แนวร่วมที่สอง (อังกฤษ: Second United Front) เป็นแนวร่วมพันธมิตรระหว่างพรรคก๊กมินตั๋งและพรรคคอมมิวนิสต์จีน ในช่วงสงครามจีน-ญี่ปุ่นครั้งที่สอง ทั้งสองฝ่ายตกลงที่จะพักรบสงครามกลางเมืองจีน ในช่วงปี ค.ศ. 1937 จนถึง ค.ศ. 1946

แนวร่วมที่สอง
Second United Front
國共關係
ปฏิบัติการค.ศ.1937–ค.ศ.1941
แนวคิดชาตินิยม
กลุ่ม พรรคคอมมิวนิสต์จีน
ก๊กมินตั๋ง
ผู้นำไต้หวัน เจียงไคเช็ค
เหมา เจ๋อตง
ปรปักษ์ ญี่ปุ่น
รัฐบาลแห่งชาติของวาง จิงเว่ย
เหมิ่งเจียง
การสู้รบและสงครามสงครามจีน-ญี่ปุ่นครั้งที่สอง
ทหารฝ่ายคอมมิวนิสต์โบกธงของสาธารณรัฐจีน หลังจากรบชนะฝ่ายญี่ปุ่น

ในช่วงที่ญี่ปุ่นยึดครองแมนจูเรีย นายพล เจียงไคเช็ค เห็นว่าพรรคคอมมิวนิสต์จะเป็นภัยอันตรายใหญ่หลวงในอนาคต เขาจึงได้ปฏิเสธความร่วมมือกับพรรคคอมมิวนิสต์เพื่อที่จะขับไล่กองทัพญี่ปุ่นออกจากจีน เมื่อวันที่ 12 ธันวาคม ค.ศ. 1936 นายพลของพรรคก๊กมินตั๋งสองนาย คือ จาง เสวียเหลียง และ หยาง หู่เฉิง ได้ลักพาตัวนายเจียงไคเช็คและบีบบังคับให้เขายอมร่วมมือกับพรรคคอมมิวนิสต์ ทั้งสองฝ่ายจึงได้ตกลงที่จะยอมสงบศึกและร่วมมือกันสู้รบกับกองทัพจักรวรรดิญี่ปุ่น

พรรคคอมมิวนิสต์จีนเป็นเพียงผู้ก่อตั้งแนวร่วมแต่เพียงในนาม เพราะกองกำลังคอมมิวนิสต์พบเจอกับกองทัพญี่ปุ่นเพียงน้อยครั้ง แต่ได้แสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพการรบแบบกองโจร การร่วมมือกันอย่างจริงจังระหว่างทั้งพรรคก๊กมินตั๋งกับพรรคคอมมิวนิสต์จีนอยู่ในระดับต่ำสุด แม้กระทั่งยังอยู่ใต้สภาวะพักรบกัน แต่ว่าทั้งสองพรรคก็ยังพยายามแข่งขันกันเพื่อแย่งชิงดินแดนของจีน

สถานการณ์กลายเป็นความตึงเครียดระหว่างพรรคก๊กมินตั๋งและพรรคคอมมิวนิสต์จีนเมื่อเกิดการรบขึ้นระหว่างทั้งกองกำลังทั้งสองระหว่างปี ค.ศ. 1940 และ ค.ศ. 1941 นายพลเจียงไคเช็กต้องการให้กองทัพใหม่ที่สี่ของพรรคคอมมิวนิสต์ถอนตัวออกไปจากมณฑลอานฮุยและมณฑลเจียงซู ภายใต้แรงกดดันอย่างหนัก ผู้บัญชาการกองทัพใหม่ที่สี่ได้ประกาศถอนตัวแต่กลับถูกกองทัพชาตินิยมซุ่มโจมตีและพ่ายแพ้เมื่อถึงเดือนมกราคม 1941 เหตุการณ์ดังกล่าวได้ชื่อว่า กรณีกองทัพใหม่ที่สี่ ทำให้ฐานกำลังของพรรคคอมมิวนิสต์จีนในภาคกลางของประเทศอ่อนแอลง และเป็นการสิ้นสุดการให้ความร่วมมือกัน และนำไปสู่สงครามกลางเมืองอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ดินแดนที่ถูกกองทัพญี่ปุ่นยึดครอง กองกำลังพรรคก๊กมินตั๋งและพรรคคอมมิวนิสต์ได้ใช้กลศึกเพื่อรบกันเอง กองกำลังพรรคคอมมิวนิสต์สามารถทำลายหรือดูดกลืนกองทัพฝ่ายชาตินิยมหรือขับไล่กองกำลังเหล่านั้นไปสู่กองทัพญี่ปุ่น เมื่อสงครามโลกครั้งที่สองสิ้นสุดลง พรรคคอมมิวนิสต์จีนก็มีอิทธิพลอย่างมากในภาคเหนือของประเทศจีน (ยกเว้น แมนจูกัว เท่านั้น)