เขตบางกอกใหญ่
เขตบางกอกใหญ่ เป็นหนึ่งในห้าสิบเขตของกรุงเทพมหานคร เป็นเขตอนุรักษ์เมืองเก่า แหล่งท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์และศิลปวัฒนธรรมทางฝั่งธนบุรี
เขตบางกอกใหญ่ | |
|---|---|
 | |
| คำขวัญ: บางกอกใหญ่เมืองหลวงไทยในอดีต ป้อมวิไชยประสิทธิ์พระราชวังเดิม เฉลิมพระนามพระเจ้ากรุงธน งามน่ายลพระปรางค์วัดอรุณ เทิดพุทธคุณหลวงพ่อเกษร นามขจรสมเด็จวัดพลับ เลิศกิตติศัพท์หลวงปู่โต๊ะวัดประดู่ งามน่าดูสองฝั่งคลองบางหลวง | |
| พิกัดภูมิศาสตร์: 13°43′22″N 100°28′35″E / 13.72278°N 100.47639°E | |
| อักษรไทย | เขตบางกอกใหญ่ |
| อักษรโรมัน | Khet Bangkok Yai |
| พื้นที่ | |
| • ทั้งหมด | 6.18 ตร.กม. (2.39 ตร.ไมล์) |
| ประชากร (2562) | |
| • ทั้งหมด | 66,152[1] คน |
| • ความหนาแน่น | 10,704.20 คน/ตร.กม. (27,723.8 คน/ตร.ไมล์) |
| รหัสไปรษณีย์ | 10600 |
| รหัสภูมิศาสตร์ | 1016 |
| ที่อยู่ สำนักงาน | เลขที่ 1 ถนนรัชดาภิเษก แขวงวัดท่าพระ เขตบางกอกใหญ่ กรุงเทพมหานคร 10600 |
| เว็บไซต์ | http://www.bangkok.go.th/bangkokyai |
 ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย | |
ที่ตั้งและอาณาเขตแก้ไข
ตั้งอยู๋ริมฝั่งขวาของแม่น้ำเจ้าพระยา (ฝั่งธนบุรี) มีอาณาเขตติดต่อ ดังนี้
- ทิศเหนือ ติดต่อกับเขตตลิ่งชันและเขตบางกอกน้อย มีคลองมอญเป็นเส้นแบ่งเขต
- ทิศตะวันออก ติดต่อกับเขตพระนครและเขตธนบุรี มีแนวกึ่งกลางแม่น้ำเจ้าพระยาและคลองบางกอกใหญ่เป็นเส้นแบ่งเขต
- ทิศใต้ ติดต่อกับเขตธนบุรี มีคลองบางกอกใหญ่และคลองบางหลวงเป็นเส้นแบ่งเขต
- ทิศตะวันตก ติดต่อกับเขตภาษีเจริญ มีคลองบางกอกใหญ่เป็นเส้นแบ่งเขต
ประวัติศาสตร์แก้ไข
ชื่อของเขตบางกอกใหญ่นั้น มีที่มาจากคลองบางกอกใหญ่ เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า คลองบางหลวง ซึ่งเคยเป็นแม่น้ำเจ้าพระยาเดิม แต่เปลี่ยนเส้นทางกลายเป็นคลองในปี พ.ศ. 2095 เขตบางกอกใหญ่เคยเป็นที่ตั้งของกรุงธนบุรี เมื่อแรกเริ่มใน ปี พ.ศ. 2458 ได้ถูกเรียกว่า อำเภอหงสาราม ปีต่อมาได้เปลี่ยนชื่อเป็น อำเภอบางกอกใหญ่ ในปี พ.ศ. 2481 อำเภอบางกอกใหญ่ถูกยุบลงเป็น กิ่งอำเภอบางกอกใหญ่ ขึ้นกับ อำเภอบางยี่ขัน จนในปี พ.ศ. 2501 มีพระราชกฤษฎีกาตั้งกิ่งอำเภอบางกอกใหญ่ เป็น อำเภอบางกอกใหญ่ และในปี พ.ศ. 2515 มีประกาศคณะปฏิวัติ ให้อำเภอในเขตนครหลวงกรุงเทพธนบุรีมีฐานะเป็นเขต อำเภอบางกอกใหญ่จึงมีฐานะเป็น เขตบางกอกใหญ่ กรุงเทพมหานคร ตั้งแต่นั้น
การแบ่งเขตการปกครองแก้ไข
เขตบางกอกใหญ่แบ่งเขตการปกครองย่อยออกเป็น 2 แขวง ได้แก่
| อักษรไทย | อักษรโรมัน | พื้นที่ (ตร.กม.) |
