อูว์นีดรัว

องค์การระหว่างประเทศ

อูว์นีดรัว (ฝรั่งเศส: UNIDROIT; [ynidʁwɑ])[1] ชื่อเต็มว่า สถาบันระหว่างประเทศเพื่อสร้างเอกภาพให้แก่กฎหมายเอกชน (อังกฤษ: International Institute for the Unification of Private Law; ฝรั่งเศส: Institut international pour l'unification du droit privé) เป็นองค์การระหว่างประเทศซึ่งมุ่งสร้างเอกภาพให้แก่กฎหมายระหว่างประเทศแผนกคดีบุคคล (กฎหมายเอกชนระหว่างประเทศ) มีชื่อจากการร่างสนธิสัญญาและจัดทำกฎหมายแม่แบบ (model law)

สถาบันระหว่างประเทศเพื่อสร้างเอกภาพให้แก่กฎหมายเอกชน
วิลลาอัลโดบรันดีนี (Villa Aldobrandini) ที่ตั้งของอูว์นีดรัวในกรุงโรม ประเทศอิตาลี
ชื่อย่ออูว์นีดรัว
ก่อตั้งค.ศ. 1926
ประเภทองค์การระหว่างประเทศ
สํานักงานใหญ่กรุงโรม ประเทศอิตาลี
สมาชิก
65 รัฐ (ค.ศ. 2023)
ภาษาทางการ
  • ฝรั่งเศส
  • เยอรมัน
  • สเปน
  • อังกฤษ
  • อิตาลี
เว็บไซต์https://www.unidroit.org/

อูว์นีดรัวสถาปนาขึ้นเมื่อ ค.ศ. 1926 และใน ค.ศ. 2023 มีรัฐสมาชิกทั้งสิ้น 65 รัฐ[2]

ความเป็นมา แก้

อูว์นีดรัวสถาปนาขึ้นเป็นแผนกของสันนิบาตชาติ (League of Nations) เมื่อ ค.ศ. 1926 มีวัตถุประสงค์เพื่อปฏิรูปกฎหมายเอกชนให้เป็นหนึ่งเดียว[3]

เมื่อสิ้นสงครามโลกครั้งที่สองแล้ว อูว์นีดรัวก็เลิกล้มไปพร้อมกับการสิ้นสุดลงของสันนิบาตชาติ แต่มีการจัดตั้งอูว์นีดรัวขึ้นใหม่ใน ค.ศ. 1940 ด้วยสนธิสัญญาซึ่งเรียก "ธรรมนูญประมวลบทแก้ไขเพิ่มเติมข้อ 6 (1)" (Statue Incorporating the Amendment to Article 6(1)) หรือมักเรียกกันว่า "ธรรมนูญอูว์นีดรัว" (UNIDROIT Statute)[3]

ที่ตั้ง แก้

อูว์นีดรัวตั้งอยู่ในใจกลางกรุงโรม ประเทศอิตาลี[3] บางโอกาสจึงมีผู้ออกนามสถาบันนี้ว่า "สถาบันกรุงโรม" (Rome Institute)[4]

อาคารของอูว์นีดรัว คือ วิลลาอัลโดบรันดีนี (Villa Aldobrandini) คฤหาสน์อันสร้างขึ้นในคริสต์ศตวรรษที่ 17 อยู่ทางเหนือของสันตะมหาวิทยาลัยนักบุญทอมัส อะไควนัส (Pontifical University of Saint Thomas Aquinas)

สมาชิก แก้

รัฐเข้าเป็นสมาชิกอูว์นีดรัวได้โดยภาคยานุวัติธรรมนูญอูว์นีดรัว ปัจจุบัน อูว์นีดรัวมีสมาชิกดังนี้[2]

รัฐสมาชิก ปีที่เข้าร่วม (ค.ศ.)
  กรีซ 1940
  เกาหลีใต้ 1981
  คิวบา 1940
  แคนาดา 1968
  โครเอเชีย 1996
  โคลอมเบีย 1940
  จีน 1986
  ชิลี 1951
  ซานมารีโน 1945
  ซาอุดีอาระเบีย 2008
  เซอร์เบีย 2001
  ไซปรัส 1999
  ญี่ปุ่น 1954
  เดนมาร์ก 1940
  ตุรกี 1950
  ตูนิเซีย 1980
  นอร์เวย์ 1951
  นิการากัว 1940
  เนเธอร์แลนด์ 1940
  ไนจีเรีย 1964
  บราซิล 1940
  บัลแกเรีย 1940
  เบลเยียม 1940
  โบลิเวีย 1940
  ปากีสถาน 1964
  ปารากวัย 1940
  โปแลนด์ 1979
  โปรตุเกส 1949
  ฝรั่งเศส 1948
  ฟินแลนด์ 1940
  มอลตา 1970
  มองโกเลีย 2023
  เม็กซิโก 1940
  เยอรมนี 1940
  รัสเซีย 1990
  โรมาเนีย 1940
  ลักเซมเบิร์ก 1951
  ลัตเวีย 2006
  ลิทัวเนีย 2007
  เวเนซุเอลา 1940
  สเปน 1940
  สโลวาเกีย 1993
  สโลวีเนีย 1995
  สวิตเซอร์แลนด์ 1940
  สวีเดน 1940
  สหรัฐ 1964
  บริเตนใหญ่ 1948
  เช็กเกีย 1993
  ออสเตรเลีย 1973
  ออสเตรีย 1948
  อิตาลี 1940
  อินเดีย 1950
  อินโดนีเซีย 2008
  อิรัก 1973
  อิสราเอล 1954
  อิหร่าน 1951
  อียิปต์ 1951
  อาร์เจนตินา 1972
  อาณาจักรอันศักดิ์สิทธิ์ 1945
  อุรุกวัย 1940
  เอสโตเนีย 2001
  แอฟริกาใต้ 1971
  ไอร์แลนด์ 1940
  ฮังการี 1940

