แกรนด์ดัชเชสโฌเซฟีน-ชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์ก
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
เจ้าหญิงโฌเซฟีน-ชาร์ล็อตแห่งเบลเยียม (อังกฤษ: Princess Joséphine-Charlotte of Belgium พระนามเต็ม โจเซฟีน-ชาร์ล็อต อินเกบอร์ก เอลิซาเบธ มารี-โจเซ มาร์เกอริต แอสตริด; 11 ตุลาคม พ.ศ. 2470 - 10 มกราคม พ.ศ. 2548) เป็นพระราชธิดาพระองค์ใหญ่และองค์เดียวในสมเด็จพระเจ้าเลโอโปลด์ที่ 3 แห่งเบลเยียม และ สมเด็จพระราชินีอัสตริดแห่งเบลเยียม นอกจากนี้พระองค์ยังได้เป็นพระชายาในแกรนด์ดยุกฌ็องแห่งลักเซมเบิร์ก และพระเชษฐภคินีในสมเด็จพระราชาธิบดีแห่งเบลเยียมทั้งสองพระองค์คือ สมเด็จพระราชาธิบดีโบดวง และสมเด็จพระราชาธิบดีอัลแบร์ที่ 2 อีกด้วย
| แกรนด์ดัชเชสโฌเซฟีน-ชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์ก | |
|---|---|
 | |
| พระนามาภิไธย | แกรนด์ดัชเชสโฌเซฟีน-ชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์ก |
| พระนามเดิม | เจ้าหญิงโฌเซฟีน-ชาร์ล็อต |
| พระราชอิสริยยศ | แกรนด์ดัชเชสแห่งลักเซมเบิร์ก |
| ราชวงศ์ | ซัคเซิน-โคบูร์กและโกทา |
| ครองราชย์ | 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2507 - 7 ตุลาคม พ.ศ. 2543 |
| รัชกาลก่อน | เจ้าชายเฟลิกซ์แห่งบูร์บง-ปาร์มา |
| รัชกาลถัดไป | แกรนด์ดัชเชสมาเรีย เทเรซาแห่งลักเซมเบิร์ก |
| ข้อมูลส่วนพระองค์ | |
| พระราชสมภพ | 11 ตุลาคม พ.ศ. 2470 |
| สวรรคต | 10 มกราคม พ.ศ. 2548 (77 พรรษา) |
| พระราชบิดา | สมเด็จพระเจ้าเลโอโปลด์ที่ 3 แห่งเบลเยียม |
| พระราชมารดา | อัสตริดแห่งสวีเดน |
| พระราชสวามี | แกรนด์ดยุกฌ็องแห่งลักเซมเบิร์ก |
| พระราชบุตร | อาร์ชดัชเชสมารี-อัสทรีดแห่งออสเตรีย แกรนด์ดยุกอ็องรีแห่งลักเซมเบิร์ก เจ้าชายฌองแห่งลักเซมเบิร์ก เจ้าหญิงมาร์กาเรธาแห่งลิกเตนสไตน์ เจ้าชายกีโยมแห่งลักเซมเบิร์ก |
ในฝ่ายพระราชชนนี เจ้าหญิงเป็นพระญาติใกล้ชิดกับสมเด็จพระราชาธิบดีฮารัลด์ที่ 5 แห่งนอร์เวย์ ซึ่งเป็นพระโอรสในเจ้าหญิงมาร์ธาแห่งสวีเดน พระภคินีของพระราชชนนี สมเด็จพระราชาธิบดีคาร์ลที่ 16 กุสตาฟแห่งสวีเดน ซึ่งเป็นพระโอรสในเจ้าชายกุสตาฟ อดอล์ฟแห่งสวีเดน ดยุกแห่งวาสเตอร์บ็อตเต็น และ สมเด็จพระราชินีนาถมาร์เกรเธอที่ 2 แห่งเดนมาร์ก พระธิดาในเจ้าหญิงอิงกริดแห่งสวีเดน พระญาติชั้นที่สองในพระราชวงศ์สวีเดนตามลำดับ
วัยเยาว์และการศึกษาแก้ไข