จำนวนประชากร (ธันวาคม 2562) |
จำนวนบ้าน (ธันวาคม 2562) |
ความหนาแน่นประชากร (ธันวาคม 2562) |
|---|---|---|---|---|---|
| วัดอรุณ | Wat Arun | 0.834 |
13,543 |
4,157 |
16,238.60
|
| วัดท่าพระ | Wat Tha Phra | 5.346 |
52,609 |
27,514 |
9,840.81
|
| ทั้งหมด | 6.180 |
66,152 |
31,671 |
10,704.20
| |
ประชากรแก้ไข
| สถิติประชากรตามทะเบียนราษฎร เขตบางกอกใหญ่[2] | ||
|---|---|---|
| ปี (พ.ศ.) | ประชากร | การเพิ่มและการลด |
| 2535 | 100,466 | ไม่ทราบ |
| 2536 | 100,408 | -58 |
| 2537 | 98,895 | -1,513 |
| 2538 | 96,364 | -2,531 |
| 2539 | 94,975 | -1,389 |
| 2540 | 93,859 | -1,116 |
| 2541 | 91,584 | -2,275 |
| 2542 | 89,763 | -1,821 |
| 2543 | 88,809 | -954 |
| 2544 | 87,201 | -1,608 |
| 2545 | 86,134 | -1,067 |
| 2546 | 85,075 | -1,059 |
| 2547 | 82,676 | -2,399 |
| 2548 | 81,727 | -949 |
| 2549 | 80,863 | -864 |
| 2550 | 79,637 | -1,226 |
| 2551 | 78,307 | -1,330 |
| 2552 | 76,608 | -1,699 |
| 2553 | 75,621 | -987 |
| 2554 | 73,864 | -1,757 |
| 2555 | 72,241 | -1,623 |
| 2556 | 71,087 | -1,154 |
| 2557 | 70,003 | -1,084 |
| 2558 | 69,349 | -654 |
| 2559 | 67,887 | -1,462 |
| 2560 | 67,768 | -119 |
| 2561 | 67,211 | -557 |
| 2562 | 66,152 | -1,059 |
การคมนาคมแก้ไข
ทางน้ำแก้ไข
- แม่น้ำเจ้าพระยา
- คลองบางกอกใหญ่
- คลองมอญ
สถานที่สำคัญแก้ไข
- วัดอรุณราชวราราม
- พระราชวังเดิม
- วัดหงส์รัตนาราม
- วัดเครือวัลย์วรวิหาร
- วัดโมลีโลกยาราม
- วัดราชสิทธาราม
- วัดใหม่พิเรนทร์
- วัดนาคกลาง
- วัดท่าพระ
- วัดสังข์กระจาย
- วัดไชยฉิมพลี
- วัดประดู่ฉิมพลี
- สี่แยกท่าพระ
- โรงเรียนทวีธาภิเศก
- โรงเรียนฤทธิณรงค์รอน
- สามแยกพาณิชยการธนบุรี
- วิทยาลัยพณิชยการธนบุรี
- วิทยาลัยเทคโนโลยีสยาม
- โรงเรียนวิบูลย์เสรีวิทยา
- โรงเรียนสายประสิทธิ์วิทยา
- หอประชุมกองทัพเรือ
- กองบัญชาการกองทัพเรือ
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ สำนักบริหารการทะเบียน. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "สถิติประชากรและบ้าน - จำนวนประชากรแยกรายอายุ." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.dopa.go.th/stat/statnew/upstat_age.php. สืบค้น 12 มกราคม 2563.
- ↑ สำนักบริหารการทะเบียน. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "จำนวนประชากรและบ้าน." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.dopa.go.th/xstat/popyear.html 2556. สืบค้น 3 เมษายน 2556.