เบนนี เออร์คิวเดซ

เบนนี เออร์คิวเดซ (อังกฤษ: Benny Urquidez; ชื่อเล่น: เดอะเจ็ท; 20 มิถุนายน ค.ศ. 1952 — ) เป็นทั้งคิกบ็อกเซอร์, นักออกแบบคิวบู๊ และนักแสดงชาวอเมริกัน[2] เออร์คิวเดซเดิมเป็นผู้เข้าแข่งขันคาราเต้แบบนอน-คอนแท็ก (แบบไม่ปะทะจริง) ก่อนที่จะมาเป็นผู้บุกเบิกการต่อสู้แบบฟูล-คอนแท็ก (แบบปะทะจริง) ในสหรัฐ[3][4] โดยได้หันเหสู่คาราเต้แบบฟูล-คอนแท็กในปี ค.ศ. 1974 ซึ่งเป็นปีแห่งการก่อตั้งในสหรัฐ อันเป็นยุคของการต่อสู้ที่กติกามีความคลุมเครือและความแตกต่างกันของรูปแบบ ที่ก่อให้เกิดประเด็นถกเถียงอยู่บ่อยครั้ง เออร์คิวเดซยังเป็นที่รู้จักด้วยการชนะรายการระดับโลกถึงหกรายการในห้ารุ่นน้ำหนัก และส่วนใหญ่ยังไม่มีใครสามารถล้มเขาได้เมื่ออายุ 27 ปี จะมีก็แต่เพียงการแพ้ต่อมวยไทยที่ถูกปกคลุมด้วยข้อพิพาทเท่านั้น ในฐานะที่เออร์คิวเดซตกลงที่จะไม่ให้มีการตัดสิน ซึ่งเป็นข้อที่ถูกละเลยเมื่อการต่อสู้สิ้นสุดลง[5]

เบนนี เออร์คิวเดซ
เออร์คิวเดซในปี ค.ศ. 1998
เกิด (1952-06-20) มิถุนายน 20, 1952 (71 ปี)
ทาร์ซานา รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา
ชื่ออื่นเดอะเจ็ท
สัญชาติสหรัฐ อเมริกัน
ส่วนสูง5 ฟุต 6 นิ้ว (1.68 เมตร)[1]
น้ำหนัก145 ปอนด์ (66 กิโลกรัม)
รุ่นไลท์เวท
ซูเปอร์ไลท์เวท
เวลเตอร์เวท
รูปแบบมวยสากล, คาราเต้
มาจากลอสแอนเจลิส รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา
ทีมเดอะเจ็ทเซนเตอร์
ช่วงปีค.ศ. 1974–1985, 1989, 1993
สถิติคิกบอกซิง/มวยไทย
คะแนนรวม54
ชนะ49
โดยการน็อก35
แพ้2
เสมอ1
ไม่มีการแข่งขัน2
ข้อมูลอื่น
นักเรียนเด่นพีท คันนิงแฮม, เดวิด ลี โรท, จอห์น คูแซก, ริชาร์ด นอร์ตัน, เดฟ มัสเทน, ดัฟฟ์ ดัฟฟ์ แมคเคแกน
เบนนี เออร์คิวเดซ
อันดับ  สายดำในเค็นโป
  สายดำในยูโด
  สายดำในยิวยิตสู
  สายดำในโชโตกันคาราเต้
  สายดำในเทควันโด
  สายดำในคะจุเค็นโบะ
  สายดำในเค็นโด
  สายดำในคิกบ็อกซิง

