วิกิพีเดีย

เอแดน อาซาร์

เอแดน มีกาแอล วาลแตร์ อาซาร์ (ฝรั่งเศส: Eden Michael Walter Hazard; เกิดวันที่ 7 มกราคม ค.ศ. 1991) เป็นอดีตนักฟุตบอลชาวเบลเยียม เล่นในตำแหน่งปีกและกองกลางตัวรุก เขามีจุดเด่นด้านการเลี้ยงบอลแบบสร้างสรรค์ ความเร็ว และความสามารถพิเศษ และได้รับการกล่าวว่าเป็น "กองกลางตัวรุกที่สามารถเปลี่ยนเกมด้วยการเลี้ยงบอล"[4][5][6] รวมไปถึงได้รับฉายาว่า "นักฟุตบอลที่เป็นฝันร้ายของกองหลัง" ซึ่งเขาได้รับการเปรียบเทียบความสามารถทักษะและลีลาการเล่นจากสื่อมวลชนและผู้จัดการทีม กับลิโอเนล เมสซิ เจ้าของรางวัลนักฟุตบอลยอดเยี่ยมแห่งปี และคริสเตียโน โรนัลโด รวมถึงแกเร็ธ เบล อาซาร์เคยติดรายชื่อนักเตะยอดเยี่ยมในฤดูกาล 2014-2015 [4][7][8][9][10][11][12]

เอแดน อาซาร์
อาซาร์กับเชลซีในปี 2014
ข้อมูลส่วนตัว
ชื่อเต็ม เอแดน มีกาแอล วาลแตร์ อาซาร์[1]
วันเกิด (1991-01-07) 7 มกราคม ค.ศ. 1991 (33 ปี)[2]
สถานที่เกิด La Louvière ประเทศเบลเยียม
ส่วนสูง 1.75 เมตร (5 ฟุต 9 นิ้ว)[3]
ตำแหน่ง ปีก / กองกลางตัวรุก
สโมสรเยาวชน
1995–2003 รัวยาลสตาดแบรนัว
2003–2005 ตูว์บีซ
2005–2007 ลีล
สโมสรอาชีพ*
ปี ทีม ลงเล่น (ประตู)
2007–2008 ลีล 2 13 (1)
2007–2012 ลีล 147 (36)
2012–2019 เชลซี 245 (85)
2019–2023 เรอัลมาดริด​ 54 (4)
ทีมชาติ
2006 เบลเยียม อายุไม่เกิน 15 ปี 5 (1)
2006 เบลเยียม อายุไม่เกิน 16 ปี 4 (2)
2006–2008 เบลเยียม อายุไม่เกิน 17 ปี 17 (2)
2007–2009 เบลเยียม อายุไม่เกิน 19 ปี 11 (6)
2008–2022 เบลเยียม 126 (33)
เกียรติประวัติ
ตัวแทนของ ธงชาติเบลเยียม เบลเยียม
ฟุตบอลโลก
อันดับที่ 3 2018
*นัดที่ลงเล่นและประตูที่ยิงให้แก่สโมสรเฉพาะลีกในประเทศเท่านั้น

อาซาร์เป็นลูกชายของอดีตนักฟุตบอลชาวเบลเยียม และเริ่มต้นการเล่นฟุตบอลอาชีพในประเทศเบลเยียมกับรัวยาลสตาดแบรนัว สโมสรท้องถิ่น และตูว์บีซ ต่อมาในปี พ.ศ. 2548 เขาได้ย้ายมาเล่นให้กับลีล สโมสรในลีกเอิง โดยอาซาร์ใช้เวลา 2 ปีกับอคาเดมีของสโมสร และเมื่ออายุ 16 ปี เขาได้เล่นกับสโมสรชุดใหญ่ ในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2550 เขาได้กลายเป็นผู้เล่นตัวหลักของสโมสรภายใต้การคุมทีมของรูดี การ์ซีอา ด้วยการลงเล่นมากกว่า 190 นัด ตั้งแต่ฤดูกาลแรกที่เขาได้ลงเล่น และเขายังได้รับรางวัลสหภาพนักฟุตบอลอาชีพนานาชาติ (UNFP) และนักฟุตบอลเยาวชนยอดเยี่ยมแห่งปี และเป็นผู้เล่นคนแรกที่ไม่ใช่ชาวฝรั่งเศสที่ได้รับรางวัลนี้[13] ในฤดูกาล 2009–10 อาซาร์เป็นผู้เล่นคนแรกที่ได้รับรางวัล 2 ครั้งติดต่อกัน[14] และเขายังได้รับการคัดเลือกเป็นทีมยอดเยี่ยมแห่งปีอีกด้วย

