แกรนด์ดัชเชสโฌเซฟีน-ชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์ก

เจ้าหญิงโฌเซฟีน-ชาร์ล็อตแห่งเบลเยียม (อังกฤษ: Princess Joséphine-Charlotte of Belgium พระนามเต็ม โจเซฟีน-ชาร์ล็อต อินเกบอร์ก เอลิซาเบธ มารี-โจเซ มาร์เกอริต แอสตริด; 11 ตุลาคม พ.ศ. 2470 - 10 มกราคม พ.ศ. 2548) เป็นพระราชธิดาพระองค์ใหญ่และองค์เดียวในสมเด็จพระเจ้าเลโอโปลด์ที่ 3 แห่งเบลเยียม และ เจ้าหญิงอัสตริดแห่งสวีเดน นอกจากนี้พระองค์ยังได้เป็นพระชายาในแกรนด์ดยุกฌ็องแห่งลักเซมเบิร์ก และพระเชษฐภคินีในสมเด็จพระราชาธิบดีแห่งเบลเยียมทั้งสองพระองค์คือ สมเด็จพระราชาธิบดีโบดวง และสมเด็จพระราชาธิบดีอัลแบร์ที่ 2 อีกด้วย

แกรนด์ดัชเชสโฌเซฟีน-ชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์ก
พระนามเดิม	เจ้าหญิงโฌเซฟีน-ชาร์ล็อต
พระราชอิสริยยศ	แกรนด์ดัชเชสแห่งลักเซมเบิร์ก
ราชวงศ์	ซัคเซิน-โคบูร์กและโกทา
ครองราชย์	12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2507 - 7 ตุลาคม พ.ศ. 2543
รัชกาลก่อน	เจ้าชายเฟลิกซ์แห่งบูร์บง-ปาร์มา
รัชกาลถัดไป	แกรนด์ดัชเชสมาเรีย เทเรซาแห่งลักเซมเบิร์ก
ข้อมูลส่วนพระองค์
พระราชสมภพ	11 ตุลาคม พ.ศ. 2470
สวรรคต	10 มกราคม พ.ศ. 2548 (77 พรรษา)
พระราชบิดา	พระเจ้าเลโอโปลด์ที่ 3
พระราชมารดา	สมเด็จพระราชินีอัสตริดแห่งเบลเยียม
พระราชสวามี	แกรนด์ดยุกฌ็องแห่งลักเซมเบิร์ก
พระราชบุตร	อาร์ชดัชเชสมารี-อัสทรีดแห่งออสเตรีย แกรนด์ดยุกอ็องรีแห่งลักเซมเบิร์ก เจ้าชายฌองแห่งลักเซมเบิร์ก เจ้าหญิงมาร์กาเรธาแห่งลิกเตนสไตน์ เจ้าชายกีโยมแห่งลักเซมเบิร์ก

ในฝ่ายพระราชชนนี เจ้าหญิงเป็นพระญาติใกล้ชิดกับสมเด็จพระราชาธิบดีฮารัลด์ที่ 5 แห่งนอร์เวย์ ซึ่งเป็นพระโอรสในเจ้าหญิงมาร์ธาแห่งสวีเดน พระภคินีของพระราชชนนี สมเด็จพระราชาธิบดีคาร์ลที่ 16 กุสตาฟแห่งสวีเดน ซึ่งเป็นพระโอรสในเจ้าชายกุสตาฟ อดอล์ฟแห่งสวีเดน ดยุกแห่งวาสเตอร์บ็อตเต็น และ สมเด็จพระราชินีนาถมาร์เกรเธที่ 2 แห่งเดนมาร์ก พระธิดาในเจ้าหญิงอิงกริดแห่งสวีเดน พระญาติชั้นที่สองในพระราชวงศ์สวีเดนตามลำดับ

วัยเยาว์และการศึกษา

เจ้าหญิงโจเซฟีน-ชาร์ล็อตประสูติเมื่อในวันที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2470 ณ พระราชวังหลวง กรุงบรัสเซลส์ เป็นพระธิดาพระองค์ใหญ่ในดยุกแห่งบราบันต์ (สมเด็จพระราชาธิบดีเลโอโปลด์ที่ 3) และดัชเชสแห่งบราบันต์ พระวรชายา (เจ้าหญิงแอสตริดแห่งสวีเดน) อีกทั้งยังเป็นพระราชนัดดาในสมเด็จพระราชาธิบดีอัลแบร์ที่ 1 แห่งเบลเยียมด้วย ในวัยเยาว์พระองค์ประทับในปราสาทสตุยเว็นแบร์ก อันเป็นตำหนักของพระชนกและพระชนนีในเขตพระราชฐานของเมืองเลเค็น และที่กรุงสต็อกโฮล์ม อันเป็นที่ประทับของเจ้าชายคาร์ล ดยุกแห่งวาสเตอร์เกิตแลนด์ และ เจ้าหญิงอินเกบอร์กแห่งเดนมาร์ก พระอัยกาและพระอัยยิกา ในวันที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2477 พระชนกเสวยราชสมบัติสืบต่อพระบรมอัยกาเป็นสมเด็จพระราชาธิบดีเลโอโพลด์ที่ 3 แห่งเบลเยียม และในปีต่อมา เมื่อพระชนกและพระชนนีเสด็จประพาสประเทศสวิตเซอร์แลนด์เป็นการส่วนพระองค์ สมเด็จพระราชินีแอสตริดได้สิ้นพระชนม์จากอุบัติเหตุทางรถยนต์ เมื่อรถพระที่นั่งสูญเสียการควบคุมบริเวณโค้งอันตรายบนถนนที่ลมแรงและแคบ

เจ้าหญิงทรงเข้าโรงเรียนครั้งแรกที่พระราชวังหลวง ที่มีห้องเรียนเล็กๆ ห้องหนึ่งจัดไว้สำหรับพระองค์ ต่อมาในปลายปี พ.ศ. 2483 พระองค์ทรงเข้าเรียนในโรงเรียนประจำแห่งหนึ่งและจากนั้นได้ทรงศึกษากับพระอาจารย์ส่วนพระองค์อีกหลายคน เมื่อวันที่ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2483 หลังจากกองกำลังสัมพันธมิตรขึ้นบกที่เมืองนอร์มังดี ประเทศฝรั่งเศส เจ้าหญิงและพระชนกทรงถูกส่งที่ประเทศเยอรมนีและถูกกักบริเวณภายในตำหนัก สมาชิกในพระราชวงศ์ทั้งหมด อันมีพระอนุชาทั้งสองคือ เจ้าชายโบดวงและเจ้าชายอัลแบรต์ รวมไปถึงแมรี ลิเลียน บาเอลส์ เจ้าหญิงแห่งเรธี พระมารดาเลี้ยง ได้รับอิสรภาพในวันที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2488 และได้เสด็จไปประทับที่เมืองเพรนญี ใกล้กับเมืองเจนีวา ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ อันเนื่องมาจากปัญหาเกี่ยวกับการร่วมมือที่ถูกกล่าวอ้างของกษัตริย์เลโอโพลด์กับนาซีเยอรมันทำให้ไม่สามารถเสด็จกลับประเทศเบลเยียมได้ จึงได้ทรงแต่งตั้งให้เจ้าชายชาร์ลส์ พระอนุชาเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ขณะที่ทรงลี้ภัย

เจ้าหญิงโจเซฟีน-ชาร์ล็อตทรงศึกษาต่อใน École Supérieure de Jeunes Filles เมืองเจนีวา ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ แล้วทรงศึกษาวิชาจิตวิทยาเด็กที่มหาวิทยาลัยเจนีวา เมื่อเสด็จกลับประเทศเบลเยียม พระองค์ทรงปฏิบัติพระราชภารกิจทางการนานัปการ ในขณะเดียวกันก็ทรงอุทิศพระองค์กับปัญหาด้านสังคม และพัฒนาความสนพระทัยในศิลปะเพิ่มมากขึ้นด้วย