เจ้าหญิงโจเซฟีน-ชาร์ล็อตประสูติเมื่อในวันที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2470 ณ พระราชวังหลวง กรุงบรัสเซลส์ เป็นพระธิดาพระองค์ใหญ่ในดยุกแห่งบราบันต์ (สมเด็จพระราชาธิบดีเลโอโปลด์ที่ 3) และดัชเชสแห่งบราบันต์ พระวรชายา (เจ้าหญิงแอสตริดแห่งสวีเดน) อีกทั้งยังเป็นพระราชนัดดาในสมเด็จพระราชาธิบดีอัลแบร์ที่ 1 แห่งเบลเยียมด้วย ในวัยเยาว์พระองค์ประทับในปราสาทสตุยเว็นแบร์ก อันเป็นตำหนักของพระชนกและพระชนนีในเขตพระราชฐานของเมืองเลเค็น และที่กรุงสต็อกโฮล์ม อันเป็นที่ประทับของเจ้าชายคาร์ล ดยุกแห่งวาสเตอร์เกิตแลนด์ และ เจ้าหญิงอินเกบอร์กแห่งเดนมาร์ก พระอัยกาและพระอัยยิกา ในวันที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2477 พระชนกเสวยราชสมบัติสืบต่อพระบรมอัยกาเป็นสมเด็จพระราชาธิบดีเลโอโพลด์ที่ 3 แห่งเบลเยียม และในปีต่อมา เมื่อพระชนกและพระชนนีเสด็จประพาสประเทศสวิตเซอร์แลนด์เป็นการส่วนพระองค์ สมเด็จพระราชินีแอสตริดได้สิ้นพระชนม์จากอุบัติเหตุทางรถยนต์ เมื่อรถพระที่นั่งสูญเสียการควบคุมบริเวณโค้งอันตรายบนถนนที่ลมแรงและแคบ
เจ้าหญิงทรงเข้าโรงเรียนครั้งแรกที่พระราชวังหลวง ที่มีห้องเรียนเล็กๆ ห้องหนึ่งจัดไว้สำหรับพระองค์ ต่อมาในปลายปี พ.ศ. 2483 พระองค์ทรงเข้าเรียนในโรงเรียนประจำแห่งหนึ่งและจากนั้นได้ทรงศึกษากับพระอาจารย์ส่วนพระองค์อีกหลายคน เมื่อวันที่ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2483 หลังจากกองกำลังสัมพันธมิตรขึ้นบกที่เมืองนอร์มังดี ประเทศฝรั่งเศส เจ้าหญิงและพระชนกทรงถูกส่งที่ประเทศเยอรมนีและถูกกักบริเวณภายในตำหนัก สมาชิกในพระราชวงศ์ทั้งหมด อันมีพระอนุชาทั้งสองคือ เจ้าชายโบดวงและเจ้าชายอัลแบรต์ รวมไปถึงแมรี ลิเลียน บาเอลส์ เจ้าหญิงแห่งเรธี พระมารดาเลี้ยง ได้รับอิสรภาพในวันที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2488 และได้เสด็จไปประทับที่เมืองเพรนญี ใกล้กับเมืองเจนีวา ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ อันเนื่องมาจากปัญหาเกี่ยวกับการร่วมมือที่ถูกกล่าวอ้างของกษัตริย์เลโอโพลด์กับนาซีเยอรมันทำให้ไม่สามารถเสด็จกลับประเทศเบลเยียมได้ จึงได้ทรงแต่งตั้งให้เจ้าชายชาร์ลส์ พระอนุชาเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ขณะที่ทรงลี้ภัย
เจ้าหญิงโจเซฟีน-ชาร์ล็อตทรงศึกษาต่อใน École Supérieure de Jeunes Filles เมืองเจนีวา ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ แล้วทรงศึกษาวิชาจิตวิทยาเด็กที่มหาวิทยาลัยเจนีวา เมื่อเสด็จกลับประเทศเบลเยียม พระองค์ทรงปฏิบัติพระราชภารกิจทางการนานัปการ ในขณะเดียวกันก็ทรงอุทิศพระองค์กับปัญหาด้านสังคม และพัฒนาความสนพระทัยในศิลปะเพิ่มมากขึ้นด้วย
อภิเษกสมรสแก้ไข
