วิกิพีเดีย

เอ็ลอัล

สายการบินแห่งชาติของประเทศอิสราเอล
(เปลี่ยนทางจาก เอล อัล)

เอ็ลอัลอิสราเอลแอร์ไลน์ (ฮีบรู: אל על נתיבי אויר לישראל בע״מ) เรียกโดยทั่วไปว่า เอ็ลอัล (ฮีบรู: אל על, แปลตรงตัว ''สู่ท้องฟ้า'') เป็นสายการบินประจำชาติและสายการบินที่ใหญ่ที่สุดของประเทศอิสราเอล ให้บริการเที่ยวบินในประเทศ, ระหว่างประเทศ และเที่ยวบินขนส่งสินค้า มีจุดหมายปลายทางในทวีปยุโรป, อเมริกาเหนือ, อเมริกาใต้ ,แอฟริกา, เอเชีย และออสเตรเลียผ่านฐานบินหลักที่ท่าอากาศยานนานาชาติเบนกูเรียนในกรุงเทลอาวีฟ[1]

เอ็ลอัลอิสราเอลแอร์ไลน์
IATA ICAO รหัสเรียก
LY ELY EL AL
ก่อตั้งค.ศ. 1948 (75 ปี)
ฐานการบินเทลอาวีฟ
สะสมไมล์มัตมิด เกสท์
บริษัทลูก
ขนาดฝูงบิน44
จุดหมาย48
การซื้อขายTASE:ELAL
สำนักงานใหญ่อิสราเอล ท่าอากาศยานนานาชาติเบนกูเรียน, ประเทศอิสราเอล
บุคลากรหลักดาวิด บรอดท์, ประธาน
ดินา เบน ทัล, ซีอีโอ
พนักงาน
2,529 คน
เว็บไซต์www.elal.com

นับตั้งแต่เที่ยวบินทางการครั้งแรกจากเจนีวาสู่เทลอาวีฟ ในเดือนกันยายน ค.ศ. 1948 เอ็ลอัลขยายจุดหมายปลายทางไปสู่ 48 จุดหมาย ใน 5 ทวีป เอ็ลอัลมีบทบาทสำคัญในการช่วยเหลือทางมนุษยธรรมในหลากหลายเหตุการณ์ เช่น การอพยพชาวยิวออกจากเอธิโอเปีย และเยเมน และประเทศอื่นที่ชาวยิวตกอยู่ในภาวะเสี่ยงอันตราย เอ็ลอัลยังเคยสร้างสถิติเที่ยวบินที่มีผู้โดยสารมากที่สุด ซึ่งเคยทำไว้ในปฏิบัติการโซโลมอน

เอ็ลอัลเป็นที่รู้จักกันดีว่าเป็นสายการบินที่มีสถิติความปลอดภัยมากที่สุดในโลก จากมาตรการความปลอดภัยในการป้องกันการจี้เครื่องบินของสลัดอากาศหลายครั้ง แต่มีเพียงครั้งเดียวเท่านั้นที่สลัดอากาศกระทำสำเร็จ[2][3]

การรักษาความปลอดภัย แก้

เนื่องจาก สายการบินเอ็ลอัล ตกเป็นเป้าหมายในการก่อการร้ายมานานหลายทศวรรษ ทำให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของ เอ็ลอัล จำต้องปฏิบัติหน้าที่ด้านการรักษาความปลอดภัยอย่างเข้มงวดทั้งบนพื้นดินและบนอากาศยาน จึงเกิดกระแสวิจารณ์ความไม่สะดวกในการใช้บริการ และเป็นประเด็นถกเถียงในเรื่องมาตรการรักษาความปลอดภัยที่เข้มงวด[4] แต่อย่างไรนั้นความมีชื่อเสียงด้านมาตรการรักษาความปลอดภัย ทำให้ เอ็ลอัล ได้รับรางวัลสายการบินที่มีมาตรฐานการรักษาความปลอดภัยสูงที่สุดในโลก ในปี ค.ศ. 2008 จากนิตยสาร "โกลบอล แทรเวลเลอร์"[5]

