อินุยาฉะ (ตัวละคร)

ดูบทความหลัก: เทพอสูรจิ้งจอกเงิน

อินุยาฉะ

อินุยาฉะ (ญี่ปุ่น: 犬夜叉) ออกเสียงตามอักษรโรมันว่า Inuyasha) คือ พระเอกในหนังสือการ์ตูน (มังงะ) และภาพยนตร์ชุดการ์ตูนแอนิเมชัน (อนิเมะ) เรื่อง "อินุยาฉะ เทพอสูรจิ้งจอกเงิน" สร้างสรรค์โดย รูมิโกะ ทาคาฮาชิ (Rumiko Takahashi) อินุ แปลว่า สุนัข และ ยาฉะ ต้นกำเนิดคำนี้คือ ยักษา แต่จะไม่ใช้คำแปลตรงตัวนี้โดยตรงเพราะระหว่างขั้นตอนกลมกลืนของการรับวัฒนธรรมนั้นมีการปรับปรุงทำให้คำๆนี้ส่วนหนึ่งแปรจากความหมายเดิม แต่ ยาฉะ คำนี่มีจุดร่วมที่ได้ความหมายเป็นสถานะในชั้นภูมิของเผ่าพันธุ์ คือ “อสูรกึ่งเทพ” หรือ “เทพอสูร” ดังนั้น คำว่า อินุยาฉะ อนุมานแปลได้ว่า "สุนัขอสูรกึ่งเทพ" หรือ "เทพอสูรสุนัข"

ในปี 2001 การ์ตูนเรื่อง อินุยาฉะ ชนะรางวัล Animage Grand Prix สาขาตัวละครฝ่ายชายยอดเยี่ยม

แนวคิด และการสร้างสรรค์

ตามที่ผู้ประพันธ์ให้สัมภาษณ์ไว้ สไตล์เสื้อผ้าสำหรับอินุยาฉะมีพื้นฐานมาจาก “เครื่องแต่งกายของนักบวช” ของชาวญี่ปุ่นในยุคสงคราม

อินุยาฉะเป็นผู้ที่พูดภาษาญี่ปุ่นแบบแข็งกระด้าง เขาไม่เคยกล่าวคำนำหน้าชื่ออย่างให้เกียรติกับใคร และเมื่อพูดถึงใครก็ตามที่เขาไม่ชอบ เขาจะเรียก “temee” และ “Kisama” (น่าจะหมายถึงคำว่า “แก”) ทั้งสองคำถือว่าหยาบคายมาก เขาเรียกผู้ชายด้วยคำที่ไม่สุภาพว่า “ore” อีกทั้งเขาไม่แสดงความนับถือต่อผู้อาวุโสกว่า บ่อยครั้งที่เขาจะเรียกท่านเหล่านั้นว่า “-baba” หรือ "-jiji" ซึ่งแปลว่า ยายแก่ หรือ ตาแก่ ตามลำดับ

ลักษณะตัวละครโดยสรุป

บุคลิกตัวละคร

อินุยาฉะ เป็นอสูรที่กล้าหาญ แต่ซื่อไม่มีเล่ห์เหลี่ยม เป็นครึ่งอสูรกับมนุษย์ อันเกิดจากบิดาซึ่งเป็นอสูรสุนัขผู้มีพลังอำนาจตนหนึ่งกับสตรีมนุษย์ เขารักษาบุคลิกการแสดงท่าทางหยาบคายและงี่เง่าต่อทุกคน ยิ่งกว่านั้น เขาจะลดระดับความหยาบคายลงต่อเพื่อนที่เขาไว้วางใจ แต่ยกเว้น ชิบโป (Shippou) หนึ่งในคุณสมบัติที่สะดุดตาของอินุยาฉะ คือ ท่าทีซึ่งมักจะปล่อยให้ความโกรธบดบังการคิดพิจารณา และเพราะว่าเขาชอบแสดงความมุทะลุ บ่อยครั้งมี่ให้ผลในทางทำลาย อินุยาฉะจะโกรธเมื่อมีใครบางคนมากระตุ้นเตือนว่า เขามีปมด้อยที่เป็นอสูรที่มีเลือดมนุษย์

