ในศาสนาพุทธ เดรัจฉาน (บาลี: तिरच्छान, ติรจฺฉาน; สันสกฤต: तिरश्चीन, ติรศฺจีน; ทิเบต: དུད་འགྲོ་, ไวลี: dud 'gro; จีน/ญี่ปุ่น: 畜生 chikushō; พม่า: တိရစ္ဆာန်ဘုံ) หมายถึง สัตว์ที่ไม่ใช่มนุษย์ จัดเป็นหนึ่งในอบายภูมิ 4

ศัพทมูล แก้

เดรัจฉาน มาจากภาษาบาลี ติรจฺฉาน แปลว่า ผู้ไปโดยส่วนขวาง (มีร่างกายขนานไปกับพื้นโลก)[1]

ประเภท แก้

ติรัจฉานมี 4 จำพวก[1] ได้แก่

สัญญา 4 แก้

เดรัจฉานทั้งหมด มีสัญญา 3 อย่าง[1] ได้แก่

  1. กามสัญญา รู้จักเสพกาม
  2. โคจรสัญญา รู้จักกินและนอน
  3. มรณสัญญา รู้จักกลัวตาย

หากเป็นเดรัจฉานชั้นสูง เช่น เดรัจฉานที่เป็นพระโพธิสัตว์ จะมี ธัมมสัญญา คือความรู้จักผิดชอบชั่วดี จึงรู้จักการทำความดี และบำเพ็ญสั่งสมบารมีได้

อ้างอิง แก้

  1. 1.0 1.1 1.2 พระสัทธัมมโชติกะ, ปรมัตถโชติกะ มหาอภิธัมมัตถสังคหฎีกา ปริจเฉทที่ 5 เล่ม 1 วีถิมุตตสังคหะ ภูมิจตุกกะและปฏิสนธิจตุกกะ, พิมพ์ครั้งที่ 6, กรุงเทพฯ : มูลนิธิสัทธัมมโชติกะ, 2546, หน้า 48-50