แบบอักษรโนโต
โนโต (อังกฤษ: Noto) เป็นสกุลฟอนต์ที่ประกอบด้วยฟอนต์มากกว่า 100 ฟอนต์ซึ่งออกแบบมาเพื่อให้ครอบคลุมอักษรทั้งหมดที่เข้ารหัสในมาตรฐานยูนิโคด ข้อมูลเมื่อเดือนตุลาคม ค.ศ. 2016 แบบอักษรโนโตครอบคลุม 93 ชุดอักษรทั้งหมดที่กำหนดไว้ในยูนิโคดเวอร์ชัน 6.0 (เปิดตัวในปี ค.ศ. 2010) แม้ว่าจะมีจำนวนน้อยกว่า 30,000 ตัวจากเกือบ 75,000 ตัวในชุดอักษรรวมซีเจเคในเวอร์ชัน 6.0 ก็ตาม แบบอักษรโนโตทั้งหมดครอบคลุมอักขระเกือบ 64,000 ตัวซึ่งน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของอักขระ 137,439 ตัวที่กำหนดไว้ในยูนิโคด 11.0 (เผยแพร่ในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2018)
![]() | |
รูปแบบย่อย | Sans-serif (humanist); serif (transitional); non-Latin |
---|---|
กรรมาธิการ | กูเกิล |
วันที่สร้าง | 2555–2563 |
วันที่เผยแพร่ | 2556 |
สัญญาอนุญาต | สัญญาอนุญาตของสถาบันภาษาศาสตร์สากลซัมเมอร์ ว่าด้วยแบบอักษรเสรี |
เว็บไซต์ | notofonts |
ตระกูลโนโตได้รับการออกแบบโดยมีเป้าหมายเพื่อให้ได้ภาพที่กลมกลืนกัน (เช่นความสูงและความหนาของเส้นโครงร่างที่เข้ากันได้) ในหลายภาษา/อักษร แบบอักษรนี้ได้รับอนุญาตจากกูเกิลภายใต้สัญญาอนุญาตของสถาบันภาษาศาสตร์สากลซัมเมอร์ ว่าด้วยแบบอักษรเสรี[1] จนถึงเดือนกันยายน ค.ศ. 2015 แบบอักษรอยู่ภายใต้ สัญญาอนุญาตอะแพชี 2.0[2]
นิรุกติศาสตร์ แก้
เมื่อคอมพิวเตอร์แสดงผลข้อความบางครั้งจะมีอักขระในข้อความที่ไม่สามารถแสดงได้ เนื่องจากไม่มีแบบอักษรที่รองรับในคอมพิวเตอร์ เมื่อสิ่งนี้เกิดขึ้นกล่องเล็ก ๆ จะแสดงขึ้นเพื่อแทนอักขระ ในภาษาปาก กล่องเล็ก ๆ เหล่านี้บางครั้งเรียกว่า "เต้าหู้ (tofu)" Noto จึงมาจาก no tofu มีจุดมุ่งหมายที่จะลบเต้าหู้ออกจากเว็บ[3] ดูเพิ่มที่ ภาษาต่างดาว ซึ่งเป็นผลมาจากปัญหาการเข้ารหัส
อ้างอิง แก้
- ↑ "Noto Font". สืบค้นเมื่อ November 24, 2015.
- ↑ "Add NEWS for license change - googlei18n/noto-fonts". สืบค้นเมื่อ 2016-04-03.
- ↑ Mizra, Tanvi. "Can Google Build A Typeface To Support Every Written Language?". NPR. สืบค้นเมื่อ 5 August 2014.