อภิเษกสมรส

แกรนด์ดัชเชสโจเซฟีน-ชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์ก

เจ้าหญิงโจเซฟีน-ชาร์ล็อตอภิเษกสมรสในวันที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2496 ณ โบสถ์แม่พระมารี กรุงลักเซมเบิร์ก กับ เจ้าชายฌองแห่งลักเซมเบิร์ก ที่ทรงเป็นรัชทายาทในราชบัลลังก์ลักเซมเบิร์ก และพระโอรสพระองค์ใหญ่ในแกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์ก (23 มกราคม พ.ศ. 2439 - 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2528) และมีพระโอรสและธิดา 5 พระองค์คือ

• อาร์ชดัชเชสมารี-อัสทรีดแห่งออสเตรีย (มารี-แอสตริด ชาร์ล็อต เลโอโพลดีน วิลเฮลมีน อินเกบอร์ก อ็องตัวเน็ต เอลิซาเบธ แอนนา อัลเบอร์ตา; ประสูติ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2497)
  • ทรงอภิเษกสมรสในวันที่ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2525 ณ โบสถ์แม่พระมารี กรุงลักเซมเบิร์ก กับ แกรนด์ดยุกคาร์ล-คริสเตียน มาเรีย แอนนา รูดอล์ฟ แอนตัน มาร์คัส ดาเวียโนแห่งออสเตรีย (ประสูติ 26 สิงหาคม พ.ศ. 2497)
• แกรนด์ดยุกอ็องรีที่ 1 แห่งลักเซมเบิร์ก (อ็องรี อัลแบรต์ กาเบรียล เฟลิกซ์ มารี กีโยม; ประสูติ 16 เมษายน พ.ศ. 2498)
  • เสวยราชสมบัติเป็น แกรนด์ดยุกครองรัฐแห่งลักเซมเบิร์ก เมื่อวันที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2543 หลังจากการสละราชสมบัติของพระชนก
  • ทรงอภิเษกสมรสวันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2524 ณ โบสถ์แม่พระ กรุงลักเซมเบิร์ก กับ มาเรีย เทเรซา เมสเตร อี บาติสตา (เกิด 22 มีนาคม พ.ศ. 2499)
• เจ้าชายฌองแห่งลักเซมเบิร์ก (ฌอง เฟลิกซ์ มารี กีโยม; ประสูติ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2500)
  • ทรงสละพระอิสริยยศเจ้าชายแห่งลักเซมเบิร์ก และสิทธิในการสืบราชสมบัติ เนื่องจากการอภิเษกสมรสกับสามัญชน เมื่อวันที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2529
  • ทรงอภิเษกสมรสเมื่อวันที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2530 ณ กรุงปารีส และทรงหย่าร้าง กับ เอแลน ซูซาน เวสตูร์ (เกิด 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2501)
• เจ้าหญิงมาร์กาเรธาแห่งลิกเตนสไตน์ (มาร์กาเรธา อันโทเนีย มารี เฟลิซิเต; ประสูติ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2500)
  • ทรงอภิเษกสมรสเมื่อวันที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2525 ณ โบสถ์แม่พระมารี กรุงลักเซมเบิร์ก กับ เจ้าชายนิโคเลาส์ เฟอร์ดินานด์ มาเรีย โยเซฟ ราฟาเอลแห่งลิกเตนชไตน์ (ประสูติ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2490)
• เจ้าชายกีโยมแห่งลักเซมเบิร์ก (กีโยม มารี หลุยส์ คริสเตียน; ประสูติ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2506)
  • ทรงอภิเษกสมรสเมื่อวันที่ 24 กันยายน พ.ศ. 2537 ณ เมืองแวร์ซายส์ ประเทศฝรั่งเศส กับ ซิบิลลา แซนดรา ไวล์เลอร์ (เกิด 12 มิถุนายน พ.ศ. 2511)

