เจ้าพระยาบวรราชนายก (เฉกอะหมัด)

เจ้าพระยาบวรราชนายก (เฉกอะหมัด กุมมี (شیخ احمد قمی) เป็นพ่อค้าชาวเปอร์เซียที่เข้ามาตั้งถิ่นฐานในอาณาจักรอยุธยาในต้นพุทธศตวรรษที่ 22 เขาเป็นขุนนางที่มีอำนาจในราชสำนักสยามโดยได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์เป็นเจ้าพระยาบวรราชนายก เขาเป็นบรรพบุรุษของตระกูลขุนนางผู้มีอำนาจในกรุงรัตนโกสินทร์ คือ ตระกูลบุนนาค

เจ้าพระยาบวรราชนายก
(เฉกอะหมัด)
สมุหนายก
กษัตริย์สมเด็จพระเจ้าทรงธรรม
ก่อนหน้าออกญาจักรี
ถัดไปเจ้าพระยาอภัยราชา (ชื่น)
จุฬาราชมนตรี คนที่ 1
ดำรงตำแหน่ง
พ.ศ. 2145 – พ.ศ. 2170
กษัตริย์สมเด็จพระนเรศวรมหาราช
สมเด็จพระเอกาทศรถ
สมเด็จพระศรีเสาวภาคย์
สมเด็จพระเจ้าทรงธรรม
ก่อนหน้าสถาปนาตำแหน่งขึ้นใหม่
ถัดไปพระยาจุฬาราชมนตรี (แก้ว)
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด
เชค-อะหมัด กุมมี หรือ ชัยคอะหมัด กุมมี (شیخ احمد قمی) [1]

กุนี,เมืองอัสตะราบาด
จักรวรรดิซาฟาวิยะห์ (อิหร่าน)
พ.ศ. 2086
เสียชีวิตพ.ศ. 2174 (88 ปี)
กรุงศรีอยุธยา อาณาจักรอยุธยา
ที่ไว้ศพสุสานเจ้าพระยาบวรราชนายก (เฉกอะหมัด)
ปัจจุบันอยู่ในพื้นที่มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา
เชื้อชาติเปอร์เซีย
ศาสนาอิสลาม นิกายชีอะฮ์
คู่สมรสท่านเชย
บุตรเจ้าพระยาอภัยราชา (ชื่น)

ประวัติ แก้

อะหมัดเกิดในเปอร์เซียประมาณปี พ.ศ. 2086 บางครั้งกล่าวว่าเขามาจากเมืองโกม ทางตอนใต้ของกรุงเตหะราน[2] อย่างไรก็ตาม เตช บุนนาค อดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ ทายาทของเขาโต้แย้งเรื่องนี้ โดยอ้างว่าบรรพบุรุษของเขามาจากเมืองที่เรียกว่า กูนี ในจังหวัดมาซานดารัน/ภูมิภาคแอสตาราบัด ทางตอนใต้ของทะเลแคสเปียน[3] เขามีน้องชายคนหนึ่งชื่อ มูฮัมหมัด ซาอิด ซึ่งต่อมาได้อพยพมาสยามพร้อมกับเขา[4] พวกเขาอาจมาถึงสยามราว พ.ศ. 2138 หรือต้นรัชสมัยสมเด็จพระนเรศวรมหาราช[5] เขาตั้งร้านค้าที่ตำบลท่ากยี เขาได้ภรรยาเป็นชาวสยามและกลายเป็นคนร่ำรวย

การเดินทางสู่กรุงศรีอยุธยา แก้

ในยุคสมัยที่ท่านเฉกอะหมัดเดินทางเข้ามากรุงศรีอยุธยานั้น เป็นยุคที่โปรตุเกสเรืองอำนาจทางทะเลในแถบมหาสมุทรอินเดีย ทำให้พ่อค้าชาวพื้นเมืองต้องใช้เส้นทางขนส่งสินค้าทางบกเป็นช่วง ๆ เส้นทางที่เป็นไปได้ในการเดินทางจากอิหร่านเข้าสู่กรุงศรีอยุธยาในสมัยนั้น คือเดินเท้าจากเมืองแอสตะราบาดเข้าสู่แคว้นคุชราตในอินเดียตะวันตก จากนั้น เดินเท้าตัดข้ามประเทศอินเดียมายังฝั่งตะวันออกทางด้านโจฬมณฑล จากนั้นลงเรือข้ามอ่าวเบงกอลและทะเลอันดามันมายังเมืองตะนาวศรีหรือเมืองมะริด แล้วจึงเข้าสู่กรุงศรีอยุธยา

ปลายแผ่นดินสมเด็จพระนเรศวรมหาราช เฉกอะหมัดและมหฺหมัดสะอิด (محمد سعيد) พร้อมบริวารได้เข้ามายังกรุงศรีอยุธยา ตั้งบ้านเรือนและห้างร้านค้าขาย อยู่ที่ตำบลท่ากายี ท่านค้าขายจนกระทั่งมีฐานะเป็นเศรษฐีใหญ่ในกรุงศรีอยุธยา ภายหลังมหฺหมัดสะอิดได้เดินทางกลับเปอร์เซีย ท่านสมรสกับคุณหญิงเชย มีบุตร 2 คนและธิดา 1 คน ได้แก่