ระหว่าง ค.ศ. 1974 และ 1993 เขาทำบันทึกสถิติผลงาน ชนะ 49 ครั้ง แพ้ 1 ครั้ง เสมอ 1 ครั้ง ด้วยการชนะน็อก 35 ครั้ง และไม่มีการตัดสิน 2 ครั้งที่เกิดจากการถกเถียง แม้ว่าเขาจะควรมีสถิติเพิ่มเติมจากการแข่งขัน ด้วยผลชนะอีก 10 ครั้ง แพ้ 0 ครั้ง เสมอ 1 ครั้งในการต่อสู้ระดับอาชีพที่ไม่มีเอกสารประกอบ ทำให้มีสถิติทั้งหมดเป็น ชนะ 59 ครั้ง แพ้ 1 ครั้ง เสมอ 2 ครั้ง ไม่มีการตัดสิน 2 ครั้ง (ชนะน็อก 45 ครั้ง)[6] อย่างไรก็ตาม แหล่งที่มาที่แปรปรวนได้จัดให้เออร์คิวเดซชนะ 63 ครั้ง แพ้ 0 ครั้ง เสมอ 1 ครั้ง (ชนะน็อก 57 ครั้ง) และบนหน้าเว็บอย่างเป็นทางการของเขาเอง ได้บันทึกการต่อสู้ของเขาที่ชนะ 200 ครั้ง แพ้ 0 ครั้ง รวมถึงกล่าวว่าเขาชนะ 63 ครั้ง แพ้ 0 ครั้ง ชนะน็อก 57 ครั้งในรายการป้องกันตำแหน่ง ยิ่งกว่านั้น เขาอ้างว่าเป็นผู้ไร้พ่ายใน "สายดำระดับผู้ใหญ่" ก่อนที่จะเข้าสู่การแข่งคาราเต้ในแบบปะทะจริง ส่วนนิตยสารแบล็คเบลท์ ได้โหวตให้เออร์คิวเดซเป็น "คู่แข่งแห่งปี" ใน ค.ศ. 1978 [7]

ทั้งนี้ เขายังเคยปรากฏตัวในบทบาทการแสดงเป็นครั้งคราว ส่วนใหญ่เป็นภาพยนตร์แอคชันในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1980 และ 90

ดูเพิ่ม แก้

อ้างอิง แก้

  • Benny Urquidez, 格闘技に生きる (Living On The Martial Arts). Sports Life Publications, Inc. (Japan, May 1982)
  • Corcoran, J. and E. Farkas, Martial Arts: Traditions, History, People. W.H. Smith (New York, 1983)
  • Benny Urquidez, King of The Ring. Pro Action Publishing (Los Angeles, 1995) ISBN 0-9615126-4-4
  • Benny Urquidez, Practical Kick-Boxing: Strategy in Training & Technique Pro-Action Pub. (December 1982) ISBN 0-9615126-9-5
  • Benny Urquidez, Karate Dynamics: The Ukidokan System Pro-Action Pub. (July 1991) ISBN 0-9615126-1-X
  • Benny Urquidez, Training and Fighting Skills ISBN 0-86568-015-9
  • Stuart Goldman, The Baddest Dude In The World, Hustler Magazine, March 1979.

หมายเหตุ แก้

  1. Colvin, Richard (1993-11-28). "'Jet' Fighter's Final Mission : Kick-Boxing Legend Urquidez Driven in Comeback Bid". Los Angeles Times. สืบค้นเมื่อ 2010-12-21.
  2. "Kick Boxer Benny the Jet, at 41, Readies for Bout With World Champion". Los Angeles Times. 1993-11-30. สืบค้นเมื่อ 2010-12-21.
  3. Henson, Steve (1985-08-17). "The Jet: Born to Brawl, Benny Urquidez Lived Through a Death Match to Become One of the Greatest Unknown Fighters in America". Los Angeles Times. สืบค้นเมื่อ 2010-12-21.
  4. Colvin, Richard (1993-11-28). "'Jet' Fighter's Final Mission: Kick-Boxing Legend Urquidez Driven in Comeback Bid". Los Angeles Times. สืบค้นเมื่อ 2010-12-21.
  5. Weiner, Don (1993-12-05). "Urquidez Jets Way to Victory, Netting 6th Kickboxing Crown". Los Angeles Times. สืบค้นเมื่อ 2010-12-21.
  6. "BENNY 'THE JET' URQUIDEZ". S.T.A.R. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-08-27. สืบค้นเมื่อ 2011-07-24.
  7. "Black Belt Hall of Fame". Black Belt Magazine. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-03-09. สืบค้นเมื่อ 2010-02-05.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้