ในฤดูกาล 2010–11 เขาได้เป็นผู้เล่นตัวหลักของลีล และในฤดูกาลนั้น ลีลคว้าดับเบิลแชมป์ (ฟุตบอลลีกและฟุตบอลถ้วย) และยังทำให้เขาได้รับรางวัลผู้เล่นแห่งปีของลีกเอิง และรางวัลผู้เล่นเยาวชนยอดเยี่ยม[15] อีกทั้งยังได้รับรางวัล บราโวอะวอร์ด จากกูเอรินสปอร์ตีโว นิตยสารในประเทศอิตาลี สำหรับการเล่นของเขาในฤดูกาล 2010–11[16] ต่อมาในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2555 เขาได้ออกจากลีล ซึ่งเขาผูกพันกับสโมสรนี้มานานมากกว่า 8 ปี ไปอยู่กับเชลซี ในประเทศอังกฤษ ด้วยค่าตัว 32 ล้านปอนด์

ในด้านทีมชาติ อาซาร์ลงสนามให้เบลเยียมตั้งแต่อายุ 17 ปีในเกมกับลักเซมเบิร์กในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2008 โดยลงมาเป็นตัวสำรองช่วงท้ายเกม และได้ติดทีมชาติอีก 28 นัดหลังจากนั้น

วันที่ 10 ตุลาคม ค.ศ. 2023 อาซาร์ได้ประกาศยุติเลิกเล่นอาชีพฟุตบอลของเขาอย่างเป็นทางการด้วยวัย 32 ปี หลังจาก เรอัล มาดริด ได้ยกเลิกสัญญาเขา และเขาเป็นนักเตะไร้สังกัด ( Free Agent ) เป็นเวลามานานถึง 5 เดือน

การลงเล่นระดับอาชีพ

แก้

ยุคแรกเริ่ม

แก้

อาซาร์ได้เริ่มต้นการลงเล่นฟุตบอลอาชีพกับรัวยาลสตาดแบรนัว สโมสรในท้องถิ่นบ้านเกิดของเขา ด้วยวัยเพียง 4 ปี ระหว่างช่วงเวลาของเขากับสโมสร ผู้ฝึกสอนเยาวชนคนหนึ่งได้กล่าวว่าเขาคือ "ผู้เล่นที่มีพรสวรรค์" และยังกล่าวอีกว่า "เขารู้ทุกอย่าง ผมไม่ต้องสอนอะไรเขาอีกแล้ว"[17] อาซาร์ได้ใช้เวลา 8 ปีกับสโมสร ก่อนจะย้ายมาอยู่กับตูว์บีอมาได้มีแมวมองจากลีล มาดูฟอร์มการเล่นระหว่างการแข่งขันระดับท้องถิ่น และได้รายงานกัลีล รวมไปถึงได้พูดคุยเป็นการส่วนตัวกับพ่อของเขา และได้ทำการเซ็นสัญญาเป็นนักฟุตบอลชุดเยาวชนของสโมสร[18]

2021–2023: ต่อสู้ดิ้นรนอย่างต่อเนื่อง ถูกปล่อยตัว และแขวนสตั๊ด

แก้

เมื่อวันที่ 10 ตุลาคม 2023 หลังจากที่ไม่สามารถหาสโมสรที่จะเล่นได้เป็นเวลาสามเดือนนับตั้งแต่มาดริดปล่อยตัวออกจากสโมสร อาซาร์ได้ประกาศการตัดสินใจแขวนสตั๊ด[19]

ชีวิตส่วนตัว

แก้

อาซาร์และพี่น้องอีก 3 คน ใช้ชีวิตมาอย่างสะดวกสบาย และได้รับการเลี้ยงดูจากพ่อและแม่ของเขา เพื่อหวังว่าสักวันหนึ่งที่พวกเขาจะเล่นฟุตบอลได้เก่ง[20] ซึ่งครอบครัวของเขาอาศัยอยู่ห่างจากสนามฝึกซ้อมฟุตบอลในระยะไม่ถึง 6 เมตร และพี่น้องจะฝึกการเล่นฟุตบอลในพื้นที่ฝึกซ้อมนี้ รวมไปถึงการฝึกทักษะต่าง ๆ ด้วย[21] ปัจจุบันอาซาร์มีความสัมพันธ์กับนาตาชา อาซาร์ แฟนสาวของเขา และในวันที่ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2553 สื่อจากเบลเยียมและฝรั่งเศส ได้ทำการยืนยันว่าเธอได้คลอดลูกชายที่มีชื่อว่า "ยานิส" และลูกชายคนที่ 2 ชื่อว่า "เลโอ" ในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556[22][23]