เจ้าหญิงโจเซฟีน-ชาร์ล็อตอภิเษกสมรสในวันที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2496 ณ โบสถ์แม่พระมารี กรุงลักเซมเบิร์ก กับ เจ้าชายฌองแห่งลักเซมเบิร์ก ที่ทรงเป็นรัชทายาทในราชบัลลังก์ลักเซมเบิร์ก และพระโอรสพระองค์ใหญ่ในแกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์ก (23 มกราคม พ.ศ. 2439 - 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2528) และมีพระโอรสและธิดา 5 พระองค์คือ
- อาร์ชดัชเชสมารี-อัสทรีดแห่งออสเตรีย (มารี-แอสตริด ชาร์ล็อต เลโอโพลดีน วิลเฮลมีน อินเกบอร์ก อ็องตัวเน็ต เอลิซาเบธ แอนนา อัลเบอร์ตา; ประสูติ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2497)
- ทรงอภิเษกสมรสในวันที่ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2525 ณ โบสถ์แม่พระมารี กรุงลักเซมเบิร์ก กับ แกรนด์ดยุกคาร์ล-คริสเตียน มาเรีย แอนนา รูดอล์ฟ แอนตัน มาร์คัส ดาเวียโนแห่งออสเตรีย (ประสูติ 26 สิงหาคม พ.ศ. 2497)
- แกรนด์ดยุกอ็องรีที่ 1 แห่งลักเซมเบิร์ก (อ็องรี อัลแบรต์ กาเบรียล เฟลิกซ์ มารี กีโยม; ประสูติ 16 เมษายน พ.ศ. 2498)
- เสวยราชสมบัติเป็น แกรนด์ดยุกครองรัฐแห่งลักเซมเบิร์ก เมื่อวันที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2543 หลังจากการสละราชสมบัติของพระชนก
- ทรงอภิเษกสมรสวันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2524 ณ โบสถ์แม่พระ กรุงลักเซมเบิร์ก กับ มาเรีย เทเรซา เมสเตร อี บาติสตา (เกิด 22 มีนาคม พ.ศ. 2499)
- เจ้าชายฌองแห่งลักเซมเบิร์ก (ฌอง เฟลิกซ์ มารี กีโยม; ประสูติ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2500)
- ทรงสละพระอิสริยยศเจ้าชายแห่งลักเซมเบิร์ก และสิทธิในการสืบราชสมบัติ เนื่องจากการอภิเษกสมรสกับสามัญชน เมื่อวันที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2529
- ทรงอภิเษกสมรสเมื่อวันที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2530 ณ กรุงปารีส และทรงหย่าร้าง กับ เอแลน ซูซาน เวสตูร์ (เกิด 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2501)
- เจ้าหญิงมาร์กาเรธาแห่งลิกเตนสไตน์ (มาร์กาเรธา อันโทเนีย มารี เฟลิซิเต; ประสูติ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2500)
- ทรงอภิเษกสมรสเมื่อวันที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2525 ณ โบสถ์แม่พระมารี กรุงลักเซมเบิร์ก กับ เจ้าชายนิโคเลาส์ เฟอร์ดินานด์ มาเรีย โยเซฟ ราฟาเอลแห่งลิกเตนชไตน์ (ประสูติ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2490)
- เจ้าชายกีโยมแห่งลักเซมเบิร์ก (กีโยม มารี หลุยส์ คริสเตียน; ประสูติ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2506)
- ทรงอภิเษกสมรสเมื่อวันที่ 24 กันยายน พ.ศ. 2537 ณ เมืองแวร์ซายส์ ประเทศฝรั่งเศส กับ ซิบิลลา แซนดรา ไวล์เลอร์ (เกิด 12 มิถุนายน พ.ศ. 2511)