อนุสัญญา แก้

ตลอดหลายปีที่ผ่านมา อูว์นีดรัวได้ร่างความตกลงระหว่างประเทศดังต่อไปนี้ขึ้น ซึ่งได้ตกลงรับกันในการประชุมทางทูตของสมาชิกอูว์นีดรัว[5]

ที่ อนุสัญญา สถานที่การตกลงรับ ปีที่ตกลงรับ
1 อนุสัญญาเกี่ยวกับกฎหมายเอกรูปว่าด้วยการซื้อขายสินค้าระหว่างประเทศ (Convention relating to a Uniform Law on the International Sale of Goods) เฮก 1964
2 อนุสัญญาเกี่ยวกับกฎหมายเอกรูปว่าด้วยการก่อสัญญาซื้อขายสินค้าระหว่างประเทศ (Convention relating to a Uniform Law on the Formation of Contracts for the International Sale of Goods) เฮก 1964
3 อนุสัญญาระหว่างประเทศว่าด้วยสัญญาการเดินทาง (International Convention on Travel Contracts) บรัสเซล 1970
4 อนุสัญญากำหนดกฎหมายเอกรูปว่าด้วยแบบแห่งพินัยกรรมระหว่างประเทศ (Convention providing a Uniform Law on the Form of an International Will) วอชิงตันดีซี 1973
5 อนุสัญญาว่าด้วยตัวแทนในการซื้อขายสินค้าระหว่างประเทศ (Convention on Agency in the International Sale of Goods) เจนีวา 1983
6 อนุสัญญาอูว์นีดรัวว่าด้วยการเช่าการเงินระหว่างประเทศ (UNIDROIT Convention on International Financial Leasing) ออตตาวา 1988
7 อนุสัญญาอูว์นีดรัวว่าด้วยแฟ็กเตอริงระหว่างประเทศ (UNIDROIT Convention on International Factoring) ออตตาวา 1988
8 อนุสัญญาอูว์นีดรัวว่าด้วยวัตถุทางวัฒนธรรมที่ถูกโจรกรรมหรือส่งออกโดยมิชอบด้วยกฎหมาย (UNIDROIT Convention on Stolen or Illegally Exported Cultural Objects) โรม 1995
9 อนุสัญญาว่าด้วยประโยชน์ระหว่างประเทศในอุปกรณ์เคลื่อนที่ (Convention on International Interests in Mobile Equipment) พร้อมด้วยพิธีสารว่าด้วยอากาศยาน (Protocol on Aircraft), พิธีสารว่าด้วยล้อเลื่อนรถไฟ (Protocol on Railway rolling stock), และพิธีสารว่าด้วยสินทรัพย์อวกาศ (Protocol on Space Assets) เคปทาวน์ 2001
10 อนุสัญญาหลักทรัพย์เจนีวา (Geneva Securities Convention) เจนีวา 2009

อนึ่ง อูว์นีดรัวยังเป็นผู้รับฝากอนุสัญญาสองฉบับในอนุสัญญาข้างต้น คือ อนุสัญญาเคปทาวน์พร้อมด้วยพิธีสารแนบท้ายทั้งสามฉบับ และอนุสัญญาหลักทรัพย์เจนีวา

อ้างอิง แก้

  1. Forvo (n.d.). "Pronuncia di UNIDROIT in Francese".
  2. 2.0 2.1 UNIDROIT (n.d.). "Membership".
  3. 3.0 3.1 3.2 "UNIDROIT: An Overview". UNIDROIT. 2009. สืบค้นเมื่อ 1 February 2013.
  4. John Honnold (1965). "The Uniform Law for the International Sale of Goods: The Hague Convention of 1964". Law and Contemporary Problems. 30 (Spring). สืบค้นเมื่อ 1 February 2013.
  5. "UNIDROIT Conventions". UNIDROIT. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-04-16. สืบค้นเมื่อ 26 February 2012.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้