ในสาขาโทรคมนาคม และคอมพิวเตอร์ อัตราบิต หรือ บิตเรต (อังกฤษ: bit rate) หมายถึงจำนวนบิตที่สามารถสื่อสารกันได้ หรือประมวลผลได้ ในหนึ่งหน่วยเวลา

อัตราบิต
ฐานสิบ (หน่วยเอสไอ)
ชื่อเรียก สัญลักษณ์ ตัวคูณ
กิโลบิตต่อวินาที kbit/s 103
เมกะบิตต่อวินาที Mbit/s 106
จิกะบิตต่อวินาที Gbit/s 109
เทระบิตต่อวินาที Tbit/s 1012
ฐานสอง (มาตรฐาน IEC 60027-2)
กิบิบิตต่อวินาที Kibit/s 210
เมบิบิตต่อวินาที Mibit/s 220
จิกะบิตต่อวินาที Gibit/s 230
เทบิบิตต่อวินาที Tibit/s 240

การนับอัตราบิตใช้วิธีนับด้วยปริมาณ บิตต่อวินาที (bit/s) ซึ่งสามารถใช้ร่วมกับคำอุปสรรคของระบบเอสไอ เช่น กิโล- (kbit/s), เมกะ- (Mbit/s), จิกะ- (Gbit/s) และ เทระ- (Tbit/s) หลังจากมีมาตรฐาน IEC 60027-2 ทำให้ความกำกวมในการบ่งปริมาณหมดไป กล่าวคือ 1 กิโลบิตต่อวินาที (1 kbit/s) จะหมายถึง 1,000 (103) บิตต่อวินาทีเท่านั้น และ 1,024 (210) บิตต่อวินาทีก็จะเขียนได้เป็น 1 กิบิบิตต่อวินาที (kibit/s) เท่านั้น โดยจะไม่ใช้ K (เคตัวใหญ่) แทนคำอุปสรรค "กิโล-" นั่นคือจะไม่มีการเขียน Kbit/s

การเขียนตัวย่อของ bits per second (บิตต่อวินาที) อย่างเป็นทางการสามารถเขียนได้โดย "bit/s" (จะไม่เขียน "bits/s") และการเขียนแบบไม่เป็นทางการก็สามารถเขียนได้ด้วย "b/s" หรือ "bps" (มักพบเห็นในการบ่งความเร็วอินเทอร์เน็ตบรอดแบนด์ในปัจจุบัน) ซึ่งมักเป็นที่สับสนบ่อยๆ กับ bytes per second (ไบต์ต่อวินาที) ซึ่งเขียนตัวย่อด้วย "B/s" หรือ "Bps" โดย 1 Byte/s มีขนาดเท่ากับ 8 bit/s