วิกิพีเดีย

อินดิโก

สายการบินราคาประหยัดสัญชาติอินเดีย
บทความนี้เกี่ยวกับสายการบินสัญชาติอินเดีย สำหรับสายการบินสัญชาติอเมริกัน ดูที่ อินดิโกแอร์ไลน์ (สหรัฐ) สำหรับสี ดูที่ สีคราม สำหรับความหมายอื่น ดูที่ อินดิโก (แก้ความกำกวม)

บริษัท อินเตอร์โกลบเอวิเอชัน จำกัด ดำเนินการในชื่อ อินดิโก เป็นสายการบินราคาประหยัดสัญชาติอินเดีย ที่มีฐานการบินหลักที่ท่าอากาศยานนานาชาติอินทิรา คานธีในนิวเดลี และมีสำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ในคุรุคราม รัฐหรยาณา อินดิโกยังเป็นสายการบินที่ใหญ่ที่สุดในอินเดียในแง่ของจำนวนผู้โดยสารที่บรรทุกและขนาดฝูงบิน โดย ณ เดือนสิงหาคม ค.ศ. 2004 สายการบินครองส่วนแบ่ง 62% ในตลาดการบินภายในประเทศอินเดีย[ต้องการอ้างอิง] และยังเป็นสายการบินที่มิได้เป็นกลุ่มสายการบินที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในเอเชีย และเป็นหนึ่งในสายการบินที่ใหญ่ที่สุดในโลกในแง่ของจำนวนผู้โดยสารที่บรรทุก โดยในปี 2023 อินดิโกได้ขนส่งผู้โดยสารกว่า 100 ล้านคน ณ เดือนสิงหาคม ค.ศ. 2024 อินดิโกให้บริการเที่ยวบิน 2,000 เที่ยวต่อวันสู่จุดหมายปลายทางกว่า 122 จุดหมาย โดยเป็นจุดหมายภายในประเทศ 88 แห่งและระหว่างประเทศ 34 แห่ง ด้วยฝูงบินกว่า 408 ลำ

อินดิโก
IATA ICAO รหัสเรียก
6E IGO IFLY
ก่อตั้งค.ศ. 2006 (18 ปี)
เริ่มดำเนินงาน4 สิงหาคม ค.ศ. 2006 (18 ปี)
ฐานการบิน
สะสมไมล์บลูชิป
ขนาดฝูงบิน408
จุดหมาย122
การซื้อขาย
ISININE646L01027
สำนักงานใหญ่อินเดีย คุรุคราม รัฐหรยาณา ประเทศอินเดีย
บุคลากรหลัก
รายได้เพิ่มขึ้น ₹712.31 ล้านรูปี (ค.ศ. 2024)[2]
รายได้จากการดำเนินงาน
เพิ่มขึ้น ₹80.49 ล้านรูปี (ค.ศ. 2024)
รายได้สุทธิ
เพิ่มขึ้น ₹81.72 ล้านรูปี (ค.ศ. 2024)
สินทรัพย์เพิ่มขึ้น ₹822.24 ล้านรูปี (ค.ศ. 2024)
ส่วนของผู้ถือหุ้นเพิ่มขึ้น ₹19.96 ล้านรูปี (ค.ศ. 2024)
พนักงาน
37,200 คน (ค.ศ. 2024)[3]
เว็บไซต์www.goindigo.in

สายการบินนี้ก่อตั้งโดยราหุล ภาเทียจากอินเตอร์โกลบเอ็นเตอร์ไพรส์ และราเกช กังวาลในรูปแบบบริษัทเอกชน สายการบินได้รับมอบเครื่องบินลำแรกในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2006 และเริ่มดำเนินการในหนึ่งเดือนต่อมา สายการบินนี้กลายเป็นสายการบินอินเดียที่ใหญ่ที่สุดตามส่วนแบ่งการตลาดผู้โดยสารในปี 2012 บริษัทได้เข้าจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ.2015 อินดิโกได้รับการจัดอันดับให้เป็นสายการบินที่ตรงต่อเวลาเป็นอันดับที่ 15 ของโลกในปี 2022 โดยโอเอจี

