อักษรสิทธัม
อักษรสิทธัม (สันสกฤต: सिद्धं สิทธํ หมายถึง ทำให้สำเร็จหรือสมบูรณ์แล้ว, อังกฤษ: Siddham script, ทิเบต: སིད་དྷཾ།; จีน: 悉曇文字; พินอิน: Xītán wénzi; ญี่ปุ่น: 梵字, บนจิ) เป็นชื่ออักษรแบบหนึ่งของอินเดียตอนเหนือ ที่นิยมใช้เขียนภาษาสันสกฤต มีที่มาจากอักษรพราหมี โดยผ่านการพัฒนาจากอักษรคุปตะ ซึ่งก่อให้เกิดเป็นอักษรเทวนาครีในเวลาต่อมา และเกิดเป็นอักษรอื่นๆ จำนวนมากในเอเชีย เช่น อักษรทิเบต เป็นต้น อักษรสิทธัมเผยแพร่พร้อมคัมภีร์ทางพระพุทธศาสนาจากอินเดียเข้าไปสู่จีนและญี่ปุ่นตามลำดับ ตั้งแต่ พ.ศ. 1349 โดยกูไก ผู้เรียนภาษาสันสกฤตและศาสนาพุทธไปจากจีน ในญี่ปุ่นเรียกอักษรนี้ว่า บนจิ เขียนจากซ้ายไปขวา แนวนอน ปัจจุบันอักษรสิทธัมยังคงใช้ในการประกอบพิธีกรรมของนิกายชินงน (มนตรยาน) ในประเทศญี่ปุ่น
อักษรสิทธัม | |
---|---|
![]() คำว่า "สิทฺธํ" (Siddhaṃ) ในอักษรสิทธัม | |
ชนิด | อักษรสระประกอบ |
ภาษาพูด | ภาษาสันสกฤต ภาษาบาลี |
ช่วงยุค | c. 550 - c. 1200 ในประเทศอินเดีย และถึงปัจจุบันในเอเชียตะวันออก |
ระบบแม่ |
อักษรแอราเมอิก
|
ระบบลูก | |
ระบบพี่น้อง | อักษรนาครี อักษรศารทา |
ช่วงยูนิโคด | U+11580-U+115FF Final Accepted Script Proposal |
ISO 15924 | Sidd |
สระแก้ไข
พยัญชนะแก้ไข
เสียงพยัญชนะหยุด เสียงพยัญชนะเปิด เสียงพยัญชนะเสียดแทรก อโฆษะ สิถิล อโฆษะ ธนิต โฆษะ สิถิล โฆษะ ธนิต นาสิก กัณฐชะ ห h Velar ก k ข kh ค g ฆ gh ง ṅ ตาลุชะ จ c ฉ ch ช j ฌ jh ญ ñ ย y ศ ś มุทธชะ ฏ ṭ ฐ ṭh ฑ ḍ ฒ ḍh ณ ṇ ร r ษ ṣ ทันตชะ ต t ถ th ท d ธ dh น n ล l ส s โอฏฐชะ ป p ผ ph พ b ภ bh ม m ทันโตฏฐชะ ว v
ระเบียงภาพแก้ไข
อักขระ 42 ตัวในอวตังสกสูตร
คำว่า "นาค"
คาถา "โอม มณี ปัทเม หูม"
พระนาม "มหาจักรีสิรินธร" ของสมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา สยามบรมราชกุมารี
ดูเพิ่มแก้ไข
อ้างอิงแก้ไข
- John Stevens. Sacred Calligraphy of the East. (Boston: Shambala, 1995)
- Taikō Yamasaki. Shingon: Japanese Esoteric Buddhism. (Fresno: Shingon Buddhist International Institute, 1988)
- อักษรสิทธัม