เจ้าชายอ็องรี เคานต์แห่งปารีส (พ.ศ. 2451–2542)
เจ้าชายอ็องรีแห่งออร์เลอ็อง เคานต์แห่งปารีส (อ็องรี โรแบร์ แฟร์ดีน็อง มารี เดอ ออร์เลอ็อง; 5 กรกฏาคม ค.ศ. 1908 – 19 มิถุนายน ค.ศ. 1999), เป็นผู้อ้างสิทธิ์ในราชบัลลังก์ฝรั่งเศสจากราชวงศ์ออร์เลอ็องในฐานะ อ็องรีที่ 6 ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1940 จนกระทั่งพระองค์สิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 1999 อ็องรีเป็นทายาทสายตรงของฟีลิปที่ 1 ดยุกแห่งออร์เลอ็อง พระราชโอรสของพระเจ้าหลุยส์ที่ 13 นอกจากนี้เขายังสืบเชื้อสายมาจากพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 ผ่างทางสายเลือดฝ่ายหญิง จากฟร็องซัว มารี เดอ บูร์บง พระธิดาที่ถูกต้องตามกฏหมายของพระองค์ เช่นเดียวกับพระราชปนัดดา (สายเลือดทายาททั้งสี่ที่แตกต่างกัน)[1] ของพระเจ้าหลุยส์-ฟีลิปที่ 1
เจ้าชายอ็องรี | |||||
---|---|---|---|---|---|
เคานต์แห่งปารีส | |||||
เคานต์แห่งปารีสใน ค.ศ. 1987 | |||||
ผู้อ้างสิทธิ์ในราชบัลลังก์ฝรั่งเศส สายราชวงศ์ออร์เลอ็อง | |||||
การอ้างสิทธิ์ | 25 สิงหาคม ค.ศ. 1940 – 19 มิถุนายน ค.ศ. 1999 (58 ปี 298 วัน) | ||||
ก่อนหน้า | เจ้าชายจีนส์ ดยุกแห่งกีซ | ||||
ถัดไป | เจ้าชายอ็องรี เคานต์แห่งปารีส | ||||
ประสูติ | 5 กรกฎาคม ค.ศ. 1908 Le Nouvion-en-Thiérache, แอน, ฝรั่งเศส | ||||
สวรรคต | 19 มิถุนายน ค.ศ. 1999 Cherisy, เออเรลัวร์,ฝรั่งเศส | (90 ปี)||||
ฝังพระศพ | Chapelle royale de Dreux | ||||
คู่อภิเษก | เจ้าหญิงอีซาแบลแห่งออร์เลอ็อง-บรากังซา (สมรส 1931) | ||||
พระราชบุตร | เจ้าหญิงอีซาแบล, เคาน์เตสแห่งเชินบอร์น -บุชไฮม์ เจ้าชายอ็องรี เคานต์แห่งปารีส เฮเลน, เคาน์เตสแห่งลิมแบร์ก-สติรุม เจ้าชายฟร็องซัวส์ ดยุกแห่งออร์เลอ็อง เจ้าหญิงอาน ดัชเชสแห่งกาลาเบรีย ไดแอนน์ ดัชเชสแห่งเวือร์ทเทิมแบร์ค เจ้าชายมีแชล เคานต์แห่งเอเวรอ เจ้าชายฌัก ดยุกแห่งออร์เลอ็อง เจ้าหญิงโกลด, ดัชเชสแห่งโอสตา ช็องตาล, บารอนเนส ฟร็องซัว ซาเวียร์ ชัมบูกา เด ซอร์กูว เจ้าชายตีโบ เคานต์แห่งลามาร์เค | ||||
| |||||
ราชวงศ์ | ออร์เลอ็อง | ||||
พระราชบิดา | เจ้าชายจีนส์ ดยุกแห่งกีซ | ||||
พระราชมารดา | เจ้าหญิงอีซาแบลแห่งออร์เลอ็อง | ||||
ศาสนา | โรมันคาทอลิก | ||||
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง | |||||
รับใช้ | ฝรั่งเศส | ||||
แผนก/ | กองทหารต่างด้าวฝรั่งเศส | ||||
การยุทธ์ | |||||
บำเหน็จ | |||||