ประวัติ

แก้

อินดิโกก่อตั้งขึ้นในรูปแบบบริษัทเอกชนโดยราหุล ภาเทียจากอินเตอร์โกลบเอ็นเตอร์ไพรส์ และราเกช กังวาล ชาวอินเดียที่อาศัยอยู่ในสหรัฐ[4] อินเตอร์โกลบถือหุ้น 51.12% ในอินดิโก โดยอีก 47.88% ถือโดยบริษัท คาเอลัมอินเวสต์เมนต์ ของกังวาล ซึ่งตั้งอยู่ในรัฐเวอร์จิเนีย[5][6] อินดิโกสั่งซื้อแอร์บัส เอ320-200 จำนวน 100 ลำในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2005 โดยมีแผนที่จะเริ่มดำเนินการในกลางปี 2006[7] อินดิโกได้รับมอบเครื่องบินลำแรกเมื่อวันที่ 28 กรกฎาคม ค.ศ. 2006 หลังจากวางคำสั่งซื้อประมาณหนึ่งปี[8] สายการบินเริ่มดำเนินการในวันที่ 4 สิงหาคม ค.ศ. 2006 โดยให้บริการจากนิวเดลีสู่อิมผาลโดยแวะพักที่คุวาหาฏี[9] ภายในสิ้นปี 2006 สายการบินมีเครื่องบินประจำการหกลำ และในปี 2007 สายการบินสั่งซื้อเครื่องบินเพิ่มอีกเก้าลำ[9] ในเดือนธันวาคม ค.ศ. 2011 อินดิโกได้แย่งชิงส่วนแบ่งทางการตลาดจากแอร์อินเดีย กลายเป็นสายการบินที่ใหญ่เป็นอันดับสามของอินเดีย รองจากคิงฟิชเชอร์แอร์ไลน์และเจ็ทแอร์เวย์ โดยมีส่วนแบ่งการตลาดผู้โดยสารอยู่ที่ 17.3%[10]

ในปี 2011 อินดิโกได้สั่งซื้อเครื่องบินแอร์บัส เอ320 จำนวน 180 ลำด้วยมูลค่า 15,000 ล้านเหรียญสหรัฐฯ[11] ในเดือนมกราคม ค.ศ. 2011 หลังจากดำเนินกิจการมาเป็นเวลา 5 ปี สายการบินได้รับอนุญาตให้เปิดบินเที่ยวบินระหว่างประเทศได้[12] ในเดือนธันวาคม ค.ศ. 2011 ดีจีซีเอแสดงข้อกังวลว่าการขยายตัวอย่างรวดเร็วอาจส่งผลกระทบต่อความปลอดภัยของผู้โดยสาร[13]

ในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2012 อินดิโกได้รับมอบเครื่องบินลำที่ 50 ในเวลาไม่ถึง 6 ปีหลังจากเริ่มดำเนินการ[14] สำหรับไตรมาสที่สิ้นสุดในเดือนมีนาคม ค.ศ. 2012 อินดิโกเป็นสายการบินที่ทำกำไรได้มากที่สุดในอินเดีย และกลายเป็นสายการบินที่ใหญ่เป็นอันดับสองในอินเดียในแง่ของส่วนแบ่งการตลาดผู้โดยสาร[15] เมื่อวันที่ 17 สิงหาคม ค.ศ. 2012 อินดิโกเป็นสายการบินที่ใหญ่ที่สุดในอินเดียในแง่ของส่วนแบ่งการตลาดที่แซงหน้าเจ็ตแอร์เวย์ไป[16]

ในเดือนมกราคม ค.ศ. 2013 อินดิโกเป็นสายการบินราคาประหยัดที่เติบโตเร็วที่สุดอันดับสองรองจากไลอ้อนแอร์ของอินโดนีเซีย[17] ในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2013 หลังจากที่สำนักงานการบินพลเรือนอินเดียประกาศว่าจะอนุญาตให้อินดิโกรับมอบเครื่องบินได้เพียง 5 ลำในปีนั้น สายการบินได้มีแผนที่จะเปิดให้บริการเที่ยวบินในภูมิภาคราคาประหยัดโดยตั้งบริษัทลูกขึ้น อินดิโกประกาศว่ามีแผนที่จะขออนุญาตจากกระทรวงเพื่อสั่งซื้อเครื่องบินเพิ่มอีก 4 ลำ ในปี 2013 สายการบินรับมอบเครื่องบินทั้งหมด 9 ลำ[18] ณ เดือนมีนาคม ค.ศ. 2014 อินดิโกเป็นสายการบินราคาประหยัดรายใหญ่เป็นอันดับสองในเอเชียในแง่ของผู้โดยสารที่บรรทุก[19]

ในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 2015 อินดิโกได้สั่งซื้อเครื่องบินแอร์บัส เอ320นีโอจำนวน 250 ลำเป็นมูลค่า 27,000 ล้านเหรียญสหรัฐ นับเป็นคำสั่งซื้อครั้งเดียวที่มีมูลค่าสูงที่สุดในประวัติศาสตร์ของแอร์บัส ณ เวลานั้น[20] อินดิโกได้การเสนอขายหุ้นครั้งแรกให้แก่สาธารณชนในมูลค่า ₹3,018 โคร (12.8 หมื่นล้านบาท) เมื่อวันที่ 19 ตุลาคม ค.ศ. 2015 ซึ่งเปิดตัวในวันที่ 27 ตุลาคม[21][22][23]

ในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2019 อินดิโกได้สั่งซื้อเครื่องบินแอร์บัส เอ320นีโอ จำนวน 300 ลำ คิดเป็นมูลค่า ₹2.3 แลกห์โคร (978.4 แสนล้านบาท) ซึ่งแซงหน้าสถิติของตนเองที่เป็นคำสั่งซื้อครั้งเดียวที่มากที่สุดในประวัติศาสตร์ของแอร์บัส[24][25] ในเดือนธันวาคม ค.ศ. 2019 อินดิโกเป็นสายการบินอินเดียแห่งแรกที่ให้บริการเที่ยวบิน 1,500 เที่ยวบินต่อวัน[26] และยังได้เป็นสายการบินแห่งแรกของอินเดียที่มีจำนวนเครื่องบินในฝูงบินมากกว่า 250 ลำ[27]

ในเดือนมกราคม ค.ศ. 2023 อินดิโกเป็นสายการบินอินเดียแห่งแรกที่มีเครื่องบินประจำการในฝูงบินมากกว่า 300 ลำ[28] ในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2023 อินดิโกได้เช่าเครื่องบินโบอิง 777-300อีอาร์จากเตอร์กิชแอร์ไลน์มาประจำการในฝูงบิน นับเป็นอากาศยานลำตัวกว้างลำแรกของสายการบิน[29] ในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2023 สายการบินได้สั่งซื้อเครื่องบินแอร์บัส เอ320นีโอจำนวน 500 ลำ นับเป็นคำสั่งซื้อเครื่องบินที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์การบินพาณิชย์[30] ณ เดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2023 อินดิโกมีส่วนแบ่งการตลาดเที่ยวบินภายในประเทศที่ 61.8%[31] ในเดือนธันวาคม ค.ศ. 2023 อินดิโกเป็นสายการบินอินเดียแห่งแรกที่ขนส่งผู้โดยสารมากกว่า 100 ล้านคนในหนึ่งปีปฏิทิน[32]

กิจการองค์กร

แก้
 
ลวดลายอากาศยานของอินดิโกจะมีสีครามและสีฟ้าเป็นหลัก ในภาพบนเครื่องบินแบบแอร์บัส เอ320
 
แอร์บัส เอ320-214 ของอินดิโกในลวดลายชั่วคราว

อินดิโกมีสำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ในคุรุคราม รัฐหรยาณา ประเทศอินเดีย[33] บริษัทสายการบินจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ภายใต้ชื่อ NSE: INDIGO.[34]

ผลประกอบการ

แก้
ปี 2016[35] 2017[36] 2018[37] 2019[38] 2020[39] 2021[40] 2022[41] 2023[42]
กำไร (ล้านรูปี) 16,140 18,580 23,021 28,497 35,756 14,641 25,931 54,446
รายได้สุทธิ (ล้านรูปี) 1,986 1,659 2,242 156 −248 −5,830 −6,171 −317
จำนวนพนักงาน (คน) 12,362 14,604 18,060 23,531 27,812 23,711 26,164 32,407
จำนวนผู้โดยสารบรรทุก (ล้านคน)[43] 33 44 52 65 75 29 47 85
อัตราการบรรทุกผู้โดยสาร (%) 84.0 84.8 87.4 86.2 85.8 69.4 73.6 82.1
ขนาดฝูงบิน (ลำ) 107 131 159 217 262 285 275 304
การปลดปล่อย CO2 (กรัมต่อ ASK) 74.6[44] 72.0 70.0 64.7 61.1 59.5

