เหลียงจู้เสี่ยวถีฉินเสียโจ้วฉฺวี่
เหลียงจู้เสี่ยวถีฉินเสียโจ้วฉฺวี่ (จีน: 梁祝小提琴协奏曲; พินอิน: Liángzhù xiǎotíqín xiézòuqǔ; "ไวโอลินคอนแชร์โตเหลียงจู้"; อังกฤษ: Butterfly Lovers' Violin Concerto) เป็นผลงานประพันธ์ในปี ค.ศ. 1959 ของเฉิน กัง และเหอ ฉ่านหาว สองนักศึกษาวัย 24 ปี และ 26 ปีจากสถาบันการดนตรีแห่งเซี่ยงไฮ้ [1] โดยดัดแปลงมาจากตำนานม่านประเพณี เกี่ยวกับเรื่องราวความรักต้องห้ามระหว่างชายหนุ่มกับหญิงสาว ที่ครอบครัวของทั้งคู่มีความอาฆาตแค้นต่อกัน
ไวโอลินคอนแชร์โตบทนี้แต่งขึ้นสำหรับบรรเลงด้วยวงออเคสตราแบบตะวันตก โดยใช้ทำนองบางส่วนจากอุปรากรจีน ม่านประเพณี มีเครื่องดนตรีเอกเป็นไวโอลิน บรรเลงโซโลด้วยเทคนิคการเล่นแบบจีน แทนตัวละครนาง จู อิงไถ และเชลโล แทนตัวละครพระ เหลียง ซานปั๊วะ ในการแสดงบางครั้งอาจใช้เครื่องดนตรีจีน เช่น ซอเอ้อหู หรือผีผา บรรเลงเดี่ยวแทนไวโอลิน
ไวโอลินคอนแชร์โตบทนี้ออกแสดงครั้งแรกในเซี่ยงไฮ้ เมื่อวันที่ 27 พฤษภาคม ค.ศ. 1959 ในช่วงการเฉลิมฉลองครบรอบ 10 ปีของการสถาปนาสาธารณรัฐประชาชนจีน [2] ต่อมาจีนเข้าสู่ช่วงการปฏิวัติวัฒนธรรม ทำให้บทเพลงนี้ยังไม่ได้รับการเผยแพร่นัก จนกระทั่งถึงช่วงปลายทศวรรษ 1970 ที่ทางการเริ่มผ่อนคลายความเข้มงวด จึงเริ่มได้รับความนิยมแพร่หลาย
อ้างอิง แก้
 | บทความเพลง ดนตรี หรือ เครื่องดนตรีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |