ฮุสซามุดดีน อัลญัรรอฮี

ฮุสซามุดดีน อัลญัรรอฮี
ชัยค์; ฮุสซามุดดีน อัลญัรรอฮี
	حسام الدين الجراحي
เกิด	ไม่ทราบ
เสียชีวิต	ค.ศ. 1202 (เศาะฟัร ฮ.ศ. 598); เยรูซาเลม รัฐสุลต่านอัยยูบิด
ที่ฝังศพ	อัชชัยค์ญัรรอห์ เยรูซาเลม
อาชีพ	เอมีร์, แพทย์

ฮุสซามุดดีน อัลญัรรอฮี (อาหรับ: حسام الدين الجراحي; เสียชีวิต ค.ศ. 1202)^[1]^[2] เป็นเอมีร์และแพทย์ส่วนตัวของเศาะลาฮุดดีน ผู้ก่อตั้งราชวงศ์อัยยูบีและกลายเป็นผู้นำมุสลิมคนสำคัญในช่วงครูเสด เนื่องจากผลงานด้านการแพทย์จำนวนมาก ทำให้ฮุสซามได้รับตำแหน่ง ญัรรอห์ (جراح) หมายถึง "ผู้ให้การรักษา" หรือ "ศัลยแพทย์" ในภาษาอาหรับ^[3]^[4]

ถึงแม้ว่าจะไม่ทราบวันเกิดอย่างแน่ชัด แต่ฮุสซามทำงานในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 12 เขาจัดตั้งซาวิยะฮ์ที่เน้นด้านศูฟีที่มีชื่อว่า Zawiya Jarrahiyya ในเยรูซาเลม^[5] ฮุสซามถูกฝังใต้พื้นดินของสำนักที่ปัจจุบันอยู่ในย่านอัชชัยค์ญัรรอห์ เยรูซาเลมตะวันออก ซึ่งเป็นสถานที่ที่ได้นำชื่อของเขามาใช้^[6] ใน ค.ศ. 1202 มีการสร้างสุสานบนที่ฝังศพ และภายหลังกลายเป็นสถานที่สำคัญของมุสลิมสายรหัสยลัทธิและผู้เยี่ยมชม^[7]

ดูเพิ่ม แก้

อัชชัยค์ญัรรอห์ ย่านชาวปาเลสไตน์ในเยรูซาเลมตะวันออกตั้งชื่อตามฮุสซาม

อ้างอิง แก้

↑ Ali, Arafa Abdo (2007). القدس العتيقة مدينة التاريخ والمقدسات (ภาษาอาหรับ). General Authority for Cultural Palaces. p. 53. ISBN 978-977-437-181-3. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-05-08. สืบค้นเมื่อ 2021-05-08.
↑ Mohammed, Murad (2008). القدس بين الاجتثاث الصهيوني والمهادنة الدولية (ภาษาอาหรับ). Dar Al-Mawasim. p. 28. ISBN 978-9953-508-06-1. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-05-07. สืบค้นเมื่อ 2021-05-08.
↑ The Sheikh Jarrah Affair: The Strategic Implications of Jewish Settlement in an Arab Neighborhood in East Jerusalem เก็บถาวร 2016-03-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, JIIS Studies Series no. 404, 2010. Yitzhak Reiter and Lior Lehrs, The Jerusalem Institute for Israel Studies. On [1] เก็บถาวร 2016-03-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
↑ Marim Shahin (2005). Palestine: A Guide. Interlink Books. pp. 328–329. ISBN 1-56656-557-X.
↑ Hawari, M. (2007). Ayyubid Jerusalem (1187-1250): an architectural and archaeological study (Illustrated ed.). Archaeopress. ISBN 9781407300429. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-05-08. สืบค้นเมื่อ 2021-05-08.
↑ Hussain, Jumea (2010). من القدس الى غزة: دراسة فكرية وسياسية (ภาษาอาหรับ). Arab Writers Union. p. 67. ISBN 978-9933-428-75-4. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-05-08. สืบค้นเมื่อ 2021-05-08.
↑ Kark, R. and Shimon Landman, The establishment of Muslim neighbourhoods outside the Old City during the late Ottoman period, Palestine Exploration Quarterly, vol 112, 1980, pp 113–135.

[1] Ali, Arafa Abdo (2007). القدس العتيقة مدينة التاريخ والمقدسات (ภาษาอาหรับ). General Authority for Cultural Palaces. p. 53. ISBN 978-977-437-181-3. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-05-08. สืบค้นเมื่อ 2021-05-08.

[2] Mohammed, Murad (2008). القدس بين الاجتثاث الصهيوني والمهادنة الدولية (ภาษาอาหรับ). Dar Al-Mawasim. p. 28. ISBN 978-9953-508-06-1. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-05-07. สืบค้นเมื่อ 2021-05-08.

[JIIS_Jarrah_Affair-3] The Sheikh Jarrah Affair: The Strategic Implications of Jewish Settlement in an Arab Neighborhood in East Jerusalem เก็บถาวร 2016-03-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, JIIS Studies Series no. 404, 2010. Yitzhak Reiter and Lior Lehrs, The Jerusalem Institute for Israel Studies. On [1] เก็บถาวร 2016-03-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน

[Shahinp328-4] Marim Shahin (2005). Palestine: A Guide. Interlink Books. pp. 328–329. ISBN 1-56656-557-X.

[Hawarip29-5] Hawari, M. (2007). Ayyubid Jerusalem (1187-1250): an architectural and archaeological study (Illustrated ed.). Archaeopress. ISBN 9781407300429. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-05-08. สืบค้นเมื่อ 2021-05-08.

[6] Hussain, Jumea (2010). من القدس الى غزة: دراسة فكرية وسياسية (ภาษาอาหรับ). Arab Writers Union. p. 67. ISBN 978-9933-428-75-4. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-05-08. สืบค้นเมื่อ 2021-05-08.

[KarkLandman-7] Kark, R. and Shimon Landman, The establishment of Muslim neighbourhoods outside the Old City during the late Ottoman period, Palestine Exploration Quarterly, vol 112, 1980, pp 113–135.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]