การดำเนินงาน

แก้

อินดิโกถือเป็นหนึ่งในสายการบินราคาประหยัดที่เติบโตเร็วที่สุดในโลก และเป็นสายการบินที่ใหญ่ที่สุดในอินเดีย[17] ความสำเร็จของสายการบินเป็นผลมาจากรูปแบบธุรกิจที่เป็นเอกลักษณ์ซึ่งช่วยลดต้นทุน[15] อินดิโกให้บริการเครื่องบินประเภทเดียว (ตระกูลแอร์บัส เอ320) ที่มีการจัดที่นั่งแบบเดียวกันซึ่งทำให้การฝึกอบรมและการบำรุงรักษาลูกเรือง่ายขึ้น[15] สายการบินทำข้อตกลงจำนวนมากกับแอร์บัส เพื่อลดราคาต่อหน่วยของเครื่องบินที่สั่งซื้อ[15] สายการบินตั้งเป้าที่จะปรับเปลี่ยนเวลาการดำเนินการภาคพื้นดินของเครื่องบินให้รวดเร็วภายใน 20 นาที เพื่อเตรียมเครื่องบินให้พร้อมสำหรับเที่ยวบินถัดไป ทำให้เครื่องบินสามารถบินได้นานถึงประมาณ 12 ชั่วโมงทุกวัน[45] พนักงานแต่ละคนจะรับบทบาทหน้าที่ที่แตกต่างกันในหนึ่งเที่ยวบิน โดยพนักงานเช็กอินอาจทำหน้าที่เป็นคนจัดการสัมภาระด้วย[45] ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2023 หน่วยงานกำกับดูแลการบินของอินเดีย สำนักงานการบินพลเรือนได้กำหนดค่าปรับ ₹30 แลกห์ (1.3 ล้านบาท) แก่อินดิโกเนื่องจากมีความบกพร่องในระบบบางประการเกี่ยวกับเอกสารที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติงาน การฝึกอบรม และขั้นตอนทางวิศวกรรม[46]

อัตลักษณ์องค์กร

แก้

ตราสัญลักษณ์ของอินดิโกเป็นจุด 20 จุดเรียงกันเป็นรูปเครื่องบิน[47] สายการบินใช้ลวดลายอากาศยานที่มีสีฟ้าสองโทนบนพื้นหลังสีขาว โดยมีส่วนท้องเครื่องบินเป็นสีคราม และมีโลโก้เป็นสีขาว[48] เครื่องแบบของพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินเป็นเสื้อคลุมสีครามชิ้นเดียวพร้อมหมวกและเข็มขัดสีน้ำเงินเข้ม[49] สโลแกนของอินดิโก คือ “ตรงเวลา” (on-time) แสดงถึงความตรงต่อเวลา[49]

จุดหมายปลายทาง

แก้
 
จุดหมายปลายทางของอินดิโก ณ เดือนกันยายน ค.ศ. 2024[50]
บทความหลัก: จุดหมายปลายทางของอินดิโก

ณ เดือนกันยายน ค.ศ. 2024 อินดิโกให้บริการเที่ยวบิน 2,000 เที่ยวต่อวันสู่จุดหมายปลายทางกว่า 122 แห่ง โดยเป็นจุดหมายภายในประเทศ 88 แห่งและระหว่างประเทศ 34 แห่ง[51][52][53] สายการบินมีฐานการบินหลักที่ท่าอากาศยานนานาชาติอินทิรา คานธีในนิวเดลี[54]โดยมีฐานการบินในเบงคลูรู[55] เจนไน[56] ไฮเดอราบาด[57] โกลกาตา[56]มุมไบ[56] และโกจจิ[58] ในเดือนมกราคม ค.ศ. 2011 อินดิโกได้รับใบอนุญาตให้ดำเนินการเที่ยวบินระหว่างประเทศหลังจากดำเนินกิจการมาเป็นเวลาห้าปี[59] อินดิโกให้บริการเที่ยวบินระหว่างประเทศเที่ยวแรกระหว่างนิวเดลีและดูไบเมื่อวันที่ 1 กันยายน ค.ศ. 2011[60][61]

ข้อตกลงการบินร่วม

แก้

อินดิโกได้มีข้อตกลงการบินร่วมกับสายการบินต่างๆ ดังต่อไปนี้:

ฝูงบิน

แก้
ฝูงบินของอินดิโก
 
แอร์บัส เอ320-200
 
แอร์บัส เอ320นีโอ
 
แอร์บัส เอ321นีโอ
 
เอทีอาร์ 72-600

ฝูงบินปัจจุบัน

แก้

ณ เดือนกันยายน ค.ศ. 2024 อินดิโกมีเครื่องบินประจำการในฝูงบินดังนี้:[69][70][71]

ฝูงบินของอินดิโก
เครื่องบิน ประจำการ คำสั่งซื้อ ผู้โดยสาร หมายเหตุ
C Y รวม
แอร์บัส เอ320-200 39 — — 180 180 15 ลำเช่าจากสมาร์ทลิงซ์แอร์ไลน์และสมาร์ทลิงซ์แอร์ไลน์ มอลตา
จะถูกปลดประจำการ[72]
แอร์บัส เอ320นีโอ 23 251 — 180 180 ผู้ให้บริการรายใหญ่ที่สุดของรุ่น[70]
179 — 186 186
แอร์บัส เอ321นีโอ 16 546 — 222 222 ผู้ให้บริการรายใหญ่ที่สุดอันดับสองของรุ่น[70]
95 — 232 232
— 45 12 208 220 ติดตั้งที่นั่งชั้นธุรกิจ IndiGo Strech แบบใหม่

