เนื้อเยื่อบุโพรง

เนื้อเยื่อบุโพรง หรือ เอนโดทีเลียม (อังกฤษ: endothelium) เป็นเซลล์เอนโดทีเลียม (endothelial cell) ชั้นเดียว เป็นเนื้อเยื่อบุผิวชนิด squamous ที่บุผิวด้านในของเส้นเลือดและหลอดน้ำเหลือง[1] เป็นตัวคั่นระหว่างเลือดหรือน้ำเหลืองในช่องเส้นเลือด/หลอดน้ำเหลืองกับผนังที่เหลือ เป็นตัวคั่นระหว่างเส้นเลือด/หลอดน้ำเหลืองกับเนื้อเยื่อ และเป็นตัวควบคุมการไหลของสารและน้ำเข้าไปหรือออกจากเนื้อเยื่อ

เนื้อเยื่อบุโพรง
ผังแสดงตำแหน่งของเซลล์เนื้อเยื่อบุโพรง
รูปกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนชนิดส่องผ่าน - แสดงเส้นเลือดฝอย (microvessel) ซึ่งมีเซลล์เนื้อเยื่อบุโพรงล้อมรอบเม็ดเลือดแดง (erythrocyte, E) โดยเป็นเยื่อบุในสุดของเส้นเลือดซึ่งเรียกว่า tunica intima
รายละเอียด
ระบบระบบไหลเวียน
ที่ตั้งเนื้อเยื่อบุโพรงเส้นเลือดและหลอดน้ำเหลือง
ตัวระบุ
MeSHD004727
THH2.00.02.0.02003
FMA63916
ศัพท์ทางกายวิภาคของจุลกายวิภาคศาสตร์

เซลล์เนื้อเยื่อบุโพรงเส้นเลือดเรียกว่า vascular endothelial cell เทียบกับเยื่อบุหลอดน้ำเหลืองที่เรียกว่า lymphatic endothelial cell เซลล์เนื้อเยื่อบุโพรงเส้นเลือดบุระบบไหลเวียนทั้งหมดตั้งแต่หัวใจไปจนถึงหลอดเลือดฝอยซึ่งเล็กสุด

เซลล์เหล่านี้มีหน้าที่โดยเฉพาะ ๆ รวมทั้งการกรองของเหลวเช่นที่พบในโกลเมอรูลัสของไต, การให้แรงตึงแก่เส้นเลือด, การห้ามเลือด, การเรียกระดมนิวโทรฟิล และการขนส่งฮอร์โมน เนื้อเยื่อบุโพรงที่ผิวชั้นในของห้องหัวใจเรียกว่าเยื่อบุหัวใจ (endocardium) การทำงานที่บกพร่องของเอนโดทีเลียมอาจนำไปสู่ปัญหาสุขภาพที่ร้ายแรงทั่วร่างกาย

ดูเพิ่ม

แก้

เชิงอรรถและอ้างอิง

แก้

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้