เจ้าชายโชโตกุ

เจ้าชายโชโตกุ
เจ้าชายโชโตกุ
	พระบรมฉายาลักษณ์เจ้าชายโชโตกุกับบริวารสองคน ภาพสีบนผ้าไหม ญี่ปุ่นยุคคามากูระ, คริสต์ศตวรรษที่ 13
ประสูติ	7 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 574
สวรรคต	เมษายน 8, 622 (48 ปี)
คู่อภิเษก	อูจิ โนะ ชิตสึกาฮิ; โทจิโกะ โนะ อิรัตสึเมะ
พระราชบุตร	เจ้าชายยามาชิโระ
ราชวงศ์	ยามาโตะ
พระราชบิดา	จักรพรรดิโยเม
พระราชมารดา	เจ้าหญิงอานาโเบะ โนะ ฮาชิฮิโตะ

เจ้าชายโชโตกุ (ญี่ปุ่น: 聖徳太子; โรมาจิ: Shōtoku Taishi; 7 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 574 – 8 เมษายน ค.ศ. 622)^[1] รู้จักกันในพระนาม เจ้าชายอูมายาโดะ (ญี่ปุ่น: 厩戸皇子; โรมาจิ: Umayado no ōjî) หรือ เจ้าชายคามิตสึยะ (ญี่ปุ่น: 上宮皇子; โรมาจิ: Kamitsumiya no ōji) เป็นผู้สำเร็จราชการและนักการเมืองกึ่งตำนานในประเทศญี่ปุ่น ยุคอาซูกะที่รับใช้จักรพรรดินีซูอิโกะ พระองค์เป็นพระราชโอรสของจักรพรรดิโยเมและเจ้าหญิงอานาโฮเบะ โนะ ฮาชิฮิโตะ พระบิดาและพระมารดาเป็นพระญาติของตระกูลโซงะ ซึ่งมีอำนาจมากในสมัยนั้น^[2] และพระองค์ทรงเกี่ยวพันกับการกำจัดตระกูลโมโนโนเบะอีกด้วย^[3] หลักฐานสำคัญที่ใช้อ้างอิงพระประวัติและพระกรณียกิจนั้นมาจากพงศาวดารญี่ปุ่นนาม นิฮงโชกิ เจ้าชายมีชื่อเสียงจากการปรับปรุงการบริหารราชการให้ทันสมัยและส่งเสริมศาสนาพุทธในประเทศญี่ปุ่น^[4]

ลำดับวงศ์ตระกูล

พระบิดามารดา

พระบิดา: จักรพรรดิโยเม (用明天皇, ค.ศ. 517 – 21 พฤษภาคม ค.ศ. 587)
พระมารดา: (จักรพรรดินี) เจ้าหญิงอานาโฮเบะ โนะ ฮาชิฮิโตะ (穴穂部間人皇女, สวรรคต ค.ศ. 622)

ภริยา

เจ้าหญิงอูจิ โนะ ไคตาโกะ (菟道貝蛸皇女, ประสูติ ค.ศ. 570) พระราชธิดาในจักรพรรดิบิดัตสึกับจักรพรรดินีซูอิโกะ
ทาจิบานะ โนะ โออิรัตสึเมะ ธิดาในเจ้าชายโอวาริ (橘大郎女)
- โอรส: เจ้าชายชิรางาเบะ (白髪部王; สวรรคต 30 ธันวาคม ค.ศ. 643)
- ธิดา: เจ้าหญิงเทจิมะ (手島女王; 30 ธันวาคม ค.ศ. 643)
โทจิโกะ โนะ อิรัตสึเมะ, ธิดาในโซงะ โนะ อูมาโกะกับพระนางโมโนโนเบะ (刀自古郎女)
- โอรส: เจ้าชายยามาชิโระ (山背大兄王; 30 ธันวาคม ค.ศ. 643)
- ธิดา: เจ้าหญิงไซ (財王; 30 ธันวาคม ค.ศ. 643)
- โอรส: เจ้าชายฮิดอกิ (日置王; 30 ธันวาคม ค.ศ. 643)
- ธิดา: เจ้าหญิงคาตาโอกะ (片岡女王; 30 ธันวาคม ค.ศ. 643)
พระนางคาวาฮิเดะ โนะ อิรัตสึเมะ (膳大郎女)
- โอรส: เจ้าชายฮัตสึเนะ โนะ โอกิมิ (泊瀬王; 30 ธันวาคม ค.ศ. 643)
- โอรส: เจ้าชายซาเองูซะ (三枝王;30 ธันวาคม ค.ศ. 643)
- โอรส: เจ้าชายโทโมชิโกะ (伊止志古王; 30 ธันวาคม ค.ศ. 643)
- โอรส: เจ้าชายอาซาเรียวโกะ (麻呂古王; 30 ธันวาคม ค.ศ. 643)
- ธิดา: ราชินีสึกิชิเนะ (舂米女王; 30 ธันวาคม ค.ศ. 643) สมรสกับเจ้าชายยามาชิโระ
- ธิดา: เจ้าหญิงคูนามิ (久波太女王; 30 ธันวาคม ค.ศ. 643)
- ธิดา: เจ้าหญิงโทริบูชิ (波止利女王; 30 ธันวาคม ค.ศ. 643)
- ธิดา: เจ้าหญิงอูมายาโกะ (馬屋古女王; 30 ธันวาคม ค.ศ. 643)

