ห้ามใช้พระนามพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้าไปในทางที่ผิด
ห้ามใช้พระนามพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้าไปในทางที่ผิด[1][2] หรือ อย่าออกพระนามพระเจ้าโดยไม่สมเหตุ[3] (อังกฤษ: Thou shalt not take the name of the Lord thy God in vain (KJV); You shall not make wrongful use of the name of the Lord your God (NRSV)) เป็นหนึ่งในข้อบทบัญญัติสิบประการ ซึ่งพระยาห์เวห์ได้ประทานให้กับชนชาติอิสราเอลผ่านทางโมเสส ซึ่งเป็นบัญญัติข้อที่ 2 ของการจัดรูปแบบพระบัญญัติแบบออกัสตินแห่งฮิปโป แบบคำสอนพระศาสนจักรคาทอลิก และแบบลูเทอแรน และเป็นบัญญัติข้อที่ 3 ของการจัดรูปแบบพระบัญญัติแบบเซปตัวจินต์ แบบทาลมุด แบบไฟโล และแบบคริสตจักรปฏิรูป
บัญญัติข้อนี้มีบันทึกในหนังสืออพยพ 20:7 และหนังสือเฉลยธรรมบัญญัติ 5:11 ในคัมภีร์ฮีบรูหมวดโทราห์ของศาสนายูดาห์ และในคัมภีร์ไบเบิลภาคพันธสัญญาเดิมของศาสนาคริสต์
ห้ามใช้พระนามพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้าไปในทางที่ผิด เพราะผู้ที่ใช้พระนามของพระองค์ไปในทางที่ผิดนั้น พระยาห์เวห์จะทรงเอาโทษ
— หนังสืออพยพ 20:7
เนื้อหา แก้
ห้ามใช้พระนามพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้าไปในทางที่ผิด บัญญัติข้อนี้ห้ามการยกพระนามของพระเจ้ามาอ้างอย่างไม่สมควรรวมถึงการให้สัญญาจอมปลอมในพระนามของพระเจ้า[4][5] การออกพระนามด้วยความไม่จริงใจหรือไม่ใส่ใจ หรือแช่งสาปและหมิ่นประมาท[6] พระนามของพระเจ้าจะต้องได้รับการสักการะ ยกย่อง และเคารพบูชาไว้เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์และถูกกล่าวถึงด้วยท่าทีที่บริสุทธิ์[7]
อ้างอิง แก้
- ↑ หนังสืออพยพ 20:7, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ หนังสือเฉลยธรรมบัญญัติ 5:11, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ อพยพ 20 เก็บถาวร 2016-03-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, พระคัมภีร์ภาคพันธสัญญาเดิม, คณะกรรมการคาทอลิกเพื่อคริสตศาสนธรรม แผนกพระคัมภีร์
- ↑ หนังสือเลวีนิติ 19:12, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ พระวรสารนักบุญมัทธิว 5:33-37, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ หนังสือเลวีนิติ 24:10-16, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ พระวรสารนักบุญมัทธิว 6:9, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
 | บทความศาสนานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |