เนบิวลาบึ้ง หรือ เนบิวลาทารันทูลา (อังกฤษ: Tarantula Nebula; หรือรู้จักในชื่อ 30 โดราดัส หรือ NGC 2070) เป็นบริเวณเอช 2 ที่อยู่ในเมฆมาเจลลันใหญ่ เดิมเคยคิดว่ามันเป็นดาวฤกษ์ จวบกระทั่ง พ.ศ. 2294 นิโคลาส์ หลุยส์ เดอ ลาซายล์ จึงตรวจพบว่ามันมีลักษณะโดยธรรมชาติเป็นแบบเนบิวลา

เนบิวลาบึ้ง
เนบิวลาบึ้ง ภาพถ่ายจากกล้องโทรทรรศน์อวกาศสปิตเซอร์
ข้อมูลสังเกตการณ์: ต้นยุคอ้างอิง J2000
ประเภทเนบิวลาเปล่งแสง
ไรต์แอสเซนชัน05h 38m 38s[1]
เดคลิเนชัน-69° 05.7′[1]
ระยะห่าง180 ± 10 kly (49 ± 3 kpc)[2][3]
โชติมาตรปรากฏ (V)+8[2]
ขนาดปรากฏ (V)40' × 25'[2]
กลุ่มดาวปลากระโทงแทง
ลักษณะทางกายภาพ
รัศมี931 ปีแสง
จุดสังเกตในเมฆมาเจลลันใหญ่
ชื่ออื่นNGC 2070[2]
Doradus Nebula,[1] Dor Nebula[1]
ดูเพิ่ม: เนบิวลา, รายการเนบิวลา

เนบิวลาบึ้งมีค่าความส่องสว่างปรากฏเท่ากับ 8 เมื่อคำนึงถึงระยะห่างของมันที่อยู่ห่างออกไปถึง 180,000 ปีแสง ถือได้ว่าเป็นวัตถุที่มีความสว่างสูงมาก มันส่องสว่างมากเสียจนถ้าหากมันอยู่ใกล้โลกในระยะเดียวกับเนบิวลานายพราน ก็อาจทำให้เกิดเงาแสงขึ้นได้ทีเดียว เนบิวลาบึ้งเป็นย่านดาวระเบิดที่มีกระบวนการสูงที่สุดเท่าที่เป็นที่รู้จักในกลุ่มดาราจักรท้องถิ่น มันยังเป็นย่านที่ใหญ่ที่สุดและมีการกำเนิดดาวมากที่สุดในกลุ่มท้องถิ่นโดยมีเส้นผ่านศูนย์กลางโดยประมาณถึง 200 พาร์เซก[3] ที่ใจกลางของมันเป็นกระจุกดาวที่มีความหนาแน่นและมวลมาก (ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 2.5 พาร์เซก)[3] คือกระจุกดาวมวลยิ่งยวด R136 อันเป็นแหล่งกำเนิดพลังงานมหาศาลที่ทำให้เนบิวลานี้สว่างไสว

ซูเปอร์โนวาที่ใกล้ที่สุดเท่าที่ตรวจพบหลังจากการประดิษฐ์กล้องโทรทรรศน์ คือ ซูเปอร์โนวา 1987A ก็เกิดขึ้นที่บริเวณขอบของเนบิวลาบึ้งแห่งนี้

ดูเพิ่ม แก้

  • กระจุกดาว Hodge 301
  • กระจุกดาว R136
  • NGC 2060 เป็นกระจุกดาวที่อยู่ใกล้ๆกับ R136

อ้างอิง แก้

  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 "SIMBAD Astronomical Database". Results for Tarantula Nebula. สืบค้นเมื่อ 2006-12-22.
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 "SEDS Students for the Exploration and Development of Space". Results for Tarantula Nebula. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-05-08. สืบค้นเมื่อ 2007-05-08.
  3. 3.0 3.1 3.2 Lebouteiller, V.; Bernard-Salas, J.; Brandl, B.; Whelan, D. G.; Wu, Yanling; Charmandaris, V.; Devost, D.; Houck, J. R. (June 2008), "Chemical Composition and Mixing in Giant H II Regions: NGC 3603, 30 Doradus, and N66", The Astrophysical Journal, 680 (1): 398–419, doi:10.1086/587503{{citation}}: CS1 maint: date and year (ลิงก์) CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์)

แหล่งข้อมูลอื่น แก้