สถิติอาชีพ

แก้

สโมสร

แก้
ณ วันที่ 13 พฤษภาคม ค.ศ. 2023
สโมสร ฤดูกาล ลีก เนชันนอลคัพ[a] ลีกคัพ[b] ยุโรป อื่น ๆ รวม
ดิวิชัน ลงเล่น ประตู ลงเล่น ประตู ลงเล่น ประตู ลงเล่น ประตู ลงเล่น ประตู ลงเล่น ประตู
ลีล 2 2007–08[24] CFA 11 1 — — — — 11 1
2008–09[25] CFA 2 0 — — — — 2 0
รวม 13 1 — — — — 13 1
ลีล 2007–08[26] ลีกเอิง 4 0 0 0 0 0 — — 4 0
2008–09[26] ลีกเอิง 30 4 4 2 1 0 — — 35 6
2009–10[26] ลีกเอิง 37 5 1 0 2 1 12[c] 4 — 52 10
2010–11[27] ลีกเอิง 38 7 5 3 2 2 9[c] 0 — 54 12
2011–12[27] ลีกเอิง 38 20 3 1 1 0 6[d] 0 1[e] 1 49 22
รวม 147 36 13 6 6 3 27 4 1 1 194 50
เชลซี 2012–13[28] พรีเมียร์ลีก 34 9 6 1 5 2 13[f] 1 4[g] 0 62 13
2013–14[29] พรีเมียร์ลีก 35 14 3 0 1 0 9[d] 2 1[h] 1 49 17
2014–15[30] พรีเมียร์ลีก 38 14 1 0 6 2 7[d] 3 — 52 19
2015–16[31] พรีเมียร์ลีก 31 4 2 2 1 0 8[d] 0 1[i] 0 43 6
2016–17[32] พรีเมียร์ลีก 36 16 4 1 3 0 — — 43 17
2017–18[33] พรีเมียร์ลีก 34 12 5 1 4 1 8[d] 3 0 0 51 17
2018–19[34] พรีเมียร์ลีก 37 16 2 0 5 3 8[c] 2 0 0 52 21
รวม 245 85 23 5 25 8 53 11 6 1 352 110
เรอัลมาดริด 2019–20[27] ลาลีกา 16 1 0 0 — 6[d] 0 0 0 22 1
2020–21[27] ลาลีกา 14 3 1 0 — 5[d] 1 1[j] 0 21 4
2021–22[27] ลาลีกา 18 0 2 1 — 3[d] 0 0 0 23 1
2022–23[27] ลาลีกา 6 0 1 0 — 3[d] 1 0 0 10 1
รวม 54 4 4 1 — 17 2 1 0 76 7
รวมทั้งหมด 459 126 40 12 31 11 97 17 8 2 635 168
  1. ↑ รวมกุปเดอฟร็องส์, เอฟเอคัพ, โกปาเดลเรย์
  2. ↑ รวมกุปเดอลาลีก, ฟุตบอลลีกคัพ/อีเอฟแอลคัพ
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 ลงเล่นในยูฟ่ายูโรปาลีก
  4. ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 4.5 4.6 4.7 4.8 ลงเล่นในยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก
  5. ↑ ลงเล่นในทรอเฟเดช็องปียง
  6. ↑ ลงเล่น 6 ครั้งในยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก ลงเล่น 7 ครั้งและได้ประตู 1 ครั้งในยูฟ่ายูโรปาลีก
  7. ↑ ลงเล่นครั้งเดียวในเอฟเอคอมมิวนิตีชีลด์ ลงเล่นครั้งเดียวในยูฟ่าซูเปอร์คัพ และลงเล่นสองครั้งในฟุตบอลชิงแชมป์สโมสรโลก
  8. ↑ ลงเล่นในยูฟ่าซูเปอร์คัพ
  9. ↑ ลงเล่นในเอฟเอคอมมิวนิตีชีลด์
  10. ↑ ลงเล่นในซูเปร์โกปาเดเอสปัญญา

ทีมชาติ

แก้
จำนวนที่ลงเล่นและประตูตามทีมชาติและปี[35]
ทัมชาติ ปี ลงเล่น ประตู
เบลเยียม 2008 1 0
2009 9 0
2010 7 0
2011 8 1
2012 8 1
2013 9 3
2014 12 1
2015 9 6
2016 14 5
2017 5 4
2018 16 6
2019 8 5
2021 10 1
2022 10 0
รวม 126 33