เริ่มให้บริการในวันที่ 14 พฤศจิกายน ค.ศ. 2024[73]

แอร์บัส เอ321เอ็กซ์แอลอาร์[74] — 69 รอประกาศ คำสั่งซื้อที่ใหญ่ที่สุดของรุ่น[75]
ส่งมอบตั้งแต่ปี ค.ศ. 2025[76]
แอร์บัส เอ350-900 — 30 สั่งซื้อพร้อม 70 ตัวเลือก[77]
ส่งมอบตั้งแต่ปี ค.ศ. 2027[77]
เอทีอาร์ 72-600 45 5 — 78 78
โบอิง 737 แมกซ์ 8 6 — 8 168 176 เช่าจากกาตาร์แอร์เวย์
โบอิง 777-300อีอาร์ 2 — 7 524 531 เช่าจากเตอร์กิชแอร์ไลน์
ฝูงบินของอินดิโกคาร์โก
แอร์บัส เอ321-200/พี2เอฟ 3 1
สินค้า
 		[78]
รวม 408 947

อินดิโกมีอายุฝูงบินเฉลี่ย 4.8 ปี

ฝูงบินในอดีต

แก้

อินดิโกเคยให้บริการเครื่องบินดังต่อไปนี้:

ฝูงบินในอดีตของอินดิโก[79]
เครื่องบิน จำนวน เริ่มประจำการ ปลดประจำการ ทดแทน หมายเหตุ
แอร์บัส เอ320-200 135 2006 2024 แอร์บัส เอ320นีโอ
แอร์บัส เอ320นีโอ 5 2016 2023 ไม่มี

บริการ

แก้
 
บริการอาหารว่างบนเที่ยวบนอินดิโก ประกอบด้วยบิสกิตในภาชนะที่ระลึกและเครื่องดื่ม

ด้วยอินดิโกเป็นสายการบินราคาประหยัด จึงมีการให้บริการเพียงแค่ที่นั่งชั้นประหยัด เพื่อให้ค่าโดยสารถูก อินดิโกจึงไม่มีบริการอาหารฟรีในเที่ยวบินใดๆ แม้ว่าจะมีาหารบนเครื่องที่ซื้อได้บนเครื่อง แต่ไม่มีอาหารร้อนให้บริการ เนื่องจากเป็นการลดต้นทุน เครื่องบินของอินดิโกจะไม่มีเตาอบให้บริการ[80]แต่ ณ เดือนสิงหาคม ค.ศ. 2024 ก็มีการวางจำหน่ายเครื่องดื่มร้อนและอาหารสำเร็จรูปที่ปรุงด้วยน้ำร้อน เช่น บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป อุปมา และโพฮา[81] อินดิโกไม่มีบริการความบันเทิงบนเที่ยวบิน แต่มีนิตยสาร Hello 6E ให้บริการบนเที่ยวบินแทน[82] อินดิโกมีบริการระดับพรีเมียมซึ่งผู้โดยสารสามารถรับสิทธิประโยชน์เพิ่มเติม เช่น การกำหนดที่นั่งล่วงหน้า การยกเลิกเที่ยวบินหลายครั้ง และการเช็คกอินก่อนในราคาค่าโดยสารที่สูงกว่า[83]ในเดือนกันยายน ค.ศ. 2019 สายการบินได้ประกาศจับมือเป็นพันธมิตรกับโซนี่ ลิฟ แอปพลิเคชันวีดิทัศน์ตามคำขอ เพื่อมอบตัวเลือกความบันเทิงให้แก่ผู้โดยสารบนเครื่องบินและที่ท่าอากาศยาน[84]