เมื่อวันที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2507 หลังจากการสละราชสมบัติของแกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์ก พระชนนี เจ้าชายฌอง ก็เสวยราชสมบัติเป็น แกรนด์ดยุกฌองที่ 1 แห่งลักเซมเบิร์ก (HRH Grand Duke Jean I of Luxembourg) และ เจ้าหญิงโจเซฟีน-ชาร์ล็อตแห่งเบลเยียม พระวรชายานั้น ทรงดำรงพระอิสริยยศเป็นแกรนด์ดัชเชสโจเซฟีน-ชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์ก (HRH Grand Duchess Joséphine-Charlotte of Luxembourg) และเสด็จไปประทับที่ปราสาทแบร์ก ในเมืองคอลมาร์-แบร์ก ตอนกลางของประเทศลักเซมเบิร์ก
หลังจากการสละราชสมบัติในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2543 แกรนด์ดยุกฌองและแกรนด์ดัชเชสโจเซฟีน-ชาร์ล็อตได้เสด็จไปประทับที่ปราสาทฟิชบาค ซึ่งอยู่ทางตอนกลางของประเทศ อันที่ประทับจนกระทั่งแกรนด์ดัชเชสได้สิ้นพระชนม์ลง
พระราชกรณียกิจแก้ไข
ในฐานะที่ทรงเป็นเจ้าหญิงแห่งเบลเยียม เจ้าหญิงโจเซฟีน-ชาร์ล็อตทรงมีความสนพระทัยอย่างมากเกี่ยวกับปัญหาในด้านสังคมต่างๆ และศิลปะแขนงต่างๆ และในฐานะแกรนด์ดัชเชสพระชายาแห่งลักเซมเบิร์ก พระองค์ได้โดยเสด็จพระสวามีไปงานพิธีการต่างๆ มากมาย ทั้งในประเทศและต่างประเทศด้วย
พระองค์ทรงเป็นองค์ประธานของสภากาชาดลักเซมเบิร์กและผู้อำนวยการใหญ่ของสภาลูกเสือแห่งลักเซมเบิร์ก นอกจากนั้นก็ยังทรงเป็นองค์อุปถัมภ์ของสหภาพผู้บริจากโลหิตและสมาคมกุมารเวชศาสตร์แห่งลักเซมเบิร์กอีกด้วย
ในยามว่างพระองค์โปรดการทำสวนและการจัดสวน นอกจากนี้ยังทรงล่าสัตว์ ตกปลา เล่นสกี และกีฬาทางน้ำต่างๆ มากมาย
ปลายพระชนม์ชีพแก้ไข
แกรนด์ดัชเชสโจเซฟีน-ชาร์ล็อต ซึ่งประชวรด้วยโรคมะเร็งที่บัปผาสะมาระยะหนึ่ง ได้เสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 10 มกราคม พ.ศ. 2548 ณ ปราสาทฟิชบาค ทางตอนกลางของประเทศ อันเป็นที่ประทับมาตั้งแต่การสละราชสมบัติของพระราชสวามี สิริพระชนมายุ 77 พรรษา 3 เดือน โดยเสด็จสวรรคตก่อนหน้าพระราชสวามี พระราชโอรส-ธิดา และพระราชนัดดา
พระราชอิสริยยศแก้ไข
- พ.ศ. 2470 - พ.ศ. 2496: เจ้าหญิงโฌเซฟิน-ชาร์ลอตต์แห่งเบลเยี่ยม (Her Royal Highness Princess Joséphine-Charlotte of Belgium)
- พ.ศ. 2496 - พ.ศ. 2507: แกรนด์ดัชเชสรัชทายาทแห่งลักเซมเบิร์ก (Her Royal Highness The Hereditary Grand Duchess of Luxembourg)
- พ.ศ. 2507 - พ.ศ. 2543: แกรนด์ดัชเชสแห่งลักเซมเบิร์ก (Her Royal Highness The Grand Duchess of Luxembourg)
- พ.ศ. 2543 - พ.ศ. 2548: แกรนด์ดัชเชสโฌเซฟิน-ชาร์ลอตต์แห่งลักเซมเบิร์ก (Her Royal Highness Grand Duchess Joséphine-Charlotte of Luxembourg)