ประตูในนามทีมชาติ

แก้
ณ วันที่ 24 มีนาคม 2019[36]
ลำดับ วันที่ สนาม นัดที่ คู่แข่ง ประตู ผล รายการแข่งขัน
1 7 ตุลาคม 2011 King Baudouin Stadium, Brussels, Belgium 23   คาซัคสถาน 2–0 4–1 ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 2012 รอบคัดเลือก
2 25 พฤษภาคม 2012 27   มอนเตเนโกร 2–1 2–2 เกมกระชับมิตร
3 6 กุมภาพันธ์ 2013 Jan Breydel Stadium, Bruges, Belgium 34   สโลวาเกีย 1–0 2–1
4 22 มีนาคม 2013 Philip II Arena, Skopje, Macedonia 35   Macedonia 2–0 2–0 ฟุตบอลโลก 2014 รอบคัดเลือก
5 26 มีนาคม 2013 King Baudouin Stadium, Brussels, Belgium 36 มาซิโดเนียเหนือ 1–0 1–0
6 1 มิถุนายน 2014 Friends Arena, Solna, Sweden 44   สวีเดน 2–0 2–0 เกมกระชับมิตร
7 28 มีนาคม 2015 King Baudouin Stadium, Brussels, Belgium 54   ไซปรัส 4–0 5–0 ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 2016 รอบคัดเลือก
8 7 มิถุนายน 2015 Stade de France, Saint-Denis, France 56   ฝรั่งเศส 4–1 4–3 เกมกระชับมิตร
9 3 กันยายน 2015 King Baudouin Stadium, Brussels, Belgium 58   บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา 3–1 3–1 ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 2016 รอบคัดเลือก
10 6 กันยายน 2015 GSP Stadium, Nicosia, Cyprus 59   ไซปรัส 1–0 1–0
11 10 ตุลาคม 2015 Estadi Nacional, Andorra la Vella, Andorra 60   อันดอร์รา 3–1 4–1
12 13 ตุลาคม 2015 King Baudouin Stadium, Brussels, Belgium 61   อิสราเอล 3–0 3–1
13 5 มิถุนายน 2016 65   นอร์เวย์ 2–2 3–2 เกมกระชับมิตร
14 26 มิถุนายน 2016 Stadium Municipal, Toulouse, France 69   ฮังการี 3–0 4–0 ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 2016
15 7 ตุลาคม 2016 King Baudouin Stadium, Brussels, Belgium 73   บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา 2–0 4–0 ฟุตบอลโลก 2018 รอบคัดเลือก
16 10 ตุลาคม 2016 Estádio Algarve, Faro/Loulé, Portugal 74   ยิบรอลตาร์ 6–0 6–0
17 13 พฤศจิกายน 2016 King Baudouin Stadium, Brussels, Belgium 76   เอสโตเนีย 3–0 8–1
18 31 สิงหาคม 2017 Stade Maurice Dufrasne, Liège, Belgium 77   ยิบรอลตาร์ 6–0 9–0
19 10 ตุลาคม 2017 King Baudouin Stadium, Brussels, Belgium 80   ไซปรัส 1–0 4–0
20 3–0
21 10 พฤศจิกายน 2017 81   เม็กซิโก 1–0 3–3 เกมกระชับมิตร
22 6 มิถุนายน 2018 85   อียิปต์ 2–0 3–0
23 23 มิถุนายน 2018 Otkritie Arena, Moscow, Russia 88   ตูนิเซีย 1–0 5–2 ฟุตบอลโลก 2018
24 4–1
25 14 กรกฎาคม 2018 Krestovsky Stadium, Saint Petersburg, Russia 92   อังกฤษ 2–0 2–0
26 7 กันยายน 2018 Hampden Park, Glasgow, Scotland 93   สกอตแลนด์ 2–0 4–0 เกมกระชับมิตร
27 11 กันยายน 2018 Laugardalsvöllur, Reykjavík, Iceland 94   ไอซ์แลนด์ 1–0 3–0 ยูฟ่าเนชันส์ลีก ฤดูกาล 2018–19 ลีกเอ
28 21 มีนาคม 2019 King Baudouin Stadium, Brussels, Belgium 99   รัสเซีย 2–1 3–1 ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 2020 รอบคัดเลือก
29 3–1
30 24 มีนาคม 2019 GSP Stadium, Nicosia, Cyprus 100   ไซปรัส 1–0 2–0

เกียรติประวัติ

แก้
 
อาซาร์ (ซ้าย) ถือถ้วยรางวัลหลังเซลซีชนะฟุตบอลลีกคัพ 2015 นัดชิงชนะเลิศ
ล็อสก์ลีล
เชลซี
เบลเยียม
รางวัลส่วนตัว
  • UNFP Ligue 1 Young Player of the Year: 2008–09,[47] 2009–10[48]
  • UNFP Ligue 1 Team of the Year: 2009–10, 2010–11, 2011–12[49]
  • UNFP Ligue 1 Player of the Year: 2010–11,[50] 2011–12[51]
  • UNFP Ligue 1 Player of the Month: มีนาคม 2010, มีนาคม 2011, มีนาคม 2012, เมษายน 2012[52][53]
  • Bravo Award: 2011[16]
  • FIFA FIFPro World11: 1st team: 2018, 2019;[54][55] 2nd team: 2015;[56] 4th team: 2014, 2016, 2017;[57][58][59] เสมอชื่อเข้าชิง: 2012[60]
  • FIFA Ballon d'Or/Ballon d'Or: 2015 (อันดับที่ 8),[61] 2018 (อันดับที่ 8)[62]
  • The Best FIFA Men's Player: 2018 (อันดับที่ 7),[63] 2019 (อันดับที่ 8)[64]
  • Premier League Player of the Season: 2014–15[39]
  • Premier League Playmaker of the Season: 2018–19[65]
  • Premier League Player of the Month: ตุลาคม 2016, กันยายน 2018[39]
  • Premier League Goal of the Month: กุมภาพันธ์ 2017,[66] เมษายน 2019[67]
  • PFA Premier League Team of the Year: 2012–13,[68] 2013–14,[69] 2014–15,[70] 2016–17[71]
  • PFA Young Player of the Year: 2013–14[72]
  • PFA Players' Player of the Year: 2013–14 (อันดับที่ 2),[73] 2014–15 (1st place),[74] 2016–17 (2nd place)[75]
  • PFA Fans' Premier League Player of the Month: ตุลาคม 2016[76]
  • PFA Fans' Player of the Year: 2018–19[77]
  • UEFA Men's Player of the Year Award: 2015 (อันดับที่ 6),[78] 2018 (อันดับที่ 9),[79] 2019 (อันดับที่ 7)[80]
  • UEFA European Championship top assist provider: 2016[81]
  • UEFA Team of the Year: 2017,[82] 2018[83]
  • UEFA Europa League Final Man of the Match: 2019[84]
  • UEFA Europa League Player of the Season: 2018–19[85]
  • UEFA Europa League Squad of the Season: 2018–19[86]
  • Chelsea Player of the Year: 2013–14, 2014–15, 2016–17, 2018–19[87][88][89]
  • Chelsea Players' Player of the Year: 2014–15,[87] 2018–19[90]
  • Chelsea Goal of the Year: 2015–16 (พบ ทอตนัมฮอตสเปอร์),[91] 2016–17 (พบ อาร์เซนอล),[92] 2018–19 (พบ ลิเวอร์พูล)[93]
  • FWA Footballer of the Year: 2014–15[94]
  • ESM Team of the Year: 2014–15[95]
  • Belgian Golden Shoe: 2017[96]
  • FIFA World Cup Silver Ball: 2018[97]
  • FIFA World Cup top assist provider: 2018[98]
  • FIFA World Cup Fantasy McDonald's Overall XI: 2018[99]
  • IFFHS Men's World Team: 2018[100]
  • Belgian Sportsman of the year: 2018[101]

