-รอยส์ ก็ยังไม่ยกเลิกความพยายามที่จะเข้าร่วมกับประเทศสหรัฐอเมริกา ในกรณีของบริติชแอร์เวย์นั้น ได้มีการสั่งซื้อเครื่องบินจากโบอิง ในรุ่น 7N7 และ 7X7 ซึ่งต่อมาคือ โบอิง 757 และ โบอิง 767 ซึ่งเป็นคู่แข่งสำคัญจองเครื่องบินรุ่น A310 ที่กำลังจะเกิดขึ้น รวมถึงยังมีรุ่นที่สั่งคือ โบอิง 747 อีกด้วย ต่อมารัฐบาลฝรั่งเศสจึงเริ่มทำการเจรจาในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1976 โดยกล่าวถึงคำสั่งซื้อเครื่องบินของบริติชแอร์เวย์ นั้นเป็นเงื่อนไขสำคัญของการกลับเข้าร่วมในแอร์บัสของสหราชอาณาจักรในฐานะผู้ร่วมโครงการ ซึ่งในระหว่างการเจรจานั้น BAe ก็ได้มีการพูดคุยกับโบอิง และ แมคดอนเนลล์ดักลาส เพื่อประเมินถึงโอกาสในการเข้าร่วมกับโครงการต่างๆ ในอนาคต ถึงแม้ว่าลอร์ดเบสวิค ซึ่งเป็นประธานบริษัทได้พูดถึงจุดยืนของบริษัทที่จะสนับสนุนยุโรป ต่อมาในปีค.ศ. 1978 เอริค วาร์ลีย์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงอุตสาหกรรม ได้ประกาศว่าบริษัท BAe นั้นต้องการจะกลับเข้าร่วมกับแอร์บัสตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 1979 เป็นต้นไป ซึ่งทำให้ BAe นั้นจะต้องย้ายหุ้นจำนวน 20% ของบริษัทเพื่อจ่ายให้กับแอร์บัส และจะต้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายเต็มในการพัฒนาและผลิตเครื่องบินรุ่น A310

การออกแบบ

แก้

แอร์บัส เอ 310 เป็นโครงการพัฒนาต่อจากรุ่น เอ 300 โดยใช้ชื่อเรียกตอนแรกว่า A300B10 ซึ่งสรุปง่ายๆ คือ เป็นเครื่องบินรุ่น เอ 300 ที่มีขนาดสั้นลง โดยความแตกต่างหลักๆ ในสองรุ่นได้แก่:

  • ลำตัวเครื่องบินที่สั้นลง โดยขนาดหน้าตัดเท่ากัน โดยสามารถจุผู้โดยสารประมาณ 200 คน
  • ลำตัวส่วนท้ายเครื่องบินแบบใหม่ ซึ่งทำให้สามารถเพิ่มความจุได้มากขึ้น (การออกแบบใหม่นี้ยังใช้ในรุ่นของ เอ 300-600 และ เอ 330/ เอ 340)
  • ส่วนปีกแบบใหม่ (ลดความยาว และขนาดโดยรวม) ซึ่งออกแบบโดยบริษัทบริติช แอโรสเปซ ซึ่งต่อมาภายหลังได้รวมเข้ากับแอร์บัส
  • ปีกหลังที่มีพื้นที่เล็กลง
  • รุ่นหลังที่ผลิตตั้งแต่ปีค.ศ. 1985 เป็นต้นไป มีการออกแบบปลายปีกแบบ "fence" เพื่อลดแรงต้านลมบริเวณปลายปีก
  • จุดเชื่อมต่อเครื่องยนต์ (pylon) ซึ่งสามารถใช้ได้กับเครื่องยนต์อากาศยานได้ทุกชนิด
  • เพิ่มการใช้งานวัสดุผสมในขั้นตอนการผลิตทั้งปฐมภูมิ และทุตยภูมิ
  • มีสปอยเลอร์ที่ควบคุมด้วยไฟฟ้า
  • ปรับปรุงระบบไฟฟ้าสำรองกำลัง (Auxiliary Power Unit)[2]