  1. เป็นชายชื่อ ชื่น ซึ่งต่อมาคือ เจ้าพระยาอภัยราชา (ชื่น) สมุหนายก ในแผ่นดินพระเจ้าปราสาททอง
  2. เป็นชายชื่อ ชม ถึงแก่กรรมแต่เมื่อยังเป็นหนุ่ม
  3. เป็นหญิงชื่อ ชี เป็นสนมเอกในสมัยสมเด็จพระเจ้าปราสาททอง ภายหลังแต่งงานกับพระยาศรีเนาวรัตน์ (อากามะหะหมัด آقا محمد) บุตรของมหฺหมัดสะอิด

ปฐมจุฬาราชมนตรี แก้

ปลายแผ่นดินสมเด็จพระเจ้าทรงธรรม ท่านเฉกอะหมัดได้ช่วยปรับปรุงราชการกรมท่า จนได้ผลดี จึงโปรดเกล้าฯ ให้เป็นพระยาเฉกอะหมัดรัตนราชเศรษฐีเจ้ากรมท่าขวาและจุฬาราชมนตรี นับได้ว่าท่านเป็นปฐมจุฬาราชมนตรีและเป็นผู้นำพาศาสนาอิสลามนิกายชีอะหฺอิษนาอะชะรียะหฺมาสู่ประเทศไทย ต่อมาท่านเฉกอะหมัดพร้อมด้วยมิตรสหายร่วมใจกันปราบปรามชาวต่างชาติกลุ่มหนึ่งที่ก่อการจลาจลและจะยึดพระบรมมหาราชวัง จึงโปรดเกล้าฯ ให้เป็นเจ้าพระยาเฉกอะหมัด รัตนาธิบดี สมุหนายกอัครมหาเสนาบดีฝ่ายเหนือ

สายสกุล แก้

 
สุสานหลุมฝังศพของ เจ้าพระยาบวรราชนายก (เฉกอะหมัด) ในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา

ในปลายแผ่นดินสมเด็จพระเจ้าปราสาททองโปรดเกล้าฯ ให้ท่านเฉกอะหมัดซึ่งมีอายุ 87 ปี เป็นเจ้าพระยาบวรราชนายกจางวางกรมมหาดไทย ท่านได้ถึงแก่อสัญกรรม เมื่อ พ.ศ. 2174 รวมอายุ 88 ปี ท่านเฉกอะหมัดนี้ท่านเป็นต้นสกุลของไทยมุสลิมหลายนามสกุลและสกุลบุนนาค เป็นต้นสกุลของเจ้าพระยาหลายท่านในระยะเวลาต่อมา อาทิ เจ้าพระยาอภัยราชา (ชื่น) เจ้าพระยาชำนาญภักดี (สมบุญ) เจ้าพระยาเพชรพิไชย (ใจ) และมีบรรดาศักดิ์เป็นสมเด็จเจ้าพระยาในสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ถึง 3 ท่าน คือ สมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาประยูรวงศ์ (ดิศ) สมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาพิชัยญาติ (ทัต บุนนาค) และสมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาศรีสุริยวงศ์ (ช่วง บุนนาค) รวมทั้งเป็นต้นสกุลของสายสกุลที่มีความสำคัญต่อการปกครองประเทศตลอดมา สถานที่ฝังศพของท่านเฉกอะหมัด ตั้งอยู่ในบริเวณมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา

อ้างอิง แก้

  1. สุดารา สุจฉายา. ประวัติศาสตร์เก็บตกที่อิหร่าน ย้อนรอยสายสัมพันธ์ไทย-เปอร์เซีย. กรุ่นกลิ่นอารยธรรมเปอร์เซียในเมืองสยาม. กรุงเทพฯ : มติชน, 2550. หน้า 138
  2. Marcinkowski, Muhammad Ismail, "From Isfahan to Ayuthayya: Contacts Between Iran and Siam in the 17th Century", pp. 85-87
  3. Persia-Siam connection clarified
  4. "History of Ayutthaya"
  5. Sthapitanond, Nithi, and Mertens, Brian, "Architecture of Thailand: A Guide to Tradition and Contemporary Forms" pg. 112-5

แหล่งข้อมูลอื่น แก้

  • พิทยา บุนนาค. มุสลิมผู้นำ"ปฐมจุฬาราชมนตรี" คนแรกในสยาม. กทม. มติชน. 2548
ก่อนหน้า เจ้าพระยาบวรราชนายก (เฉกอะหมัด) ถัดไป
สถานปนาตำแหน่งขึ้นใหม่   พระยาจุฬาราชมนตรี คนที่ 1
(พ.ศ. 2145 – 2170)
  พระยาจุฬาราชมนตรี (แก้ว)