อ้างอิง

แก้
  1. ↑ "Boletín Oficial de la Junta de Andalucía – Histórico del BOJA" [Official Gazette of the Andalusian Government – BOJA History] (ภาษาสเปน). Regional Government of Andalusia. 12 April 2022. สืบค้นเมื่อ 15 November 2022.
  2. ↑ "เอแดน อาซาร์". Barry Hugman's Footballers. สืบค้นเมื่อ 4 กรกฎาคม 2020.
  3. ↑ "Hazard". Real Madrid CF. สืบค้นเมื่อ 4 July 2020.
  4. ↑ 4.0 4.1 "Eden Hazard ESPN Profile". ESPN. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-10-24. สืบค้นเมื่อ 19 เมษายน 2011.
  5. ↑ "St Étienne v Lille: Preview". ESPN. 5 มีนาคม 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-10-23. สืบค้นเมื่อ 10 เมษายน 2010.
  6. ↑ Leach, Jimmy (30 พฤศจิกายน 2009). "Arsenal: potential transfer targets". The Independent. London. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-12-03. สืบค้นเมื่อ 10 เมษายน 2010.
  7. ↑ Lyttleton, Ben (18 เมษายน 2011). "Ten top Ligue 1 talents who could be on the move this summer". Sports Illustrated. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-12-10. สืบค้นเมื่อ 19 เมษายน 2011.
  8. ↑ Benammar, Emily (1 April 2010). "Eden Hazard, the Lille winger dubbed 'the next Lionel Messi". The Daily Telegraph. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 January 2022. สืบค้นเมื่อ 10 April 2010.
  9. ↑ "Scout Report: Arsenal and Manchester United target Eden Hazard". Football Transfer Tavern. 8 January 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-07. สืบค้นเมื่อ 10 เมษายน 2010.
  10. ↑ "Could Lille's Eden Hazard go to Emirates? Liverpool eye Heskey". The First Post. 23 December 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-09-26. สืบค้นเมื่อ 10 เมษายน 2010.
  11. ↑ "Foreign correspondent: Eden Hazard". Ligue de Football Professionnel. 2 พฤศจิกายน 2009. สืบค้นเมื่อ 24 พฤศจิกายน 2011.
  12. ↑ "Eden Hazard, un genio del desborde". Marca (ภาษาสเปน). 1 เมษายน 2010. สืบค้นเมื่อ 9 สิงหาคม 2010.
  13. ↑ "Eden Hazard prolonge son contrat au LOSC". Lille OSC (ภาษาฝรั่งเศส). สืบค้นเมื่อ 10 เมษายน 2010.
  14. ↑ "Hazard named Young Player of Year". Ligue de Football Professionnel. 25 พฤษภาคม 2009. สืบค้นเมื่อ 10 เมษายน 2010.
  15. ↑ "UNFP: Trophées UNFP du football Un petit coin de paradis..." National Union of Professional Footballers (ภาษาฝรั่งเศส). 22 พฤษภาคม 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-09-18. สืบค้นเมื่อ 22 พฤษภาคม 2011.
  16. ↑ 16.0 16.1 "The "Bravo" Award". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. สืบค้นเมื่อ 1 เมษายน 2012.
  17. ↑ "À Braine-le-Comte, sur les traces d'Eden Hazard" (ภาษาฝรั่งเศส). Nord Éclair. 15 พฤศจิกายน 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-04-22. สืบค้นเมื่อ 29 พฤศจิกายน 2011.
  18. ↑ "8 nouveaux professionnels au LOSC". Lille OSC (ภาษาฝรั่งเศส). สืบค้นเมื่อ 10 เมษายน 2010.
  19. ↑ "Eden Hazard retires: Ex-Chelsea and Real Madrid forward ends football career". BBC Sport. BBC. 10 October 2023. สืบค้นเมื่อ 10 October 2023.
  20. ↑ "Hazard lights the way for Belgium". The National. 5 มีนาคม 2010. สืบค้นเมื่อ 10 เมษายน 2010.
  21. ↑ "Avant d'être partagée entre Lille et Lens, la famille Hazard a cultivé son jardin secret". La Voix des Sports (ภาษาฝรั่งเศส). 29 January 2010. สืบค้นเมื่อ 19 April 2011.
  22. ↑ "Hazard est papa" (ภาษาฝรั่งเศส). DH.be. 19 December 2010. สืบค้นเมื่อ 19 December 2010.
  23. ↑ "Hazard déjà papa!" (ภาษาฝรั่งเศส). Maxifoot. 19 December 2010. สืบค้นเมื่อ 19 December 2010.
  24. ↑ Eden Hazard ที่ National-Football-Teams.com