ดูเพิ่ม

แก้

อ้างอิง

แก้
  1. ↑ 1.0 1.1 "IndiGo Leadership". IndiGo. สืบค้นเมื่อ 1 December 2023.
  2. ↑ Annual Trends (PDF) (Report). 7 June 2023. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 23 May 2024. สืบค้นเมื่อ 23 May 2024.
  3. ↑ "Indigo FY 24 Annual Report".
  4. ↑ "Owner of India's biggest airline files for IPO". CNBC. 30 June 2015. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 March 2016. สืบค้นเมื่อ 16 March 2016.
  5. ↑ Padnis, Anees (16 November 2013). "IndiGo gives handsome payback to promoters". Business Standard. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 March 2016. สืบค้นเมื่อ 19 March 2016.
  6. ↑ "FIPB approves proposal to convert Rakesh Gangwal's IndiGo stake to NRI category". The Economic Times. 2 October 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-28. สืบค้นเมื่อ 16 March 2016.
  7. ↑ "IndiGo Airlines to fly soon". The Economic Times. 22 June 2005. สืบค้นเมื่อ 16 March 2016.[ลิงก์เสีย]
  8. ↑ "IndiGo takes delivery of its first brand new Airbus A320 aircraft". The Hindu. 29 July 2006. สืบค้นเมื่อ 16 February 2012.
  9. ↑ 9.0 9.1 "Indigo's first flight to take-off on Aug 4". The Economic Times. 13 July 2006. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-28. สืบค้นเมื่อ 16 March 2016.
  10. ↑ "IndiGo pips Air India to become No. 3 airline". The Indian Express. 21 December 2010. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 January 2011. สืบค้นเมื่อ 16 March 2016.
  11. ↑ "IndiGo airline picks up 180 jets". The Economic Times. 13 January 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-05. สืบค้นเมื่อ 16 March 2016.
  12. ↑ "IndiGo gets govt nod to launch international operations". Rediff. 11 January 2011. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 April 2016. สืบค้นเมื่อ 13 March 2016.
  13. ↑ "IndiGo, SpiceJet airlines violate mandatory safety norms: DGCA". India Today. 9 January 2012. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 March 2012. สืบค้นเมื่อ 13 July 2012.
  14. ↑ "IndiGo gets delivery of its 50th Airbus A320 aircraft". The Economic Times. 10 February 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-28. สืบค้นเมื่อ 16 March 2016.
  15. ↑ 15.0 15.1 15.2 15.3 Mishra, Mihir (21 February 2012). "A tale of two airlines: Kingfisher vs IndiGo". Business Standard. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 March 2016. สืบค้นเมื่อ 19 March 2016.
  16. ↑ "IndiGo flies past Jet to become largest airline". Business Standard. 18 August 2012. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 August 2012. สืบค้นเมื่อ 18 August 2012.
  17. ↑ 17.0 17.1 "IndiGo among the fastest expanding airlines globally". Business Standard. 2 January 2013. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 January 2013. สืบค้นเมื่อ 11 January 2013.
  18. ↑ "IndiGo to set up regional airline to tap small towns". The Economic Times. 13 February 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-28. สืบค้นเมื่อ 14 February 2013.
  19. ↑ Sobhie, Brent. "Analyst Viewpoint: Asian airline industry overview" (PDF). CAPA. p. 25. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 17 April 2015. สืบค้นเมื่อ 19 March 2016.
  20. ↑ "IndiGo orders 250 planes". The Times of India. 18 August 2015. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 March 2016. สืบค้นเมื่อ 19 March 2016.
  21. ↑ "IndiGo Airlines IPO to open on October 27, price band Rs 700-765". The Economic Times. 20 October 2015. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 October 2015. สืบค้นเมื่อ 14 February 2013.
  22. ↑ S V Krishnamachari (21 November 2016). "Domestic air traffic: How IndiGo, Jet Airways, SpiceJet, Air India, Go Air, AirAsia India, Vistara performed in October". International Business Times. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 February 2017. สืบค้นเมื่อ 30 January 2017.
  23. ↑ "IndiGo's Rs 3,018-crore IPO three times oversubscribed". The Economic Times. 29 October 2015. สืบค้นเมื่อ 10 July 2020.
  24. ↑ "IndiGo Orders Further 300 A320neo Aircraft". One Mile at a Home. 31 October 2019. สืบค้นเมื่อ 1 December 2023.
  25. ↑ Sinha, Saurabh (31 October 2019). "IndiGo gives Rs 2.4 lakh crore order for 300 A320 Neo aircraft". The Times of India. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 December 2020. สืบค้นเมื่อ 1 December 2023.
