เมดัน
เมดัน (อินโดนีเซีย: Medan, ออกเสียง: [meˈdan]) เป็นเมืองหลักของจังหวัดสุมาตราเหนือ ประเทศอินโดนีเซีย ตั้งอยู่บริเวณชายฝั่งด้านทิศเหนือของเกาะสุมาตรา เมดันเป็นเมืองที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับที่ 4 ของประเทศอินโดนีเซีย รองจากจาการ์ตา ซูราบายา และบันดุง และยังเป็นเมืองที่มีขนาดใหญ่ที่อยู่นอกเกาะชวาด้วย
เมดัน | |
|---|---|
นคร | |
| นครเมดัน Kota Medan | |
| การถอดเสียงภาษามลายู | |
| • มลายู | كوتا ميدان |
 ซูราบายา | |
.svg) ตรา | |
| สมญา: Kota Melayu Deli (Deli Malay City) | |
| คำขวัญ: Working Together For The Advancement and Prosperity Of The Medan Metropolitan City | |
 ที่ตั้งภายในจังหวัดสุมาตราเหนือ | |
| ประเทศ | อินโดนีเซีย |
| ภูมิภาค | เกาะสุมาตรา |
| จังหวัด | จังหวัดสุมาตราเหนือ |
| ตั้งถิ่นฐาน | ค.ศ. 1590[1] |
| วันครบรอบ | 1 กรกฎาคม ค.ศ. 1590 |
| การปกครอง | |
| • นายกเทศมนตรี | Akhyar Nasution |
| • รองนายกเทศมนตรี | ว่าง |
| พื้นที่ | |
| • ทั้งหมด | 265.10 ตร.กม. (102.36 ตร.ไมล์) |
| ประชากร (ประมาณการ ค.ศ. 2018) | |
| • ทั้งหมด | 2,264,145 คน |
| • ความหนาแน่น | 8,541 คน/ตร.กม. (22,120 คน/ตร.ไมล์) |
| ประชากรศาสตร์ | |
| • กลุ่มชาติพันธุ์ | รายการ
|
| • ศาสนา | อิสลาม 64.53% คริสต์ 26.10% ฮินดู 1.04% พุทธ 8.28% ขงจื๊อ 0.006% |
| • HDI |  79,98 (สูงมาก) |
| เขตเวลา | เวลามาตรฐานอินโดนีเซียตะวันตก (UTC+07:00) |
| รหัสพื้นที่ | (+62) 61 |
| ท่าอากาศยาน | ท่าอากาศยานนานาชาติกัวลานามู (Kualanamu International Airport) |
| เว็บไซต์ | www.pemkomedan.go.id |
ประวัติศาสตร์แก้ไข
เมดันเริ่มต้นเป็นหมู่บ้านที่เรียกว่า กัมปงเมดัน (หมู่บ้านเมดัน) ก่อตั้งโดย Guru Patimpus ประมาณปี ค.ศ. 1590 พื้นที่ดั้งเดิมของเมดันเป็นพื้นที่บริเวณที่แม่น้ำเดอลี (Deli River) และแม่น้ำบาบูรา (Babura River) มาบรรจบกัน พ่อค้าชาวอาหรับในช่วงต้นศตวรรษที่ 16 มีการบันทึกว่า ชื่อเมืองเมดันมีที่มาจากมะดีนะฮ์ ซึ่งเป็นชื่อเมืองศักดิ์สิทธิ์ในภาคตะวันตกของซาอุดีอาระเบีย อย่างไรก็ตามมีแหล่งข้อมูลอื่นที่ระบุว่าชื่อของเมดันที่จริงมาจากคำในภาษาฮินดีของอินเดียที่ว่า "Maidan" แปลว่า "พื้นดิน" หรือ "ที่ดิน"
ชนพื้นเมื่องดั้งเดิมของเมดันย้ายถิ่นฐานมาจากคาบสมุทรมลายู ประเทศมาเลเซียปัจจุบัน เมดันอยู่ภายใต้การปกครองของสุลต่านแห่งอาเจะฮ์ มีการพัฒนาจนเจริญรุ่งเรืองอย่างมาก และในรัชสมัยปีที่สองของสุลต่าน Deli (ระหว่าง 1669-1698) เมดันเกิดมีสงครามขึ้น และมีการสู้รบกับกองทหารม้าจากอาเจะฮ์ จนทำให้เมดันขาดการเหลียวแลจากอาเจะฮ์ ไม่มีการพัฒนาเท่าที่ควร จนถึงปี ค.ศ. 1860 มีการเข้ามาของชาวดัตช์ มีการริเริ่มเพาะปลูกยาสูบ จนทำให้เมดันเป็นเมืองสำคัญทางด้านเศรษฐกิจในภูมิภาค ในปี 1918 เมดันได้กลายเป็นเมืองหลวงอย่างเป็นทางการของจังหวัดสุมาตราเหนือ
ประชากรแก้ไข
ประชากรส่วนใหญ่ของเมดันเป็นเชื้อสายมลายู ประมาณร้อยละ 95 ที่เหลือเป็นอินเดีย อาหรับ จีน และอื่น ๆ เนื่องด้วยเป็นเมืองใหญ่จึงมีความหนาแน่นของประชากรอย่างมาก
| เขตพื้นที่ | พื้นที่ (km²) | ประชากร (สำรวจปี 2010) | ความหนาแน่นของประชากร (/km²) |
|---|---|---|---|
| เมดัน (โกตา) | 265.1 | 2,109,330 | 7,959 |
| บินไจ (โกตา) | 90.2 | 246,010 | 2,726 |
| เขตบริหารเดอลีเซอร์ดัง | 2,384.62 | 1,789,243 | 750.3 |
| รวม | 2,739.92 | 4,144,583 | 1,512.8 |