  25. ↑ "Eden Hazard sa saison en CFA Groupe A 2008/2009" [Eden Hazard his season in CFA Group A 2008/2009]. Foot National (ภาษาฝรั่งเศส). สืบค้นเมื่อ 8 May 2023.
  26. ↑ 26.0 26.1 26.2 "Eden Hazard: Club matches". worldfootball.net. HEIM:SPIEL. สืบค้นเมื่อ 8 May 2023.
  27. ↑ 27.0 27.1 27.2 27.3 27.4 27.5 "E. Hazard: Summary". Soccerway. Perform Group. สืบค้นเมื่อ 8 May 2023.
  28. ↑ "Games played by เอแดน อาซาร์ in 2012/2013". Soccerbase. Centurycomm. สืบค้นเมื่อ 8 May 2023.
  29. ↑ "Games played by เอแดน อาซาร์ in 2013/2014". Soccerbase. Centurycomm. สืบค้นเมื่อ 8 May 2023.
  30. ↑ "Games played by เอแดน อาซาร์ in 2014/2015". Soccerbase. Centurycomm. สืบค้นเมื่อ 8 May 2023.
  31. ↑ "Games played by เอแดน อาซาร์ in 2015/2016". Soccerbase. Centurycomm. สืบค้นเมื่อ 8 May 2023.
  32. ↑ "Games played by เอแดน อาซาร์ in 2016/2017". Soccerbase. Centurycomm. สืบค้นเมื่อ 8 May 2023.
  33. ↑ "Games played by เอแดน อาซาร์ in 2017/2018". Soccerbase. Centurycomm. สืบค้นเมื่อ 8 May 2023.
  34. ↑ "Games played by เอแดน อาซาร์ in 2018/2019". Soccerbase. Centurycomm. สืบค้นเมื่อ 8 May 2023.
  35. ↑ "Eden Hazard". Royal Belgian Football Association. สืบค้นเมื่อ 8 May 2023.
  36. ↑ "Eden Hazard". Royal Belgian Football Association. สืบค้นเมื่อ 27 มิถุนายน 2016.
  37. ↑ "Chelsea formally complete Hazard signing". ESPN. 4 June 2012. สืบค้นเมื่อ 8 May 2023.[ลิงก์เสีย]
  38. ↑ "Résultat et résumé Paris-SG – Lille, Coupe de France, Finale, Samedi 14 Mai 2011" [Result and summary Paris-SG – Lille, Coupe de France, Final, Saturday 14 May 2011]. L'Équipe (ภาษาฝรั่งเศส). Paris. สืบค้นเมื่อ 8 May 2023.
  39. ↑ 39.0 39.1 39.2 "Eden Hazard: Overview". Premier League. สืบค้นเมื่อ 9 February 2020.
  40. ↑ McNulty, Phil (1 March 2015). "Chelsea 2–0 Tottenham Hotspur". BBC Sport. สืบค้นเมื่อ 22 April 2019.
  41. ↑ McNulty, Phil (24 February 2019). "Chelsea 0–0 Manchester City". BBC Sport. สืบค้นเมื่อ 22 April 2019.
  42. ↑ McNulty, Phil (19 May 2018). "Chelsea 1–0 Manchester United". BBC Sport. สืบค้นเมื่อ 19 May 2018.
  43. ↑ McNulty, Phil (27 May 2017). "Arsenal 2–1 Chelsea". BBC Sport. สืบค้นเมื่อ 22 April 2019.
  44. ↑ McNulty, Phil (15 May 2013). "Benfica 1–2 Chelsea". BBC Sport. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 October 2013.
    "Eden Hazard: 'I think it's a goodbye,' says Chelsea forward". BBC Sport. 29 May 2019. สืบค้นเมื่อ 8 May 2023. Wednesday's Europa League victory was his second in Chelsea colours, as he also collected a winners' medal – despite not playing – in the 2013 final.
  45. ↑ Bevan, Chris (29 May 2019). "Chelsea 4–1 Arsenal". BBC Sport. สืบค้นเมื่อ 29 May 2019.
  46. ↑ "Belgium 2–0 England: Line up". FIFA. สืบค้นเมื่อ 8 May 2023.
  47. ↑ "HAZARD NAMED YOUNG PLAYER OF YEAR". Ligue 1. 25 May 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-04-14. สืบค้นเมื่อ 16 July 2019.
  48. ↑ "Palmarès Trophées UNFP - Oscars du football - Meilleur espoir de Ligue 1" (ภาษาฝรั่งเศส). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-07-02. สืบค้นเมื่อ 2 August 2017.
  49. ↑ "Ligue 1 Team of the Season: Title-winning Montpellier dominate as Hazard signs off with dazzling campaign". Goal. สืบค้นเมื่อ 16 July 2019.
  50. ↑ "The nominees for the 2011/12 player and coach of the year have been announced, with last year's winners Eden Hazard and Rudi Garcia both in contention again". Ligue 1. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-05-10. สืบค้นเมื่อ 16 July 2019.
  51. ↑ "PLAYER OF YEAR HAZARD CHOOSES MANCHESTER". Ligue 1. 15 May 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-05-21. สืบค้นเมื่อ 16 July 2019.
