เอากุสเทอ วิคโทรีอา แห่งชเลสวิช-ฮ็อลชไตน์
สมเด็จพระจักรพรรดินีวิลเฮล์ม หรือ เอากุสเทอ วิคโทรีอา ฟรีเดอรีเคอ ลูอีเซอ เฟโอโดรา เจ็นนี แห่งชเลสวิช-ฮ็อลชไตน์-ซ็อนเดอร์บวร์ค-เอากุสเทินบวร์ค (เยอรมัน: Auguste Viktoria Friederike Luise Feodora Jenny von Schleswig-Holstein-Sonderburg-Augustenburg) เป็นพระมเหสีในจักรพรรดิวิลเฮ็ล์มที่ 2 ไคเซอร์องค์สุดท้ายแห่งจักรวรรดิเยอรมัน
| เอากุสเทอ วิคโทรีอา | |
|---|---|
 | |
| จักรพรรดินีเยอรมัน สมเด็จพระราชินีแห่งปรัสเซีย | |
| ระหว่าง | 15 มิถุนายน 1888 - 9 พฤศจิกายน 1918 |
| ก่อนหน้า | วิกตอเรีย |
| ถัดไป | ล่มสลาย |
| คู่อภิเษก | ในจักรพรรดิวิลเฮ็ล์มที่ 2 |
| พระราชบุตร | 7 พระองค์ |
| ราชวงศ์ | ชเลสวิช-ฮ็อลชไตน์-ซ็อนเดอร์บวร์ค-เอากุสเทินบวร์ค |
| พระราชบิดา | เฟรเดอริก ดยุกที่ 8 แห่งแห่งชเลสวิช-ฮ็อลชไตน์ |
| พระราชมารดา | เจ้าหญิงอาเดลาอีดแห่งโฮเอินโลเออ-ลังเงินบวร์ค |
| พระราชสมภพ | 22 ตุลาคม ค.ศ. 1858 วังด็อลท์ซิช, มณฑลบรันเดินบวร์ค ราชอาณาจักรปรัสเซีย |
| สวรรคต | 11 เมษายน ค.ศ. 1921 (62 พรรษา) ตำหนักโดร์น, ประเทศเนเธอร์แลนด์ |
| ฝังพระศพ | 19 เมษายน ค.ศ. 1921 Antique Teople พ็อทซ์ดัม ประเทศเยอรมนี |
พระประวัติแก้ไข
พระนางเอากุสเทอ วิคโทรีอา ประสูติที่ปราสาทด็อลท์ซิช เป็นธิดาคนโตของเฟรเดอริก ดยุกที่ 8 แห่งแห่งชเลสวิช-ฮ็อลชไตน์ กับเจ้าหญิงอาเดลาอีดแห่งโฮเอินโลเออ-ลังเงินบวร์ค[1] เมื่อบิดาได้ขึ้นเป็นดยุกแห่งชเลสวิช-ฮ็อลชไตน์ในปี 1869 ก็ได้อพยพครอบครัวทั้งหมดไปยังเขตชนบทพริมเคอเนา[2] (Primkenau) (ปัจจุบันอยู่ในโปแลนด์)
ในวันที่ 27 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1881 ท่านหญิงเอากุสเทอ วิคโทรีอา ได้เข้าอภิเษกสมรสกับเจ้าชายวิลเฮ็ล์มแห่งปรัสเซีย (ไคเซอร์วิลเฮ็ล์มที่ 2 ในอนาคต) ทำให้ท่านหญิงมียศเป็นเจ้าหญิงแห่งปรัสเซียตามสิทธิผ่านทางพระสวามี ซึ่งก่อนหน้านั้น เจ้าชายวิลเฮ็ล์มทรงคัดค้านการสมรสกับท่านหญิงอย่างยิ่ง เนื่องจากบิดาของท่านหญิงเป็นเพียงขุนนางกินบรรดาศักดิ์เท่านั้น ไม่มีแว่นแคว้นในปกครอง อย่างไรก็ตาม นายกรัฐมนตรีจักรวรรดิ ออทโท ฟอน บิสมาร์ค ยืนกรานที่จะให้ทั้งคู่อภิเษกสมรสกันด้วยเชื่อว่าจะทำให้ช่วยยุติข้อพิพาทระหว่างรัฐบาลปรัสเซียกับบิดาของท่านหญิง[3] ท้ายที่สุด เจ้าชายวิลเฮ็ล์มเลยจำยอมต้องทำตามบิสมาร์ค