  26. ↑ "IndiGo becomes 1st Indian carrier to operate 1,500 daily flights". Livemint. 18 December 2019. สืบค้นเมื่อ 1 December 2023.
  27. ↑ "IndiGo fleet size crosses 250 planes, becomes first Indian carrier to do so". Business Standard India. Press Trust of India. 1 January 2020. สืบค้นเมื่อ 2 January 2020.
  28. ↑ Dwivedi, Manas (7 January 2023). "IndiGo's fleet gets 300 aircraft strong, becomes first Indian airline to achieve the milestone". The Economic Times (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 7 August 2023.
  29. ↑ "IndiGo inducts its first widebody aircraft - Boeing 777 on Delhi-Istanbul route" (Press release). IndiGo. 31 January 2023. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 April 2023. สืบค้นเมื่อ 14 April 2023.
  30. ↑ "Largest Aircraft Order: IndiGo Places Order For 500 Airbus Neo Family Planes". News18. 19 June 2023. สืบค้นเมื่อ 19 June 2023.
  31. ↑ November 2023 Domestic Traffic Reports (PDF) (Report). Directorate General of Civil Aviation. p. 3. สืบค้นเมื่อ 1 December 2023.
  32. ↑ Sharma, Sukalp (18 December 2023). "IndiGo becomes first Indian airline to touch 100 million passengers in a year". The Indian Express. สืบค้นเมื่อ 30 December 2023.
  33. ↑ "Contact us". IndiGo. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 May 2020. สืบค้นเมื่อ 1 September 2017.
  34. ↑ "InterGlobe Aviation Limited Share Price". National Stock Exchange of India. 4 May 2023. สืบค้นเมื่อ 4 May 2023.
  35. ↑ IndiGo Annual Report 2016 (PDF) (Report). IndiGo. สืบค้นเมื่อ 21 September 2023.
  36. ↑ IndiGo Annual Report 2017 (PDF) (Report). IndiGo. สืบค้นเมื่อ 21 September 2023.
  37. ↑ IndiGo Annual Report 2018 (PDF) (Report). IndiGo. สืบค้นเมื่อ 21 September 2023.
  38. ↑ IndiGo Annual Report 2018-19 (PDF) (Report). IndiGo. สืบค้นเมื่อ 21 September 2023.
  39. ↑ IndiGo Annual Report 2019-20 (PDF) (Report). IndiGo. สืบค้นเมื่อ 21 September 2023.
  40. ↑ IndiGo Annual Report 2020-21 (PDF) (Report). IndiGo. สืบค้นเมื่อ 21 September 2023.
  41. ↑ IndiGo Annual Report 2021-22 (PDF) (Report). IndiGo. สืบค้นเมื่อ 21 September 2023.
  42. ↑ IndiGo Annual Report 2022-23 (PDF) (Report). IndiGo. สืบค้นเมื่อ 21 September 2023.
  43. ↑ IndiGo: passenger traffic 2023. Statista (Report) (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 21 September 2023.
  44. ↑ "IndiGo slashes carbon emissions by 20% in FY23 through sustainable measures". The Hindu (ภาษาอังกฤษ). 30 July 2023. สืบค้นเมื่อ 21 September 2023.
  45. ↑ 45.0 45.1 Mehta, Vivan (24 June 2012). "Soaring above the rest". Business Today. สืบค้นเมื่อ 19 March 2016.
  46. ↑ The Indian Express, The Indian Express (28 July 2023). "DGCA imposes Rs 30 lakh fine on IndiGo". The Indian Express. สืบค้นเมื่อ 21 November 2023.
  47. ↑ "IndiGo Experience". IndiGo. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 April 2016. สืบค้นเมื่อ 19 March 2016.
  48. ↑ "The man behind IndiGo's amazing success". Rediff. 8 February 2011. สืบค้นเมื่อ 19 March 2016.
  49. ↑ 49.0 49.1 Saxton, Aditi (17 February 2011). "The IndiGo brand story". CNN. สืบค้นเมื่อ 19 March 2016.
  50. ↑ "Route map IndiGo". Flight Connections. 21 September 2023. สืบค้นเมื่อ 1 December 2023.
  51. ↑ Sinha, Saurabh (17 November 2023). "IndiGo becomes 1st desi airline to have over 2,000 planned flights daily". The Times of India (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 17 November 2023.
  52. ↑ "IndiGo is back with a bang, looking to start flights to many international destinations: CEO Pieter Elbers". The Economic Times. 17 February 2023. ISSN 0013-0389. สืบค้นเมื่อ 3 July 2023.
  53. ↑ "Jaffna Joins IndiGo's Global Network as its 34th International Destination with Direct Flights from Chennai". IndiGo (Press release) (ภาษาอังกฤษ). 1 August 2024. สืบค้นเมื่อ 1 September 2024.
  54. ↑ "Profile on IndiGo". CAPA. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 March 2016. สืบค้นเมื่อ 19 March 2016.
  55. ↑ "IndiGo adds to Bengaluru base". Anna.aero. 16 February 2016. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 April 2016. สืบค้นเมื่อ 3 June 2016.
  56. ↑ 56.0 56.1 56.2 "IndiGo commences seventh route to Dubai". Anna.aero. 17 December 2014. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 September 2016. สืบค้นเมื่อ 3 June 2016.
  57. ↑ "IndiGo starts new domestic route from Hyderabad". Anna.aero. 6 August 2014. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 September 2016. สืบค้นเมื่อ 3 June 2016.