  52. ↑ "Eden Hazard : La confirmation!" (ภาษาฝรั่งเศส). National Union of Professional Footballers. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 กุมภาพันธ์ 2012. สืบค้นเมื่อ 10 เมษายน 2010.
  53. ↑ "Eden Hazard: D'une autre planète..." National Union of Professional Footballers. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 October 2011. สืบค้นเมื่อ 9 April 2011.
  54. ↑ "De Gea, Kante and Mbappe in World 11". FIFPro. 24 September 2018. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-09-25. สืบค้นเมื่อ 25 September 2018.
  55. ↑ "VAN DIJK AMONG FOUR DEBUTANTS IN MEN'S WORLD 11". FIFPro World Players' Union. 23 September 2019. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-09-24. สืบค้นเมื่อ 2019-09-24.
  56. ↑ "2015 World XI: the Reserve Teams – FIFPro World Players' Union". FIFPro.org. 11 January 2016. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-04-09. สืบค้นเมื่อ 1 October 2017.
  57. ↑ "FIFA FIFPro World XI: the reserve teams – FIFPro World Players' Union". FIFPro.org. 15 January 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-04-14. สืบค้นเมื่อ 1 October 2017.
  58. ↑ "2016 World 11: the reserve teams – FIFPro World Players' Union". FIFPro.org. 9 January 2017. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-04-09. สืบค้นเมื่อ 1 October 2017.
  59. ↑ "2016–2017 World 11: the Reserve Teams – FIFPro World Players' Union". FIFPro.org. 23 October 2017. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-04-06. สืบค้นเมื่อ 23 October 2017.
  60. ↑ "FIFA reveals World XI midfielders shortlist". ESPN. สืบค้นเมื่อ 21 March 2018.
  61. ↑ "Messi couronné, Lewandowski 4e, Pogba 15e : le classement des 23" (ภาษาฝรั่งเศส). France Football. 11 January 2016. สืบค้นเมื่อ 4 December 2018.
  62. ↑ "Le classement final du Ballon d'Or France Football 2018" (ภาษาฝรั่งเศส). France Football. 3 December 2018. สืบค้นเมื่อ 3 December 2018.
  63. ↑ "FIFA Football Awards 2018 – Voting Results" (PDF). FIFA.com. Fédération Internationale de Football Association. 24 September 2018. สืบค้นเมื่อ 24 September 2018.
  64. ↑ "Final Ranking: The Best FIFA Men's Player 2019" (PDF). FIFA.com. Fédération Internationale de Football Association. 23 September 2019. สืบค้นเมื่อ 23 September 2019.
  65. ↑ "Hazard wraps up 2018/19 Playmaker Award". Premier League. 12 May 2019. สืบค้นเมื่อ 12 May 2019.
  66. ↑ "Hazard voted Carling Goal of the Month winner". Premier League. 10 March 2017. สืบค้นเมื่อ 10 March 2017.
  67. ↑ "Hazard wins Carling Goal of the Month award". Premier League. 7 May 2019.
  68. ↑ "Gareth Bale wins PFA Player of Year and Young Player awards". BBC Sport. 28 April 2013. สืบค้นเมื่อ 6 May 2018.
  69. ↑ "Luis Suarez: Liverpool striker wins PFA Player of the Year award". BBC Sport. 28 April 2014. สืบค้นเมื่อ 6 May 2018.
  70. ↑ "Chelsea's Eden Hazard named PFA Player of the Year". BBC Sport. 26 April 2015. สืบค้นเมื่อ 6 May 2018.
  71. ↑ "PFA teams of the year: Chelsea and Tottenham dominate Premier League XI". BBC Sport. 20 April 2017. สืบค้นเมื่อ 6 May 2018.
  72. ↑ "Luis Suarez: Liverpool striker wins PFA Player of the Year award". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 27 April 2014. สืบค้นเมื่อ 27 April 2014.
  73. ↑ "Luis Suárez of Liverpool wins PFA player of the year award". The Guardian. 28 April 2014.
  74. ↑ "Chelsea's Eden Hazard named PFA Player of the Year". Goal.com. 26 April 2015. สืบค้นเมื่อ 26 April 2015.