เมื่อพระสวามีขึ้นครองราชย์เป็นจักรพรรดิเยอรมันในปี 1888 พระนางจึงมียศเป็นจักรพรรดินีเยอรมันและพระราชินีแห่งปรัสเซีย แต่เมื่อจักรวรรดิเยอรมันพ่ายแพ้ในสงครามโลกครั้งที่หนึ่งและบ้านเมืองเกิดกลียุค การสละราชบัลลังก์และลี้ภัยทางการเมืองของพระสวามี ประกอบกับการฆ่าตัวตายของเจ้าชายโยอาคิมพระราชโอรส ล้วนเป็นเหตุการณ์ที่เกินกว่าพระนางจะรับได้ สุขภาพของพระนางย่ำแย่ลงตามลำดับจนเสด็จสวรรคตในปี 1921 ด้วยพระชนม์ 62 ชันษา ที่ตำหนักโดร์น ในประเทศเนเธอร์แลนด์
พระราชบุตรแก้ไข
พระนางเอากุสเทอ วิคโทรีอา มีพระราชโอรส-ธิดา กับจักรพรรดิวิลเฮ็ลมที่ 2 ดังต่อไปนี้:
| พระนาม | ประสูติ | สิ้นพระชนม์ | คู่สมรส | พระบุตร |
|---|---|---|---|---|
| มกุฎราชกุมารวิลเฮ็ล์ม | 6 พฤษภาคม 1882 | 20 กรกฎาคม 1951 | ดัชเชสเซซิลีแห่งมัคเลินบวร์ค-ชเวรีน | 6 พระองค์ |
| เจ้าชายไอเทิล ฟรีดริช | 7 กรกฎาคม 1883 | 8 ธันวาคม 1942 | ดัชเชสโซฟีอา ชาร์ล็อทเทอ แห่งอ็อลเดินบวร์ค | — |
| เจ้าชายอาดัลแบร์ท | 14 กรกฎาคม 1884 | 22 กันยายน 1948 | เจ้าหญิงอเดลาอีเดอแห่งซัคเซิน-ไมนิงเงิน | 3 พระองค์ |
| เจ้าชายเอากุสท์ วิลเฮ็ล์ม | 29 มกราคม 1887 | 25 มีนาคม 1949 | เจ้าหญิงอเล็คซันดรา วิคโทรีอา แห่งชเลสวิช-ฮ็อลชไตน์-ซ็อนเดอร์บวร์ค-กลืคส์บวร์ค | 1 พระองค์ |
| เจ้าชายอ็อสคาร์ | 27 กรกฎาคม 1888 | 27 มกราคม 1958 | เคาน์เตสอีนา มารี ฟ็อน บัสเซอวิทซ์ | 4 พระองค์ |
| เจ้าชายโยอาคิม | 17 ธันวาคม 1890 | 18 กรกฎาคม 1920 | เจ้าหญิงมารี-เอากุสเทอ แห่งอัลฮัลท์ | 1 พระองค์ |
| เจ้าหญิงวิคโทรีอา ลูอีเซอ | 13 กันยายน 1892 | 11 ธันวาคม 1980 | แอ็นสท์ เอากุสทุส ดยุกแห่งเบราชไวค์ | 5 พระองค์ |
ฐานันดรและพระอิสริยยศแก้ไข
 |
|
| อาร์มประจำพระองค์ |
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ Gothaisches genealogisches Taschenbuch nebst diplomatisch-statistischem Jahrbuch: 1873 (ภาษาเยอรมัน). Gotha. 1873. p. 30. สืบค้นเมื่อ 26 March 2018.
- ↑ Littell, Eliakim; Littell, Robert S. (1921). "The Last Hohenzollern Empress". The Daily Telegraph (ภาษาอังกฤษ). Littell, Son and Company. 309. สืบค้นเมื่อ 27 March 2018.
- ↑ Radziwill, p. 30.
| ก่อนหน้า | เอากุสเทอ วิคโทรีอา แห่งชเลสวิช-ฮ็อลชไตน์ | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| เจ้าหญิงวิกตอเรีย พระราชกุมารี |  |
จักรพรรดินีเยอรมัน พระราชินีแห่งปรัสเซีย (15 มิถุนายน 1888 – 9 พฤศจิกายน 1918) |
 |
ไม่มี; ระบอบกษัตริย์ถูกล้มล้าง |