มาตรการการรักษาความปลอดภัยในสนามบิน แก้

สายการบินกำหนดให้ผู้โดยสารต้องรายงานตัวสามชั่วโมงก่อนออกเดินทาง อาคารผู้โดยสารของเอ็ลอัล ทั่วโลกมีการเฝ้าระวังความปลอดภัยอย่างเข้มงวด มีเจ้าหน้าที่นอกเครื่องแบบและกำลังทหาร ตำรวจ ติดอาวุธครบมือออกตรวจตราวัตถุระเบิด บุคคลผู้มีพฤติกรรมที่น่าสงสัย และภัยคุกคามอื่นๆ กระเป๋าสัมภาระของผู้โดยสารจะต้องผ่านการตรวจสอบอย่างละเอียด ผู้โดยสารทุกคนจะต้องผ่านการสอบถามคำถามด้านการรักษาความปลอดภัย จากเจ้าหน้าที่ถึงสาเหตุในการเดินทางเพื่อประเมินความเสี่ยง โดยเจ้าหน้าที่มักจะถามว่า ผู้โดยสารมาจากไหน มีเหตุผลอะไรในการเดินทาง ตลอดจนถามถึงอาชีพการงาน และสอบถามถึงสัมภาระของผู้โดยสารว่าเป็นผู้บรรจุเองหรือไม่

ที่เคาเตอร์เช็กอินผู้โดยสารทุกคนจะต้องผ่านการตรวจสอบบัตรโดยสารและหนังสือเดินทางอย่างละเอียดโดยเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของสายการบิน ผู้ที่ยังมิได้ผ่านการตรวจสอบความปลอดภัยอาจถูกปฏิเสธไม่ให้เช็กอิน ที่ด่านตรวจหนังสือเดินทางเจ้าหน้าที่จะทำการตรวจสอบชื่อและนามสกุลของผู้โดยสารโดยใช้ฐานข้อมูลของ สำนักงานสอบสวนกลางแห่งสหรัฐอเมริกา, สำนักข่าวกรองความปลอดภัยแคนาดา, สก็อตแลนด์ยาร์ด, สำนักความปลอดภัยอิสราเอล และองค์การตำรวจอาชญากรรมระหว่างประเทศ สัมภาระผู้โดยสารจะต้องผ่านการตรวจสอบอย่างละเอียดและบางครั้งอาจต้องตรวจสอบด้วยมือ นอกจากนี้สัมภาระความเสี่ยงสูงต้องผ่านการเข้าห้องปรับความดันเพื่อทดสอบหาระเบิดแสวงเครื่องที่ทำงานโดยอาศัยหลักความกดอากาศหรือความดันขณะบิน[6] แม้จะเป็นสนามบินในต่างประเทศเจ้าหน้าที่ความปลอดภัยของสายการบินก็ยังทำการตรวจสอบสัมภาระเองทั้งหมด[7]

มาตรการความปลอดภัยบนเที่ยวบิน แก้

ในทุกเที่ยวบินระหว่างประเทศจะมีแอร์ มาร์แชลหรือเจ้าหน้าที่นอกเครื่องแบบซุกซ่อนอาวุธแฝงตัวไปกับผู้โดยสาร[8] นักบินส่วนใหญ่ของเอ็ลอัล จะเป็นอดีตนักบินของกองทัพอากาศอิสราเอล[9] ห้องนักบินได้ติดตั้งประตูนิรภัยแน่นหนาสองชั้น เพื่อป้องกันบุคคลไม่ได้รับอนุญาตเข้าห้องนักบินและมีระบบรหัสลับสำหรับการผ่านเข้าออก ประตูห้องนักบินที่สองจะเปิดได้ก็ต่อเมื่อประตูที่หนึ่งปิดแล้วเท่านั้น บุคคลที่จะเข้าห้องนักบินทุกคนจะต้องรับการตรวจค้นจากกัปตันเครื่องหรือผู้ช่วยนักบินที่หนึ่ง พื้นห้องโดยสารได้รับการเสริมเหล็กกล้าเพื่อป้องกันระหว่างห้องโดยสารกับห้องสัมภาระ[10]

จากเหตุการณ์ลอบโจมตีอากาศยานของอิสราเอลในปี 2002[11] ทำให้อากาศยานบางลำ(ขึ้นกับระดับภัยคุกคามของเส้นทางการบิน)ของเอ็ลอัล ได้รับการติดตั้งระบบต่อต้านจรวดนำวิถีด้วยอินฟราเรด (IRCM) เรียกว่า"ไฟลท์การ์ด"[12][13][14][15] ซึ่งพัฒนาโดยบริษัทอุตสาหกรรมการบินอิสราเอล เพื่อป้องกันตัวจากขีปนาวุธพื้นสู่อากาศ

