เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าฮาลา-บาลา
เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าฮาลา-บาลา เป็นพื้นที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าแห่งหนึ่งในประเทศไทย ในพื้นที่ภาคใต้ตอนล่างของประเทศ เป็นผืนป่าที่ประกอบไปด้วยผืนป่าสองผืน คือ ป่าฮาลา ในพื้นที่อำเภอเบตง จังหวัดยะลา และอำเภอจะแนะ จังหวัดนราธิวาส และ ป่าบาลา ในพื้นที่อำเภอแว้ง และอำเภอสุคิริน จังหวัดนราธิวาส แม้ป่าทั้งสองผืนนี้จะไม่ได้ติดเป็นป่าผืนเดียวกัน แต่ทว่าในปี พ.ศ. 2539 ได้มีการประกาศลงในราชกิจจานุเบกษาให้เป็นเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าร่วมกัน
เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าฮาลา-บาลา | |
---|---|
ไอยูซีเอ็นกลุ่ม 4 (เขตบริหารสิ่งแวดล้อม) | |
ที่ตั้ง | อำเภอเบตง จังหวัดยะลา อำเภอจะแนะ อำเภอแว้ง อำเภอสุคิริน จังหวัดนราธิวาส |
เมืองใกล้สุด | จังหวัดยะลา จังหวัดนราธิวาส |
พื้นที่ | 62,670 เฮกตาร์ (242.0 ตารางไมล์) |
หน่วยราชการ | กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช |
โดยคำว่า "บาลา" มาจากคำว่า "บาละห์" ที่แปลว่า "หลุด" หรือ "ปล่อย" มีที่มาจากช้างเชือกหนึ่งที่หนีเข้าป่าฝั่งอำเภอแว้ง และคำว่า "ฮาลา" หมายถึง "อพยพ" หมายถึง ผู้คนที่อพยพย้ายถิ่นฐานมาจากตัวเมืองปัตตานีในอดีต จนมาอาศัยอยู่เป็นชุมชนรอบ ๆ ชายป่า โดยป่าแห่งนี้อาจเรียกชื่อสลับกันได้ว่า บาลา-ฮาลา โดยผู้คนที่อยู่ในอำเภอแว้งจะเรียกว่า "บาลา-ฮาลา" แต่คนที่อาศัยในอำเภอเบตงจะเรียกว่า "ฮาลา-บาลา"
สภาพภูมิประเทศ
แก้มีพื้นที่ทั้งหมด 270,725 ไร่ ครอบคลุมพื้นที่ทิวเขาสันกาลาคีรี ต่อมาได้เพิ่มพื้นที่เป็น 391,689 ไร่ หรือ 626.70 ตารางกิโลเมตร สภาพป่าเป็นป่าดิบชื้นหรือป่าฝนเมืองร้อนที่อุดมสมบูรณ์มาก และมีความหลากหลายทางชีวภาพสูง มีความชื้นสูงตลอดทั้งปี มีลำน้ำไหลผ่าน ถือได้ว่าเป็นผืนป่าดิบชื้นที่กว้างขวางและใหญ่ที่สุดของคาบสมุทรมลายู จนได้ฉายาว่าเป็น "แอมะซอนแห่งอาเซียน"[1]
ทรัพยากรสัตว์ป่า
แก้ได้รับฉายาว่า"กระทิงบนผืนป่า "แอมะซอนแห่งอาเซียน"" ทั้งยังมีพื้นที่ติดกับป่าเบลุ่มทางตอนเหนือของมาเลเซีย โดยมีสัตว์ป่าอุดมสมบูรณ์
มีการสำรวจสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมพบว่ามีทั้งหมด 54 ชนิด หลายชนิดเป็นสัตว์ป่าที่หายากใกล้สูญพันธุ์ เช่น กระทิง[1], เซียมมัง หรือชะนีดำใหญ่ ซึ่งเป็นไพรเมทจำพวกชะนีขนาดใหญ่ ที่แพร่พระจายพันธุ์ในคาบสมุทรมลายูจนถึงเกาะสุมาตรา โดยพบที่นี่เป็นเพียงแห่งเดียวในประเทศไทย นอกจากนี้แล้วยังเป็นถิ่นที่อยู่อาศัยของนกเงือกจำนวน 10 ชนิด จากทั้งสิ้น 13 ชนิดที่พบได้ในประเทศไทย โดยเฉพาะนกเงือกกรามช้างปากเรียบ หนึ่งในชนิดของนกเงือกกรามช้าง ที่อพยพบินรวมกันเป็นฝูงเล็ก ๆ จำนวน 10–20 ตัว จากป่าห้วยขาแข้งในพื้นที่ภาคกลางและภาคตะวันตก มายังที่นี่ในพื้นที่อำเภอเบตง ในช่วงเดือนพฤษภาคมของทุกปี โดยรวมจำนวนนกทั้งหมดแล้วมีประมาณ 500 และการสำรวจล่าสุดพบมากถึง 2,000 ตัว
นอกจากนี้ภายในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าฮาลา-บาลา เป็นที่ตั้งของ ต้นกะพงขนาดใหญ่ที่มีเส้นรอบวงถึง 25 เมตร ในพื้นที่อำเภอสุคิริน ที่โอบอุ้มป้องกันทางพังทะลายของหน้าดิน ซึ่งเป็นการป้องกันอุทกภัยให้กับผู้คนที่อาศัยอยู่รอบผืนป่าได้และข่าวการค้นพบร่องรอยกระซู่และสัตว์ป่าหายากอีกหลายชนิดเมื่อปีพ.ศ. 2540
อ้างอิง
แก้- ↑ 1.0 1.1 ทองนวล, จรูญ (2014-12-16). "Nation TV - เว็บไซต์สถานีข่าวอันดับ 1 ของเมืองไทย". เนชั่นทีวี. สืบค้นเมื่อ 2017-04-18.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้- แผนที่และภาพถ่ายทางอากาศของ เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าฮาลา-บาลา
- ภาพถ่ายดาวเทียมจากวิกิแมเปีย หรือกูเกิลแมปส์
- แผนที่จากลองดูแมป หรือเฮียวีโก
- ภาพถ่ายทางอากาศจากเทอร์ราเซิร์ฟเวอร์
5°47′43″N 101°49′42″E / 5.7952°N 101.8283°E
- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ฮาลา-บาลา เก็บถาวร 2017-05-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีนจากการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย
- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าฮาลา-บาลา เก็บถาวร 2017-04-29 ที่ เวย์แบ็กแมชชีนจากสำนักบริหารพื้นที่อนุรักษ์ที่ 6 สาขาปัตตานี