  75. ↑ "N'Golo Kanté voted Footballer of Year by Football Writers' Association". The Guardian. 8 May 2017.
  76. ↑ "Chelsea forward Eden Hazard wins PFA Fans' Premier League Player of the Month". Sky Sports. สืบค้นเมื่อ 1 November 2016.
  77. ↑ "Eden Hazard wins PFA Fans' Player of the Year award". Chelsea F.C. 27 May 2019. สืบค้นเมื่อ 28 May 2019.
  78. ↑ "Best Player in Europe: Messi, Ronaldo or Suárez". UEFA. 12 August 2015. สืบค้นเมื่อ 12 August 2015.
  79. ↑ "Luka Modrić wins UEFA Men's Player of the Year award". UEFA.com. 30 August 2018. สืบค้นเมื่อ 30 August 2018.
  80. ↑ UEFA.com. "UEFA Men's Player of the Year: Messi, Ronaldo or Van Dijk". UEFA.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2019-08-18.
  81. ↑ "2016 UEFA European Championship Statistics". UEFA.com. สืบค้นเมื่อ 25 October 2017.
  82. ↑ "Facts and figures: UEFA.com Team of the Year 2017". UEFA.com: The official website for European football. UEFA. 11 January 2018. สืบค้นเมื่อ 13 January 2018.
  83. ↑ "UEFA.com fans' Team of the Year 2018 revealed". UEFA.com: The official website for European football. UEFA. 11 January 2019. สืบค้นเมื่อ 11 January 2019.
  84. ↑ "Chelsea win the 2019 UEFA Europa League". UEFA. 29 May 2019. สืบค้นเมื่อ 13 June 2019.
  85. ↑ "Eden Hazard named Europa League Player of the Season". UEFA.com. 30 August 2019. สืบค้นเมื่อ 30 August 2019.
  86. ↑ "UEFA Europa League Squad of the 2018/19 Season". UEFA. 30 May 2019. สืบค้นเมื่อ 30 May 2019.
  87. ↑ 87.0 87.1 "Hazard at the double". สืบค้นเมื่อ 15 August 2016.
  88. ↑ "Hazard named Chelsea Player of the Year". สืบค้นเมื่อ 29 May 2017.
  89. ↑ "Chelsea Player of the Year 2019: Eden Hazard". สืบค้นเมื่อ 11 May 2019.
  90. ↑ "Chelsea Players' Player of the Year: Eden Hazard". สืบค้นเมื่อ 11 May 2019.
  91. ↑ Lewis, Aimee (2 May 2016). "Chelsea 2–2 Tottenham Hotspur". BBC Sport. สืบค้นเมื่อ 2 May 2016.
  92. ↑ Morgan, Richard (7 February 2017). "Hazard stars as Blues March on". Sky Sports. สืบค้นเมื่อ 11 May 2019.
  93. ↑ "Chelsea Goal of the Season 2019: Eden Hazard v Liverpool". สืบค้นเมื่อ 11 May 2019.
  94. ↑ "Eden Hazard wins Football Writers' Association Player of the Year award". SkySports. 12 May 2015. สืบค้นเมื่อ 12 May 2015.
  95. ↑ "Die ESM-Topelf der Saison 2014/15 – ein Deutscher ist dabei". kicker (ภาษาเยอรมัน). สืบค้นเมื่อ 3 August 2015.
  96. ↑ "Eden Hazard Beste Belg in het buitenland: "De eerste, maar zeker niet de laatste"". HLN.be/sport. HLN Sport. 7 February 2018. สืบค้นเมื่อ 24 February 2018.
  97. ↑ Amako, Uche (15 July 2018). "Luka Modric: Croatia star wins World Cup Golden Ball ahead of Eden Hazard". Express.co.uk (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 15 July 2018.
  98. ↑ FIFA.com. "2018 FIFA World Cup Russia™ - FIFA.com". www.fifa.com (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-03-25. สืบค้นเมื่อ 16 July 2018.
  99. ↑ "Kane crowned King, Mina the PPG VIP". FIFA.com. Fédération Internationale de Football Association. สืบค้นเมื่อ 25 July 2018.
  100. ↑ "IFFHS AWARDS – THE MEN WORLD TEAM 2018". IFFHS.de. 1 December 2018. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-01-06. สืบค้นเมื่อ 4 December 2018.
  101. ↑ "Eden Hazard is Sportsman and Nina Derwael Sportswoman of the year". vrt.be. 23 December 2018. สืบค้นเมื่อ 29 December 2018.

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้
 
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ เอแดน อาซาร์
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เอแดน_อาซาร์&oldid=11761075"