จุดหมายปลายทาง แก้

บทความหลัก: จุดหมายปลายทางของเอ็ลอัล

ณ เดือนตุลาคม ค.ศ. 2023 เอ็ลอัลให้บริการเที่ยวบินจุดหมายปลายทาง 48 แห่งในสี่ทวีปใน 31 ประเทศ

ข้อตกลงการบินร่วม แก้

ณ เดือนตุลาคม ค.ศ. 2023 เอ็ลอัลได้ทำข้อตกลงการบินร่วมกับสายการบินต่างๆ ดังต่อไปนี้:[16]

ฝูงบิน แก้

ฝูงบินปัจจุบัน แก้

 
โบอิง 737-800 ของเอ็ลอัล
 
โบอิง 777-200อีอาร์ของเอ็ลอัล
 
โบอิง 787-9 ของเอ็ลอัลในลวดลายย้อนยุค 1960[28]

ณ เดือนตุลาคม ค.ศ. 2023 เอ็ลอัลมีเครื่องบินประจำการในฝูงบิน ดังนี้:[29][30]

ฝูงบินของเอ็ลอัล
เครื่องบิน ประจำการ คำสั่งซื้อ ผู้โดยสาร[29] หมายเหตุ
F C P Y รวม
โบอิง 737-800 16 3[31] — 16 — 150 166 2 ลำดำเนินการในนามซุนดอร์
โบอิง 737-900อีอาร์ 8 — — 16 — 156 172
โบอิง 777-200อีอาร์ 6 — 6 35 34 204 279 จะถูกดัแปลงห้องโดยสารเป็น 313 ที่นั่งต่อไป
— 28 32 253 313 เริ่มประจำการตั้งแต่ 1 สิงหาคม ค.ศ. 2023[32]
โบอิง 787-8 4 — — 20 35 183 238
โบอิง 787-9 12 2[33] — 32 35 204 271
รวม 46 5

ฝูงบินในอดีต แก้

เอ็ลอัลเคยให้บริการเครื่องบินดังต่อไปนี้:

