แกนีมีด (ดาวบริวาร)
แกนีมีด (อังกฤษ: Ganymede) เป็นดาวบริวารดวงหนึ่งของดาวพฤหัสบดี และเป็นดาวบริวารที่ใหญ่ที่สุดในระบบสุริยะ มีสนามแม่เหล็กสูง พื้นผิวหลายลักษณะแสดงถึงการเปลี่ยนแปลงทางธรณีที่ชั้นผิวเปลือกอย่างซับซ้อนยาวนาน มีลักษณะสำคัญ 2 แบบ คือ พื้นที่เก่าแก่เป็นบริเวณมืดคล้ำเต็มไปด้วยหลุมอุกกาบาต ขรุขระ เป็นแอ่งลึก กับพื้นที่ใหม่เป็นบริเวณที่ราบเรียบ สว่างกว่า มีน้ำแข็งติดกับดินหิน บางพื้นที่เป็นรอยแยกยาวเหยียด
การค้นพบ | |
---|---|
ค้นพบโดย: | กาลิเลโอ กาลิเลอี ไซมอน มาริอุส |
ค้นพบเมื่อ: | 11 มกราคม ค.ศ. 1610 |
ชื่ออื่น ๆ: | Jupiter III |
ลักษณะของวงโคจร | |
รัศมีวงโคจรเฉลี่ย: | 1070400 km[1] |
ความเยื้องศูนย์กลาง: | 0.0013[1] |
คาบการโคจร: | 7.15455296 วัน[1] |
ความเอียง: | 0.20° (จากเส้นศูนย์สูตรของดาวพฤหัสบดี) [1] |
ดาวบริวารของ: | ดาวพฤหัสบดี |
ลักษณะทางกายภาพ | |
พื้นที่ผิว: | 8.72×107 km2 (0.171 ของโลก) [c] |
ปริมาตร: | 7.66×1010 km3 (0.0704 ของโลก) [d] |
มวล: | 1.4819×1023 kg (0.025 ของโลก) [2] |
ความหนาแน่นเฉลี่ย: | 1.936 g/cm3 (0.351 ของโลก)[2] |
ความโน้มถ่วง ที่ศูนย์สูตร: | 1.428 m/s2 (0.146 g) |
ความเร็วหลุดพ้น: | 2.741 km/s |
ความเอียงของแกน: | 0–0.33°[3] |
อัตราส่วนสะท้อน: | 0.43 ± 0.02[4] |
ลักษณะของบรรยากาศ | |
ความดันบรรยากาศ ที่พื้นผิว: | trace |
องค์ประกอบ: | ออกซิเจน[5] |
แกนีมีดเป็นหนึ่งในดวงจันทร์ของกาลิเลโอที่ค้นพบโดยกาลิเลโอ กาลิเลอี เมื่อ 7 มกราคม ค.ศ. 1610 ตั้งชื่อตามเทพแกนีมีดในตำนานเทพเจ้ากรีก ผู้เป็นที่รักของเทพซูส
อ้างอิง
แก้- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 "Planetary Satellite Mean Orbital Parameters". Jet Propulsion Laboratory, California Institute of Technology. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 3, 2013. สืบค้นเมื่อ February 9, 2008.
- ↑ 2.0 2.1 Showman, Adam P.; Malhotra, Renu (October 1, 1999). "The Galilean Satellites" (PDF). Science. 286 (5437): 77–84. doi:10.1126/science.286.5437.77. PMID 10506564. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ May 14, 2011. สืบค้นเมื่อ January 17, 2008.
- ↑ Bills, Bruce G. (2005). "Free and forced obliquities of the Galilean satellites of Jupiter". Icarus. 175: 233–247. doi:10.1016/j.icarus.2004.10.028.
- ↑ Yeomans, Donald K. (2006-07-13). "Planetary Satellite Physical Parameters". JPL Solar System Dynamics. สืบค้นเมื่อ 2007-11-05.
- ↑ Hall, D. T.; Feldman, P. D.; และคณะ (1998). "The Far-Ultraviolet Oxygen Airglow of Europa and Ganymede". The Astrophysical Journal. 499 (1): 475–481. Bibcode:1998ApJ...499..475H. doi:10.1086/305604.
อ่านเพิ่ม
แก้- Dougherty; Grasset (2011). Jupiter Icy Moon Explorer (PDF).
- "Jupiter's Great Red Spot and Ganymede's shadow". www.spacetelescope.org. ESA/Hubble. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-08-24. สืบค้นเมื่อ October 31, 2014.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ แกนีมีด (ดาวบริวาร)
- Ganymede page at NASA's Solar System Exploration site
- Ganymede page at The Nine Planets
- Ganymede page at Views of the Solar System
- Ganymede Crater Database from the Lunar and Planetary Institute
- Images of Ganymede at JPL's Planetary Photojournal
- Movie of Ganymede's rotation from the National Oceanic and Atmospheric Administration
- Ganymede map from Scientific American article
- Ganymede map with feature names from Planetary Photojournal
- Ganymede nomenclature and Ganymede map with feature names from the USGS planetary nomenclature page
- Paul Schenk's 3D images and flyover videos of Ganymede and other outer solar system satellites
- Ganymede Orbiter Concept
- Global Geologic Map of Ganymede (USGS)
- Google Ganymede 3D, interactive map of the moon
- Video (animation; 4:00): Flyby of Ganymede and Jupiter (NASA; July 15, 2021).