ด้วยความกำพร้าตั้งแต่ยังเด็ก อินุยาฉะไม่ได้รับการยอมรับจากมนุษย์ เพราะเขามีด้านหนึ่งเป็นอสูร และถูกเหยียดหยามจากเหล่าอสูร เพราะเลือดมนุษย์ของเขาถูกมองว่าสร้างความด่างพร้อยให้กับเลือดอสูรอันสูงส่ง ด้วยเหตุนี้ เขาจึงพบว่ามันยากที่จะเชื่อใจใคร ลูกแก้วสี่วิญญาณ หรือ Shikon Jewel คือวัตถุทรงพลัง สามารถเปลี่ยนอินุยาฉะให้กลายเป็นอสูรเต็มตัวได้ คิเคียว (Kikyo) เป็นคนแรกที่เขาเชื่อใจนอกจากมารดาของเขาซึ่งเขาไว้วางใจ เขาปรารถนาจะใช้เวลาตลอดวันกับคิเคียวซึ่งเป็นมิโกะนักปราบอสูร อย่างไรก็ตาม วันหนึ่งนาราคุ (Naraku) ได้วางแผนและบิดเบือนเหตุการณ์ ทำให้อินุยาฉะทำสิ่งเลวร้ายต่อคิเคียว เพราะเขาเชื่อว่านางทรยศต่อเขา ต่อมาอินุยาฉะจึงเริ่มค่อยๆ รู้ จากปากคิเคียวว่า นางไม่ได้ยอมรับเขาที่เขาเป็นลูกครึ่งอสูรและต้องการให้เขาเป็นมนุษย์

จากนั้น ต่อมาเขาได้พบกับคาโงเมะ (Kagome) เด็กสาวซึ่งช่วยชีวิตเขาจากต้นไม้แห่งเทพเจ้า เขากลับเชื่อใจเธอในเวลาไม่นานนัก เช่นเดียวกับที่เขาเชื่อใจคิเคียว ยิ่งกว่านั้นเขาระมัดระวังในการแสดงความรู้สึกต่อคาโงเมะในสถานการณ์ที่เหมือนเคยเกิดขึ้นกับคิเคียว แต่ต่อมา อินุยาฉะยังได้ตระหนักว่าคาโงเมะ แม้ว่าจะร่วมเดินทางไปกับเขาเพื่อเปลี่ยนให้เขาเป็นอสูรเต็มตัว ก็ชอบเขาที่ตัวตนที่เป็นครึ่งอสูร แม้ว่าความจริงแล้วเขาไม่ได้เป็นทั้งอสูรและมนุษย์ ซึ่งเหมือนต้องคำสาปที่ทำให้เขาเป็นผู้แปลกประหลาด และหรือ แปลกแตกต่างกับสิ่งอื่นๆ ทุกอย่าง หมายถึง ทั้งมนุษย์และปีศาจ

ความสามารถของอินุยาฉะ

อินุยาฉะมีทั้งพละกำลังและศิลปะในการใช้ดาบ เขาเหนือมนุษย์ทั้งความแข็งแกร่ง ความรวดเร็ว ความทรหด การตั้งรับคู่ต่อสู้ การเยียวยาตนเอง และประสาทสัมผัส โดยเฉพาะการได้ยินและการดมกลิ่น การเป็นครึ่งอสูร ทำให้เขายังมีความสามารถในการนำพลังอสูรออกมาใช้ผ่านกรงเล็บของเขาในการต่อสู้ในชื่อที่เรียกว่า “กรงเล็บคร่าวิญญาณ” และเมื่อผสมผสานกับเลือดของอินุยาฉะ จะเรียกว่า “กรงเล็บดาบโลหิต” อีกด้วย นอกจากนี้ อินุยาฉะยังพกดาบชื่อว่า “ดาบเขี้ยวอสูร”[ Tetsusaiga (鉄砕牙 Tessaiga] ซึ่งทำให้เขาสามารถใช้งาน เช่น การเปลี่ยนเป็น Kenatsu สามารถตัดร่างศัตรูออกเป็นชิ้น ๆ โดยไม่ต้องฟันไปที่ร่างกาย โดยผ่าน “แผลแห่งลม” การชนะการต่อสู้ด้วยวิธีพิเศษ โดยการค้นหารอยแยก หรือรอยแผลระหว่างสายลมปีศาจที่มาชนกันของ “ดาบเขี้ยวอสูร” และอาวุธของอสูรฝ่ายตรงข้าม และคลื่นพลังสะท้อนกลับ ซึ่งสร้างพายุหมุนขนาดใหญ่ซึ่งเปลี่ยนทิศกลับไปปะทะศัตรูขณะที่กำลังเพิ่มแผลแห่งลม “ดาบเขี้ยวอสูร” สามารถเพิ่มความแข็งแกร่งในการต่อสู้ โดยจะเกิดขึ้นเมื่อคมดาบของ “ดาบเขี้ยวอสูร” เปลี่ยนเป็นสะเก็ดเพชร และเมื่อตวัด แทงไปยังเศษสะเก็ดเพชรมากมายเหล่านั้น มันสามารถใช้ Meidō Zangetsuha (冥道 残月破 Meido Zangetsuha?, ดาบจันทร์เสี้ยวหนทางสู่นรก หรือ จันทร์เสี้ยวระเบิดหนทางสู่นรก) ซึ่งสร้างหนทางสู่นรก เมื่อร่วมมือกับคาโงเมะ อินุยาฉะสามารถใช้ “คลื่นสะท้อนกลับวิญญาณ” ซึ่งผสานกับการยิงลูกศรอันน่ากลัวของคาโงเมะไปยัง “คลื่นพลังสะท้อนกลับ” ของอินุยาฉะ แต่พลังเทคนิคนี้มีแต่ในการ์ตูนแอนิเมชัน (อนิเมะ) เท่านั้น ไม่ปรากฏในหนังสือการ์ตูน (มังงะ) โดยยิงตรงไปยังใยแมงมุมของแมงมุมอสูร อินุยาฉะยังสามารถทำลายปราการของปีศาจ |红色鉄砕牙| ซึ่งทำให้ประการเหล่านั้นส่วนใหญ่หมดฤทธิ์ เขาทำให้ “ดาบเขี้ยวอสูร” มังกรขนาดใหญ่ เพื่อดูดซับพลังอสูรได้ด้วย

