อ็องตวน ฟูกีเย-แต็งวีล

พนักงานอัยการฝรั่งเศส

อ็องตวน ก็องแต็ง ฟูกีเย เดอ แต็งวีล (ฝรั่งเศส: Antoine Quentin Fouquier de Tinville) หรือนิยมเรียก ฟูกีเย-แต็งวีล เป็นพนักงานอัยการในช่วงการปฏิวัติฝรั่งเศสและสมัยแห่งความน่าสะพรึงกลัว เขาเป็นญาติกับกามีย์ เดมูแล็ง ซึ่งมีส่วนช่วยให้เขากลายเป็นหัวหอกในการร้องทุกข์กล่าวโทษระบอบกษัตริย์

อ็องตวน ฟูกีเย-แต็งวีล
Antoine Fouquier-Tinville
เกิดค.ศ. 1746
จังหวัดแอน ประเทศฝรั่งเศส
เสียชีวิต7 พฤษภาคม ค.ศ. 1795 (49 ปี)
กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส
สาเหตุเสียชีวิตกิโยตีน
อาชีพนักกฎหมาย, พนักงานอัยการ

เมื่อที่ประชุมใหญ่แห่งชาติจัดตั้งศาลปฏิวัติขึ้นในวันที่ 10 มีนาคม ค.ศ. 1793 เขาได้รับแต่งตั้งเป็นพนักงานอัยการ[1] ความกระตือรือร้นของเขาทำให้ได้รับฉายาว่า "ผู้ส่งตัวขึ้นกิโยตีน"[2] การทำหน้าที่อย่างแข็งขันในตำแหน่งนี้ทำให้เขากลายเป็นหนึ่งในบุคคลชื่อเสียที่สุดในช่วงการปฏิวัติฝรั่งเศส[3] เขาถูกมองว่าใช้ตำแหน่งอัยการสนองความต้องการของฝ่ายการเมืองโดยอ้างหลักกฎหมายโดยไม่สนใจว่าจำเลยจะกระทำผิดจริงหรือไม่ เป็นที่ทราบกันว่าเขาเป็นพวกสุดโต่งเช่นเดียวกับมักซีมีเลียง รอแบ็สปีแยร์ ผู้มีอำนาจล้นฟ้าในฝรั่งเศสขณะนั้น

แม้ว่าฟูกีเย-แต็งวีลจะมีส่วนช่วยในการจับกุมรอแบ็สปีแยร์, หลุยส์ อ็องตวน เดอ แซ็ง-ฌุสต์ และฌอร์ฌ กูตง โดยมีพยานช่วยยืนยันต่อสภา อย่างไรก็ตาม เขาถูกจับกุมภายหลังถูกถอดถอนโดยสมาชิกสภา หลุยส์-มารี สตานิสลัส เฟรรง[1] และถูกนำตัวขึ้นพิจารณาต่อสภา เขาพยายามแก้ต่างว่าเขาเพียงแต่ทำตามคำสั่งของคณะกรรมาธิการความปลอดภัยส่วนรวมเท่านั้น การพิจารณาความผิดกินเวลากว่า 41 วัน และในที่สุด เขาก็ได้รับโทษประหารชีวิตโดยกิโยตีนพร้อมกับอดีตบุคลากรในศาลอาญาปฏิวัติเมื่อวันที่ 7 พฤษภาคม ค.ศ. 1795[4]

เหยื่อของฟูกีเย-แต็งวีล

แก้
  • กลุ่มด็องตง

อ้างอิง

แก้
  1. 1.0 1.1 Paul R. Hanson, The A-Z of the French Revolution: Fouquier-Tinville, Scarecrow Press, 2007, pp. 134–134.
  2. Edwin Bannon, Refractory Men, Fanatical Women: Fidelity to Conscience During the French Revolution. Gracewing Publishing, 1992, pp. 101–104.
  3. de Gramont, Sanche, The French, Portrait of a People, Putnam's, New York, 1969, p. 122
  4. Pièces original du procès du Fouquier-Tinville et de ses complices, 1795. p. 94