แวลิวิฏะ ศรี สรณังกระ เถโร
พระแวลิวิฏ อสรณ สรณ ศฺรี สรณํกร สํฆราช หิมิ (สิงหล: වැලිවිට අසරණ සරණ ශ්රී සරණංකර සංඝරාජ හිමි; 19 มิถุนายน 1698 – 18 กรกฎาคม 1778) หรือ พระแวลิวิฏะ ศรี สรณังกระ เถโร (อักษรโรมัน: Weliwita Sri Saranankara Thero) เป็นพระภิกษุชาวศรีลังกาบวชในศาสนาพุทธเถรวาทสำนักสยามนิกาย พระสังฆราชรูปสุดท้ายของศรีลังกา[1] และเป็นผู้นำการฟื้นฟูศาสนาพุทธในประเทศศรีลังกาหลังการเสื่อมถอยของศาสนาในศตวรรษที่ 17-18[2][3] ท่านอุปสมบทในปี ค.ศ. 1753 และได้รับสมณศักดิ์จากกษัตริย์กีรติศรีราชสิงหะในปีเดียวกัน ท่านมีบทบาทในการรื้อฟื้นระบบการอุปสมบทภิกษุในพุทธศาสนากลับมาอีกครั้งในศรีลังกาโดยความช่วยเหลือจากสังฆะจากสยาม[3] และเป็นผู้ก่อตั้งสังฆสมาคมที่ปฏิบัติวรรตตามพระวินัยอย่างเคร่งครัดในชื่อ ศีลวัตสมาคม (Silvath Samagama)[4] ในเชิงวรรณกรรม ท่านได้ประพันธ์หนังสือรวบรวมพระพุทธวจนะและวรรณกรรมพุทธต่าง ๆ[5]
แวลิวิฏะ ศรี สรณังกระ เถระ | |
|---|---|
 | |
| คำนำหน้าชื่อ | พระสังฆราช |
| ส่วนบุคคล | |
| เกิด | กุละตุน พัณฑาระ 19 มิถุนายน ค.ศ. 1698 |
| มรณภาพ | 18 กรกฎาคม ค.ศ. 1778 (80 ปี) มัลวตุมหาวิหาร กัณฑิ |
| ศาสนา | ศาสนาพุทธ |
| สัญชาติ | ศรีลังกา |
| สำนัก | เถรวาท |
| สาย | สยามนิกาย |
| ตำแหน่งชั้นสูง | |
| ครู | สุริยะโฆฑะ มหา เถโร |
ในรัชสมัยของกษัตริย์กีรติศรีราชสิงหะ ท่านได้ปฏิบัติตนเป็นองค์พุทธศาสนูปถัมภกและมีเป้าหมายในการฟื้นฟูศาสนาพุทธในลังกาอีกครั้ง[6] ด้วยความร่วมมือกับพระแวลิวิฏะ ศรี สรณังกระ เถโร ซึ่ทูลเสนอให้กษัตริย์กีรติศรีราชสิงหะส่งคณะทูตไปยังสยามในความช่วยเหลือของบริษัทอินเดียะตวันออกของดัตช์ คณะทูตเดินทางออกจากกัณฑิในปี 1751 และสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ กษัตริย์แห่งสยาม ตอบรับคำขอโดยส่งคณะธรรมทูตยี่สิบรูป นำโดยพระอุบาฬีเถระ เดินทางกลับถึงลังกาในปี 1753
อ้างอิง
แก้- ↑ Ratnasinghe, Aryadasa (June 19, 2002). "Ven. Welivita Saranankara - the last Sangharaja". Daily News. สืบค้นเมื่อ 22 February 2014.
- ↑ Hewapathirane, Dr. Daya. "Venerable Weliwita Saranankara Sangha Raaja Mahathera". LankaWeb News. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-02-10. สืบค้นเมื่อ 22 February 2014.
- ↑ 3.0 3.1 Weeraratne, Dr. W. G. (2003-05-20). "Pioneer of Buddhist renaissance of modern Sri Lanka". The Island. สืบค้นเมื่อ 22 February 2014.
- ↑ Buddhism regained, Sunday Times
- ↑ Perera, H. R. (1966). Buddhism in Sri Lanka- A Short History. Kandy: Buddhist Publication Society. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-12-14. สืบค้นเมื่อ 2024-11-10.
- ↑ De Silva, Premakumara (2008). "Kirti Sri Rajasinghe and the Buddhist revival". The Island.