การเป็นลูกครึ่งอสูรกับมนุษย์ ทำให้อินุยาฉะสูญเสียพลังอสูรในบางช่วงเวลา และกลายเป็นคนธรรมดาที่มีผมสีดำ สำหรับเขามันเกิดขึ้นในคืนแรกของวันเดือนแรม สมาชิกในกลุ่มนักปราบปีศาจของเขาพยายามอย่างดีที่สุดที่จะปกป้องเขาในเวลาเช่นนี้ และเก็บความลับเรื่องความอ่อนแอนี้จากคนอื่นๆ อย่างไรก็ตาม ศัตรูบางรายของอินุยาฉะ รวมทั้ง คางุระ (Kagura) ได้รู้ถึงความอ่อนแอนี้

อีกด้านหนึ่ง เมื่ออินุยาฉะได้รับอันตราย (เช่นในกรณีดาบเขี้ยวอสูรถูกแย่งพลังโดยคันนะ) เลือดปีศาจซึ่งอยู่ในตัวอินุยาฉะ ก็จะเข้ามาคุ้มครองและทำให้ดาบเขี้ยวอสูรมีพลังอีกครั้ง และสามารถสร้างไอปีศาจได้เหมือนอสูรทั่วไป

อินุยาฉะถูกควบคุมด้วยลูกปัดผู้พิชิต (言霊の念誦 Kotodama no Nenju?) , สร้อยคอที่คาโงเมะสามารถออกคำสั่งได้ บ่อยครั้งโดยใช้คำพูดว่า “นั่งลง” ซึ่งเป็นการสั่งลูกปัดให้กระชากให้ล้มลง

เค้าโครงเรื่องโดยสรุป

อินุยาฉะ ถูกผนึกไว้กับต้นไม้โดยคนรักเก่าของเขา คือ คิเคียว (Kikyo) ได้ตื่นขึ้นจากการหลับใหลโดยสาวน้อยนามว่า คาโงเมะ (Kagome) ในชั่วขณะแรก อินุยาฉะต้องการเพียงแค่เอา “ลูกแก้วสี่วิญญาณ” กลับมา เพื่อที่จะได้เป็นอสูรเต็มตัวแทนที่จะเป็นลูกครึ่งอสูร ในช่วงหลัง อินุยาฉะได้สร้างมิตรภาพอันยากที่จะเข้าใจและอบอุ่นใจกับคาโงเมะ และความไว้วางใจต่อเพื่อนๆ ในกลุ่ม แม้จะไม่ค่อยถูกพี่ชายต่างแม่ คือ เซ็ทโชมารู (Sesshomaru) อินุยาฉะสนิทกับมารดาของเขา และแม้ว่าไม่เคยเจอบิดาของเขา ผู้ซึ่งมอบ “ดาบเขี้ยวอสูร” (Tetsaiga) ให้ เมื่อครึ่งอสูรนามว่า นาราคุ (Naraku) เริ่มสะสมเศษของ “ลูกแก้วสี่วิญญาณ” เพื่อเพิ่มพลังอำนาจให้มากที่สุด อินุยาฉะและเพื่อนของเขาได้ออกเดินทางเพื่อสะสมลูกแก้ว และปราบนาราคุ