ข้อมูลจำเพาะ

แก้
 
แอร์บัสรุ่น A310-200F สำหรับขนส่งสินค้าของเฟดเอกซ์ เอกซ์เพรส กำลังลงจอดที่สนามบินนานาชาติดูไบ
 
เครื่องบินรุ่น A310-304 ของฮาปาคฟลาย กำลังเข้าหลุมจอดที่ท่าอากาศยานสตุตการ์ต
 [3] A310-200 A310-200F A310-300 A310-300F
นักบิน สอง
ความยาว 46.66 เมตร (153 ฟุต 1 นิ้ว)
ความสูง 15.8 เมตร (51 ฟุต 10 นิ้ว)
ความกว้างของปีก 43.9 เมตร (144 ฟุต)
พื้นที่ปีก 219 ตารางเมตร (2,360 ตารางฟุต)
องศาปีก 28 °
พื้นที่หน้าตัด 5.64 เมตร (18 ฟุต 6 นิ้ว)
ความจุผู้โดยสาร 218 ที่นั่ง (3-class)
240 ที่นั่ง (2-class)
265 ที่นั่ง[4] (1-class)
สินค้าจำนวน 33t 218 ที่นั่ง (3-class)
240 ที่นั่ง (2-class)
265 ที่นั่ง (1-class)
สินค้าจำนวน 33t
น้ำหนักสูงสุดเมื่อนำเครื่องขึ้น (MTOW) 141,974 กิโลกรัม (312,999 ปอนด์) 164,000 กิโลกรัม (362,000 ปอนด์)*
น้ำหนักบรรทุกเปล่า (MZFW) 80,142 กิโลกรัม (176,683 ปอนด์)(80.2 t) 72,400 กิโลกรัม (159,600 ปอนด์) 83,100 กิโลกรัม (183,200 ปอนด์) 73,900 กิโลกรัม (162,900 ปอนด์)(73.9 t)
ความจุเชื้อเพลิงสูงสุด 55,200 L (14,600 US gal) 75,470 L (19,940 US gal)
ความเร็วปกติ (มัค) 0.80 (850 km/h.)
ความเร็วสูงสุด (มัค) 0.84 (901 km/h.)
เพดานบิน 12,200 m (40,000 ft)
แรงผลัก (×2) 50,000 pound-force (220 กิโลนิวตัน) to 53,200 pound-force (237 กิโลนิวตัน) 56,000 pound-force (250 กิโลนิวตัน) to 59,000 pound-force (260 กิโลนิวตัน)
เครื่องยนต์ Pratt & Whitney PWJT9D-7R4 หรือ General Electric CF6-80C2A2    Pratt & Whitney PW4156A หรือ General Electric CF6-80C2A8   
พิสัยการบิน
(เมื่อบรรทุกเต็มลำ)
6,800 กิโลเมตร (3,700 ไมล์ทะเล)
ข้ามทวีป
5,550 กิโลเมตร (3,000 ไมล์ทะเล) 9,600 กิโลเมตร (5,200 ไมล์ทะเล)
ข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก
7,330 กิโลเมตร (3,960 ไมล์ทะเล)

* 157,000 kg เป็นนำหนักมาตรฐานของรุ่น −300 และน้ำหนัก 164,000 kg เป็นสำหรับรุ่นพิเศษ

อ้างอิง

แก้
  1. "Airbus - Historical Orders and Deliveries." Airbus S.A.S., January 2007. Retrieved: 10 December 2012,
  2. "A310 Europe builds on Airbus success." Flight International, 27 February 1982.
  3. "Aircraft Family – A310 Specifications." เก็บถาวร 2009-09-03 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน airbus.com. Retrieved: 6 November 2011.
  4. "Type Certificate Data Sheet." เก็บถาวร 2016-11-12 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน FAA. Retrieved: 15 April 2015.