อ้างอิง แก้

  1. ↑ Orme, William A. Jr. "El Al at a Turning Point; A Mirror of Israel's Divisions Prepares to Go 49% Public." The New York Times. March 5, 1999. C1, New York Edition. 1. สืบค้นเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553.
  2. ↑ "El Al secure because it must be". CNN. 2002-07-05. สืบค้นเมื่อ 2016-05-15.
  3. ↑ Walt, Vivienne (2001-01-10). "Unfriendly skies are no match for El Al". USA Today. สืบค้นเมื่อ 2007-04-29.
  4. ↑ Walt, Vivienne (2001-01-10). "Unfriendly skies are no match for El Al". USA Today. สืบค้นเมื่อ 2007-04-29.
  5. ↑ "EL AL named most secure airline". เยรูซาเร็มโพสต์. 2008-02-06. สืบค้นเมื่อ 2008-02-06.[ลิงก์เสีย]
  6. ↑ "El Al Decompression Chamber". Simcoe Engineering Group Limited. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-05-18. สืบค้นเมื่อ 2016-05-16.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  7. ↑ "El Al wants to do own bag screening at Newark". USA Today. 2006-05-12. สืบค้นเมื่อ 2007-05-07.
  8. ↑ "El Al sets security standards". BBC News. 2002-07-05. สืบค้นเมื่อ 2007-05-07.
  9. ↑ "Model for air travel security may be El Al". CNN. 2001-09-26. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-06-24. สืบค้นเมื่อ 2007-05-07.
  10. ↑ Silver, Eric (2006-08-15). "Flying under the eagle eyes of El Al's famed high security". New Zealand Herald. สืบค้นเมื่อ 2006-08-15.
  11. ↑ "Kenyan police find Mombasa missiles". BBC News. 2002-12-06.
  12. ↑ Vause, John (24 May 2004). "Missile defense for El Al fleet". CNN. สืบค้นเมื่อ 2007-11-30.
  13. ↑ WILLIAMS, DAN (02/16/06 18:10). "El Al Fits Fleet with Anti-Missile System". Reuters. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-07-28. สืบค้นเมื่อ 2007-11-30. {{cite news}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |date= (help)
  14. ↑ "IAI/Elta's "Flight Guard" Commercial Aircraft Protection System Funded". Israeli Aerospace Industries. 2003-09-08.
  15. ↑ "El Al Airlines installs anti-missile systems on passenger aircraft". Haaretz. 2006-02-15. สืบค้นเมื่อ 2007-05-07. El Al, Israel's national carrier and largest airline
  16. ↑ "El Al Airline Profile | CAPA". centreforaviation.com.
  17. ↑ Liu, Jim (22 September 2017). "Aerolineas Argentinas / El Al begins codeshare partnership from Sep 2017". สืบค้นเมื่อ 22 September 2017.
  18. ↑ "Aerolíneas Argentinas y El Al Israel Airlines anuncian acuerdo de código compartido". Aerolineas Argentinas S.A. สืบค้นเมื่อ 22 September 2017.
  19. ↑ "AEROMEXICO AND EL AL ISRAEL AIRLINES SIGN A CODE SHARE AGREEMENT". GlobeNewswire News Room. August 2, 2017.
  20. ↑ Liu, Jim. "El Al / Alaska Airlines begins codeshare partnership from May 2019". Routesonline. สืบค้นเมื่อ 14 May 2019.
  21. ↑ "EL al Israel, Etihad Air Sign MoU on Codeshare, Loyalty Program". MSN.
  22. ↑ "Hong Kong Airlines and EL AL Israel Airlines announce reciprocal codeshare agreement". TravelDailyNews International.
  23. ↑ "El Al / LOT Polish Airlines begins codeshare service from late-Dec 2018". Routesonline.
  24. ↑ Liu, Jim (7 September 2017). "El Al / Qantas codeshare partnership begins in Sep 2017". Routesonline. สืบค้นเมื่อ 7 September 2017.
  25. ↑ Liu, Jim (10 November 2017). "El Al / TAP Air Portugal begins codeshare service from Oct 2017". Routesonline. สืบค้นเมื่อ 10 November 2017.
  26. ↑ Liu, Jim (4 October 2017). "El Al / THAI expands codeshare service from Oct 2017". Routesonline. สืบค้นเมื่อ 5 October 2017.
  27. ↑ Liu, Jim (12 November 2018). "El Al / Vietnam Airlines begins codeshare partnership from Nov 2018". Routesonline. สืบค้นเมื่อ 12 November 2018.
  28. ↑ Pallini, Thomas (2018-07-26). "El Al Goes Retro with New 787 Special Livery". Airline Geeks. สืบค้นเมื่อ 2018-08-23.
  29. ↑ 29.0 29.1 "Our Fleet". El Al. สืบค้นเมื่อ 21 May 2022.
  30. ↑ "El Al Israel Airlines Fleet Details and History". Planespotters.net (ภาษาอังกฤษ). 2023-10-10.
  31. ↑ "El al agrees to lease another three Boeing 737-800s".
  32. ↑ "El Al Israel Airlines Outlines Re-configured Boeing 777 Operation From Aug 2023". AeroRoutes (ภาษาอังกฤษแบบแคนาดา). 19 July 2023. สืบค้นเมื่อ 19 July 2023.
  33. ↑ "El Al Signs Lease With Aercap For Two Boeing 787s". simpleflying.com. 20 June 2023.
  34. ↑ ch-aviation.com – El Al ends B737-700 operations 10 May 2016
  35. ↑ simpleflying.com - Final El Al Boeing 747 Flight To “Paint” An Aircraft In The Sky 3 November 2019
  36. ↑ - El Al Retires Last Cargo plane (Hebrew) - July 1st, 2019
  37. ↑ "EL AL Retiring the Last of its Boeing 757 Aircraft from Service | EL AL Airlines". Elal.co.il. 2012-11-26. สืบค้นเมื่อ 2013-07-04.
  38. ↑ aeronauticsonline.com – El Al Retires Last Boeing 767 เก็บถาวร 2020-07-30 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน 5 February 2019

แหล่งข้อมูลอื่น แก้

 
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ เอ็ลอัล
 

บทความบริษัท ห้างหุ้นส่วน หรือองค์กรนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เอ็ลอัล&oldid=11094018"