เนื่องจากความเจริญของเมดันและแรงดึงดูดในการประกอบอาชีพ ทำให้มีการอพยพของคนอินโดนีเซียทั้งจากเกาะชวาและในเกาะสุมาตราเองมายังเมดัน รวมถึงชาวจีนและอินเดียด้วย จึงมีความหลากหลายของเชื้อชาติในเมดันอย่างมาก มีการพูดภาษาอย่างหลากหลาย แต่ภาษาที่มีการใช้อย่างแพร่หลายคือภาษาอินโดนีเซียและภาษาอังกฤษ ภาษาจีนฮกเกี้ยนมีใช้ในกลุ่มคนจีน
| เชื้อชาติ | ค.ศ. 1930 | ค.ศ. 1980 | ค.ศ. 2000 |
|---|---|---|---|
| ชาวชวา | 24,89% | 29,41% | 33,03% |
| ชาวบาตัก | 2,93% | 14,11% | -- (see Note) |
| ชาวจีน | 35,63% | 12,8% | 10,65% |
| ชาวเมดัน | 6,12% | 11,91% | 9,36% |
| ชาวมีนังกาเบา | 7,29% | 10,93% | 8,6% |
| ชาวมลายู | 7,06% | 8,57% | 6,59% |
| ชาวกาโร | 0,19% | 3,99% | 4,10% |
| ชาวอาเจะฮ์ | -- | 2,19% | 2,78% |
| ชาวซุนดา | 1,58% | 1,90% | -- |
| อื่นๆ | 14,31% | 4,13% | 3,95% |
| Source: 1930 and 1980: Usman Pelly, 1983; 2000: BPS Sumut[2] | |||
ภูมิอากาศแก้ไข
เมดันมีคุณลักษณะของสภาพภูมิอากาศป่าฝนเขตร้อนที่มีฤดูแล้ง อุณหภูมิเฉลี่ยในเมืองประมาณ 27 องศาเซลเซียส
สถานที่สำคัญแก้ไข
มีอาคารเก่าแก่จำนวนมากในเมดันที่ยังคงรักษาสถาปัตยกรรมของชาวดัตช์เอาไว้ อาคารเหล่านี้รวมถึงศาลากลางจังหวัดเก่า ไปรษณีย์กลาง และอาคาร The Tirtanadi Water Tower ซึ่งเป็นสัญญาลักษณ์ของเมืองเมดันด้วย
การขนส่งและเดินทางแก้ไข
ในเมืองเมดันยังคงนิยมการโดยสาร รถสามล้อที่เรียกว่า motorized becaks' อยู่เนื่องด้วยสามารถพบเห็นอยู่ทั่วไป ราคาถูก และสามารถต่อรองราคาได้ด้วย นอกจากนี้ยังมีการขนส่งประเภทอื่น เช่นรถแท็กซี่และมินิบัสที่เรียกว่า sudako
มีทางรถไฟจากเมดันเชื่อมต่อไปยังเมืองต่าง ๆ ทั่วเกาะสุมาตรา และท่าเรือที่มีความสำคัญเพื่อการขนส่งสินค้า สนามบินนานาชาติกัวลานามู ตั้งอยู่ใจกลางเมืองเมดัน มีสายการบินทั้งในและต่างประเทศ สามารถเลือกโดยสารได้อย่างมากมาย สายการบินที่เดินทางไปเมดันมีสายการบิน Lion Air, Garuda Indonesia, Air Asia, Malaysia Airlines, Singapore Airlines, SilkAir, Firefly, Merpati, Batavia Air และ Valuair
ระเบียงภาพแก้ไข
Tirtanadi Tower, Icon of Medan
Medan
Maimoon Palace, home of the Sultan of Deli
Medan at night
Medan skyline
The tricycle rickshaw (becak)
Medan
เมืองพี่เมืองน้องแก้ไข
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ Munoz, Paul Michel (2006). Early Kingdoms of the Indonesian Archipelago and the Malay Peninsula (in อังกฤษ). Continental Sales, Incorporated. p. 246. ISBN 9789814155670.
- ↑ Indikator Statistik Esensial Provinsi Sumatera Utara 2009, Badan Pusat Statistik Sumatera Utara, January 2009
แหล่งข้อมูลอื่นแก้ไข
| คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: เมดัน |
เมดัน ข้อมูลการท่องเที่ยวจาก วิกิท่องเที่ยว- Official Government website (อินโดนีเซีย)
- Medan Tourism (อังกฤษ)
- หนังสือพิมพ์ ท้องถิ่น
- Harian Analisa – Medan & North Sumatera Newspaper (อินโดนีเซีย)
- Harian Global – Medan & North Sumatera Newspaper (อินโดนีเซีย) ---> change name to JURNAL MEDAN
- Harian Medan Bisnis – Medan Business Newspaper (อินโดนีเซีย)
- Harian Waspada – Medan & North Sumatera Newspaper (อินโดนีเซีย)
- Posmetro Medan – Medan, Pematang Siantar & North Sumatera Newspaper (อินโดนีเซีย)