อำเภอเมืองภูเก็ต
เมืองภูเก็ต เป็นอำเภอหนึ่งในจังหวัดภูเก็ต
อำเภอเมืองภูเก็ต | |
---|---|
การถอดเสียงอักษรโรมัน | |
• อักษรโรมัน | Amphoe Mueang Phuket |
คำขวัญ: เมืองแห่งบารมีหลวงพ่อแช่ม เจิดแจ่มไข่มุกภูเก็ต สวยเด็ดหาดทรายสีทอง เนืองนองวัฒนธรรม เด่นล้ำอาหารทะเลและพื้นเมือง ลือเลื่องแหล่งท่องเที่ยวมรดกโลก | |
แผนที่จังหวัดภูเก็ต เน้นอำเภอเมืองภูเก็ต | |
พิกัด: 7°53′24″N 98°23′6″E / 7.89000°N 98.38500°E | |
ประเทศ | ไทย |
จังหวัด | ภูเก็ต |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 224.0 ตร.กม. (86.5 ตร.ไมล์) |
ประชากร (2564) | |
• ทั้งหมด | 249,787 คน |
• ความหนาแน่น | 1,115.12 คน/ตร.กม. (2,888.1 คน/ตร.ไมล์) |
รหัสไปรษณีย์ | 83000, 83100 (เฉพาะตำบลกะรน), 83130 (เฉพาะตำบลราไวย์และตำบลฉลอง) |
รหัสภูมิศาสตร์ | 8301 |
ที่ตั้งที่ว่าการ | ที่ว่าการอำเภอเมืองภูเก็ต เลขที่ 267 ถนนแม่หลวน ตำบลตลาดเหนือ อำเภอเมืองภูเก็ต จังหวัดภูเก็ต 83000 |
ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย |
ที่ตั้งและอาณาเขต
แก้อำเภอเมืองภูเก็ตมีอาณาเขตติดต่อกับอำเภอข้างเคียง ดังนี้
- ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภอถลางและอำเภอกะทู้
- ทิศตะวันออก ติดต่อกับอ่าวพังงา
- ทิศใต้ ติดต่อกับทะเลอันดามัน
- ทิศตะวันตก ติดต่อกับทะเลอันดามัน
ประวัติ
แก้อำเภอเมืองภูเก็ตเดิมใช้ชื่อว่า เมืองภูเก็จ เป็นเมือง 1 ใน 8 หัวเมืองภาคใต้ฝั่งทะเลตะวันตก ปรากฏชื่อเมืองภูเก็จในปลายกรุงศรีอยุธยา และเมื่อพบจดหมายเหตุเมืองถลางที่เก็บรักษาอยู่ที่ประเทศอังกฤษ จึงปรากฏชื่อเจ้าเมืองภูเก็จ เรียกว่า เมืองภูเก็จ คือบุตรชายของท่านผู้หญิงจัน(ท้าวเทพกระษัตรี) ชื่อพญาเทียน (ต้นนามสกุลประทีป ณ ถลาง) มีบริเวณเมืองอยู่ที่บ้านเกาะแก้ว บ้านบางคู บ้านสะปำ
เมื่อเมืองถลางถูกศัตรูเข้าโจมตีแตกในปี พ.ศ. 2352 บุตรชายพญาถลางเจ๊ะมะเจิมคือ พญาวิชิตสงคราม(แก้ว) เป็นเจ้าเมืองภูเก็จอยู่ที่บ้านเก็ตโฮ่ (ตำบลกะทู้ อำเภอกะทู้) พระยาวิชิตสงคราม(ทัด) ย้ายเมืองภูเก็จมาที่บ้านทุ่งคาปากคลองบางใหญ่ เมืองภูเก็จเจริญพัฒนาอย่างรวดเร็วเพราะโลกต้องการแร่ดีบุก เมืองภูเก็จต้องการกุลีในเหมืองแร่ กุลีส่วนใหญ่มาจากมณฑลฮกเกี้ยน(ฟูเจี้ยน) ที่ผ่านมาจากสิงคโปร์ มะละกา ปีนัง และมาจากมณฑลฮกเกี้ยนโดยตรงในสมัยพระยารัษฎานุประดิษฐ์มหิศรภักดี(คอซิมบี้ ณ ระนอง)เป็นสมุหเทศาภิบาลมณฑลภูเก็จ ชื่อภูเก็จเริ่มหายไปมีภูเก็ตเข้ามาแทนกลายชื่อเป็นเมืองภูเก็ตในเวลาต่อมา
แต่เดิมอำเภอเมืองภูเก็ตนั้นมีชื่อว่า อำเภอทุ่งคา แต่ได้เปลี่ยนชื่อมาเป็น อำเภอเมืองภูเก็ต เมื่อวันที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2481[1]
การแบ่งเขตการปกครอง
แก้การปกครองส่วนภูมิภาค
แก้อำเภอเมืองภูเก็ตแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 8 ตำบล 44 หมู่บ้าน ได้แก่
ลำดับ | อักษรไทย | อักษรโรมัน | จำนวนหมู่บ้าน | จำนวนประชากร (ธันวาคม 2565)[2] |
แผนที่ |
---|---|---|---|---|---|
1. | ตลาดใหญ่ | Talat Yai | –
|
52,940
|
|
2. | ตลาดเหนือ | Talat Nuea | –
|
21,389
| |
3. | เกาะแก้ว | Ko Kaeo | 7
|
17,636
| |
4. | รัษฎา | Ratsada | 7
|
49,423
| |
5. | วิชิต | Wichit | 9
|
53,056
| |
6. | ฉลอง | Chalong | 10
|
27,380
| |
7. | ราไวย์ | Rawai | 7
|
18,872
| |
8. | กะรน | Karon | 4
|
7,471
|
การปกครองส่วนท้องถิ่น
แก้ท้องที่อำเภอเมืองภูเก็ตประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 7 แห่ง ได้แก่
- เทศบาลนครภูเก็ต ครอบคลุมพื้นที่ตำบลตลาดใหญ่และตลาดเหนือทั้งตำบล
- เทศบาลตำบลกะรน ครอบคลุมพื้นที่ตำบลกะรนทั้งตำบล[3][4]
- เทศบาลตำบลรัษฎา ครอบคลุมพื้นที่ตำบลรัษฎาทั้งตำบล
- เทศบาลตำบลราไวย์ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลราไวย์ทั้งตำบล
- เทศบาลตำบลวิชิต ครอบคลุมพื้นที่ตำบลวิชิตทั้งตำบล
- เทศบาลตำบลฉลอง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลฉลองทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลเกาะแก้ว ครอบคลุมพื้นที่ตำบลเกาะแก้วทั้งตำบล
อ้างอิง
แก้- ↑ "พระราชกฤษฎีกาเปลี่ยนนามจังหวัดและอำเภอบางแห่ง พุทธศักราช 2481" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 55 (0 ก): 658. 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2481. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2011-11-08. สืบค้นเมื่อ 2007-10-12.
{{cite journal}}
: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|date=
(help) - ↑ "ระบบสารสนเทศเพื่อการบริหาร". stat.bora.dopa.go.th.
- ↑ [1]11 มิถุนายน 2530 ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง จัดตั้งสุขาภิบาลกะรน อำเภอเมืองภูเก็ต จังหวัดภูเก็ต
- ↑ [2]15 กันยายน 2547 ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การยุบรวมองค์การบริหารส่วนตำบลกับเทศบาลตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลกะรน รวมกับเทศบาลตำบลกะรน อำเภอเมืองภูเก็ต จังหวัดภูเก็ต