  58. ↑ "IndiGo starting Kochi-Kuwait flights". IndiGo. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 January 2022. สืบค้นเมื่อ 9 March 2021.
  59. ↑ "IndiGo Airlines to fly to Dubai, Bangkok, Singapore from September". The Economic Times. New Delhi. 14 June 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-05-05. สืบค้นเมื่อ 22 February 2012.
  60. ↑ Hashim, Firdaus (2 September 2011). "IndiGo launches its first international flight". FlightGlobal. Singapore. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 June 2018.
  61. ↑ Kumar, Vinay (14 June 2011). "IndiGo to launch international flights from Sept. 1". The Hindu. สืบค้นเมื่อ 22 February 2012.
  62. ↑ 62.0 62.1 Hannah Brandler (26 December 2021). "Air France-KLM signs codeshare agreement with Indigo Airlines". Business Traveller. London: Perry Publications.
  63. ↑ "India nonstops on the way, American Airlines codeshares with IndiGo for India connections". The Times of India. 28 September 2021. สืบค้นเมื่อ 28 September 2021.
  64. ↑ "British Airways signs new codeshare with IndiGo" (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). Business Traveller. สืบค้นเมื่อ 25 September 2023.
  65. ↑ "Qantas and Jetstar expand Sydney gateway with new direct flights to India and Korea". Qantas. 8 April 2022. สืบค้นเมื่อ 8 April 2022.
  66. ↑ "Qatar Airways and IndiGo Sign Codeshare Agreement" (Press release). Qatar Airways. 7 November 2019. สืบค้นเมื่อ 1 December 2023.
  67. ↑ Hofmann, Kurt (4 January 2019). "India's IndiGo, Turkish Airlines agree to codeshare". Air Transport World. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 January 2019.
  68. ↑ "Virgin Atlantic IndiGo codeshare agreement" (Press release). Virgin Atlantic. 1 September 2022. สืบค้นเมื่อ 1 December 2023.
  69. ↑ "Seat map and Aircraft information". IndiGo. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 October 2022. สืบค้นเมื่อ 26 September 2024.
  70. ↑ 70.0 70.1 70.2 Airbus Orders & Deliveries till August 2024 (Report). Airbus. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 September 2024. สืบค้นเมื่อ 21 September 2024.
  71. ↑ "IndiGo Fleet Details and History". planespotters.net. สืบค้นเมื่อ 28 กันยายน 2024.
  72. ↑ "IndiGo to phase out 120 A320 ceos in 2 years; working with partners for better prices". The Economic Times. 2 June 2020. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 July 2024. สืบค้นเมื่อ 5 June 2020.
  73. ↑ "IndiGo Stretch: New IndiGo Business Class". One Mile At A Time. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 May 2024. สืบค้นเมื่อ 5 August 2024.
  74. ↑ "India's IndiGo orders an additional ten A320Ns". ch-aviation. 6 September 2023. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 September 2023. สืบค้นเมื่อ 20 September 2023.
  75. ↑ "Airbus defers A321neo(XLR) service entry to 2024" (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). Ch-aviation. 11 May 2022. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 January 2023. สืบค้นเมื่อ 19 November 2022.
  76. ↑ "India's IndiGo eyes Amsterdam with A321neo(XLR)s". Ch-aviation. 8 September 2023. สืบค้นเมื่อ 20 September 2023.
  77. ↑ 77.0 77.1 "IndiGo enters wide-body space by placing order for 30 Airbus A350-900 aircraft". Moneycontrol. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 April 2024. สืบค้นเมื่อ 25 April 2024.
  78. ↑ "IndiGo cargo inducts the first A321 P2F freighter" (Press release). IndiGo. 4 October 2023. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 December 2023. สืบค้นเมื่อ 31 October 2023.
  79. ↑ "Indigo Fleet". Airfleets. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 December 2022. สืบค้นเมื่อ 14 September 2024.
  80. ↑ "India's largest airline is flying high". The Economist. สืบค้นเมื่อ 26 August 2024.
  81. ↑ "6E Eats" (PDF). IndiGo. สืบค้นเมื่อ 26 August 2024.
  82. ↑ "Coffee with 6E". Mint. 26 October 2015. สืบค้นเมื่อ 19 March 2016.
  83. ↑ "IndiGo 6E Plus". IndiGo. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 November 2015. สืบค้นเมื่อ 13 March 2016.
  84. ↑ "IndiGo ties up with Sony to offer entertainment content to flyers". The Times of India. 5 September 2019. สืบค้นเมื่อ 5 September 2019.

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=อินดิโก&oldid=11937889"