เมื่อวันที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2507 หลังจากการสละราชสมบัติของแกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์ก พระชนนี เจ้าชายฌอง ก็เสวยราชสมบัติเป็น แกรนด์ดยุกฌองที่ 1 แห่งลักเซมเบิร์ก (HRH Grand Duke Jean I of Luxembourg) และ เจ้าหญิงโจเซฟีน-ชาร์ล็อตแห่งเบลเยียม พระวรชายานั้น ทรงดำรงพระอิสริยยศเป็นแกรนด์ดัชเชสโจเซฟีน-ชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์ก (HRH Grand Duchess Joséphine-Charlotte of Luxembourg) และเสด็จไปประทับที่ปราสาทแบร์ก ในเมืองคอลมาร์-แบร์ก ตอนกลางของประเทศลักเซมเบิร์ก

หลังจากการสละราชสมบัติในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2543 แกรนด์ดยุกฌองและแกรนด์ดัชเชสโจเซฟีน-ชาร์ล็อตได้เสด็จไปประทับที่ปราสาทฟิชบาค ซึ่งอยู่ทางตอนกลางของประเทศ อันที่ประทับจนกระทั่งแกรนด์ดัชเชสได้สิ้นพระชนม์ลง

พระราชกรณียกิจ

ในฐานะที่ทรงเป็นเจ้าหญิงแห่งเบลเยียม เจ้าหญิงโจเซฟีน-ชาร์ล็อตทรงมีความสนพระทัยอย่างมากเกี่ยวกับปัญหาในด้านสังคมต่างๆ และศิลปะแขนงต่างๆ และในฐานะแกรนด์ดัชเชสพระชายาแห่งลักเซมเบิร์ก พระองค์ได้โดยเสด็จพระสวามีไปงานพิธีการต่างๆ มากมาย ทั้งในประเทศและต่างประเทศด้วย

พระองค์ทรงเป็นองค์ประธานของสภากาชาดลักเซมเบิร์กและผู้อำนวยการใหญ่ของสภาลูกเสือแห่งลักเซมเบิร์ก นอกจากนั้นก็ยังทรงเป็นองค์อุปถัมภ์ของสหภาพผู้บริจากโลหิตและสมาคมกุมารเวชศาสตร์แห่งลักเซมเบิร์กอีกด้วย

ในยามว่างพระองค์โปรดการทำสวนและการจัดสวน นอกจากนี้ยังทรงล่าสัตว์ ตกปลา เล่นสกี และกีฬาทางน้ำต่างๆ มากมาย

ปลายพระชนม์ชีพ

แกรนด์ดัชเชสโจเซฟีน-ชาร์ล็อต ซึ่งประชวรด้วยโรคมะเร็งที่บัปผาสะมาระยะหนึ่ง ได้เสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 10 มกราคม พ.ศ. 2548 ณ ปราสาทฟิชบาค ทางตอนกลางของประเทศ อันเป็นที่ประทับมาตั้งแต่การสละราชสมบัติของพระราชสวามี สิริพระชนมายุ 77 พรรษา 3 เดือน โดยเสด็จสวรรคตก่อนหน้าพระราชสวามี พระราชโอรส-ธิดา และพระราชนัดดา

พระราชอิสริยยศ

• พ.ศ. 2470 - พ.ศ. 2496: เจ้าหญิงโฌเซฟิน-ชาร์ลอตต์แห่งเบลเยี่ยม (Her Royal Highness Princess Joséphine-Charlotte of Belgium)
• พ.ศ. 2496 - พ.ศ. 2507: แกรนด์ดัชเชสรัชทายาทแห่งลักเซมเบิร์ก (Her Royal Highness The Hereditary Grand Duchess of Luxembourg)
• พ.ศ. 2507 - พ.ศ. 2543: แกรนด์ดัชเชสแห่งลักเซมเบิร์ก (Her Royal Highness The Grand Duchess of Luxembourg)
• พ.ศ. 2543 - พ.ศ. 2548: แกรนด์ดัชเชสโฌเซฟิน-ชาร์ลอตต์แห่งลักเซมเบิร์ก (Her Royal Highness Grand Duchess Joséphine-Charlotte of Luxembourg)