พระโอรสของเจ้าชายจีนส์ ดยุกแห่งกุสซี อ็องรีทรงถูกห้ามเข้าฝรั่งเศสตลอดพระชนม์ชีพของพระองค์ อย่างไรก็ตาม พระองค์ยังคงทรงอุทิศตนเพื่อรับใช้ฝรั่งเศส โดยสมัครเป็นทหารในกองทหารต่างด้าวฝรั่งเศสและต่อสู้รบในสงครามโลกครั้งที่สองและสงครามแอลจีเรีย ภายหลังทรงได้รับอนุญาตที่จะเสด็จนิวัติสู่ฝรั่งเศสใน ค.ศ. 1950 ในไม่ช้า พระองค์ทรงพัวพันกับการเมืองระบอบกษัตริย์ของฝรั่งเศสอย่างหนัก อ็องรีทรงทำงานเพื่อฟื้นฟูระบอบกษัตริย์ในฝรั่งเศส ในรูปแบบรัฐสภา และหารือหัวข้อเรื่องกับชาร์ล เดอ โกล เขาได้รับแรงสนับสนุนอย่างท่วมท้นจากชาวฝรั่งเศสฝ่ายนิยมกษัตริย์ แต่ความพยายามทั้งหมดที่จะฟื้นฟูระบอบกษัตริย์กลับต้องล้มเหลวในที่สุด เมื่อพระองค์ทรงสิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 1999 อ็องรี พระโอรสของพระองค์ได้สืบทอดตำแหน่งต่อจากพระองค์ในฐานะประมุขแห่งราชวงศ์ออร์เลอ็อง
เสกสมรส
แก้พระองค์ทรงเสกสมรสกับ เจ้าหญิงอิซาเบลแห่งออร์เลอ็อง-บราแกนซา เมื่อวันที่ 8 เมษายน 2474 พระชายารับพระราชทานพระอิสริยยศเป็น เจ้าหญิงเคาน์เตสแห่งปารีส ดัชเชสแห่งฝรั่งเศส พระชายา ทั้ง 2 มีพระบุตรร่วมกันถึง 11 พระองค์ ดังนี้
- เจ้าหญิงอีซาแบลแห่งออร์เลอ็อง (ประสูติ พ.ศ. 2475)
- เจ้าชายอ็องรี เคานต์แห่งปารีส
- เจ้าหญิงเฮเลนแห่งออร์เลอ็อง
- เจ้าชายฟร็องซัวส์ ดยุกแห่งออร์เลอ็อง
- เจ้าหญิงอาน ดัชเชสแห่งกาลาเบรีย
- ไดแอนน์ ดัชเชสแห่งเวือร์ทเทิมแบร์ค
- เจ้าชายไมเคิล เคานต์แห่งเอเวรอ
- เจ้าชายฌัก ดยุกแห่งออร์เลอ็อง
- เจ้าหญิงโกลดแห่งออร์เลอ็อง
- เจ้าหญิงแชนทัล บารอนเนสฟร็องซัวส์
- เจ้าชายตีโบ เคานต์แห่งลามาร์เค
สิ้นพระชนม์
แก้พระองค์สิ้นพระชนม์ลงเมื่อวันที่ 19 มิถุนายน 2542 สิริพระชันษา 90 ปี ด้วยพระอาการ โรคมะเร็งต่อมลูกหมาก ซึ่ง เจ้าชายโอโด ดยุกแห่งอ็องกูแลม พระนัดดาของพระองค์นั้น เสกสมรสในวันนี้[2]
อ้างอิง
แก้- ↑ Moncreiffe, Iain; Pottinger, Don (1956). Blood Royal. Edinburgh: Thomas Nelson. pp. 3, 17. สืบค้นเมื่อ 8 September 2022.
- ↑ Whitney, Craig R. (21 June 1999). "Henri VI, 90, the Orleans Heir Apparent to the Throne of France". New York Times. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 September 2017.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้- Film from Henri d'Orléanses wedding in 1931
- Une manifeste de Comte de Paris. Henri's manifest in Le Figaro in 1937, where he renounce Action Française (French)
- Interview with the Count on France Inter 23 April 1979 (French)
- Biography in The Guardian (1999)
- Biography in Independent (1999)
- กฤตภาคจากหนังสือพิมพ์เกี่ยวกับ เจ้าชายอ็องรี เคานต์แห่งปารีส ในหอจดหมายเหตุข่าวสารคริสต์ศตวรรษที่ 20 ของ ZBW