สิ่งสืบทอด

โชโตกุบนธนบัตร 10,000 เยน ตีพิมพ์ใน ค.ศ. 1958

โชโตกุบนแสตมป์ ค.ศ. 1948

มีสถาบันหลายแห่งที่ตั้งชื่อตามโชโตกุ เช่น มหาวิทยาลัยโชโตกุกากูเอ็งและวิทยาลัยที่เกี่ยวข้อง (ทั้งสองแห่งอยู่ในกิฟุ) พยางค์แรกของพระนาม (聖) สามารถอ่านแบบโก-อนว่า โช และในแบบคัง-อนว่า เซ ตัวอ่านแบบหลังสามารถพบในชื่อมหาวิทยาลัยเซโตกุและวิทยาลัยที่เกี่ยวข้อง (ทั้งสองแห่งอยู่ในมัตสึโดะ)

สกุลเงิน

พระบรมสาทิสลักษณ์ของเจ้าชายโชโตกุปรากฏลงในธนบัตร 100, 1,000, 5,000 และ 10,000 เยน^[5]

ภาพ

ภาพวาด

ภาพวาดโขโตกุกับบริวารสองคน จากคากุรินจิที่คาโกงาวะ จังหวัดเฮียวโงะ
ภาพวาดบนผ้าไหมของโชโตกุตอนพระชนมพรรษา 16 พรรษา ยุคราชสำนักเหนือ-ใต้ คริสต์ศตวรรษที่ 14
ภาพวาดบนผ้าไหมของโชโตกุตอนพระชนมพรรษา 16 พรรษา
เท็นจูโกกุโชโจมณฑล สร้างขึ้นเพื่ออุทิศแด่โชโตกุ (ค.ศ. 622)
โชโตกุกับพระอนุชา (ซ้าย: เจ้าชายเองูริ) กับพระโอรสองค์แรก (ขวา: เจ้าชายยามาชิโระ)^[6]
ภาพวาดของโชโตกุโดยคิกูจิ โยไซ (1781–1878)
ภาพวาดของโชโตกุโดยโคงัง เซ็นจิ, ค.ศ. 1800

ประติมากรรม

รูปปั้นโชโตกุพนมมือขณะทรงพระเยาว์ ประมาณ ค.ศ. 1200-1350
รูปปั้นไม้ของเจ้าชายโชโตกุที่พิพิธภัณฑ์กีเมต์
โชโตกุในฐานะพระโพธิสัตว์ที่วัดอาซูกะ-เดระ
ประติมากรรมของโชโตกุจากวัดโฮรีวจิ

อ้างอิง

↑ A History of Japan, R.H.P. Mason & J.G. Caiger, Charles E. Tuttle Co., Tokyo 1977, 0221-000349-4615
↑ "Patron kings". Khyentse foundation. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-09-16. สืบค้นเมื่อ 2010-03-01.
↑ Como, Michael I. (2006). Shōtoku: ethnicity, ritual, and violence in the Japanese Buddhist tradition. New York: Oxford University Press. ISBN 0-19-518861-6.
↑ "Turtle-shaped stonework at Osaka temple dates to 7th century: study". Mainichi Daily News. April 27, 2019. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 24, 2020.
↑ "Security Features of Bank of Japan Notes". Bank of Japan.
↑ Binyon, Laurence (2006). Painting in the Far East: An Introduction to the History of Pictorial Art in Asia, Especially China and Japan. Elibron. p. 85. ISBN 0-543-94830-7. The author of this portrait is unknown; it is generally held to be the work of a Korean artist, but is quite probably the work of a native hand.

ข้อมูล

Como, Michael A. (2008). Shotoku: Ethnicity, Ritual and Violence in the Japanese Buddhist Tradition. New York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-518861-5
Varley, H. Paul (1973). Japanese Culture: A Short History. New York: Praeger Publishers.
Varley, Paul (1980). Jinnō Shōtōki: A Chronicle of Gods and Sovereigns. New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-04940-5; OCLC 59145842

บรรณานุกรม

Pradel, Chari (2008). Shoko Mandara and the Cult of Prince Shotoku in the Kamakura Period, Artibus Asiae 68 (2), 215–46

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Prince Shōtoku

ผลงานโดย เจ้าชายโชโตกุ บนเว็บ LibriVox (หนังสือเสียง ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติ)

[1] A History of Japan, R.H.P. Mason & J.G. Caiger, Charles E. Tuttle Co., Tokyo 1977, 0221-000349-4615

[2] "Patron kings". Khyentse foundation. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-09-16. สืบค้นเมื่อ 2010-03-01.

[como-3] Como, Michael I. (2006). Shōtoku: ethnicity, ritual, and violence in the Japanese Buddhist tradition. New York: Oxford University Press. ISBN 0-19-518861-6.

[mainichi-4] "Turtle-shaped stonework at Osaka temple dates to 7th century: study". Mainichi Daily News. April 27, 2019. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 24, 2020.

[5] "Security Features of Bank of Japan Notes". Bank of Japan.

[6] Binyon, Laurence (2006). Painting in the Far East: An Introduction to the History of Pictorial Art in Asia, Especially China and Japan. Elibron. p. 85. ISBN 0-543-94830-7. The author of this portrait is unknown; it is generally held to be the work of a Korean artist, but is quite probably the work of a native hand.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]