หลอดเลือดมีลิ่มเลือด

ภาวะหลอดเลือดมีลิ่มเลือด (อังกฤษ: thrombosis) คือการที่ในหลอดเลือดมีลิ่มเลือด (thrombus) เกิดขึ้น กีดขวางการไหลเวียนของเลือดในระบบไหลเวียน โดยทั่วไปแล้วเมื่อเกิดการบาดเจ็บขึ้นที่ผนังหลอดเลือด ร่างกายจะสร้างลิ่มเลือดขึ้นจากเซลล์เกล็ดเลือดและโปรตีนไฟบรินเพื่อมาจับบริเวณที่บาดเจ็บนี้ มีประโยชน์คือป้องกันการเสียเลือด ในบางภาวะอาจเกิดลิ่มเลือดขึ้นได้แม้ไม่มีการบาดเจ็บของหลอดเลือด หากลิ่มเลือดเหล่านี้หลุดลอยไปในกระแสเลือด จะเรียกว่า สิ่งหลุดอุดหลอดเลือด (embolus) หรือ ลิ่มเลือดหลุดอุดหลอดเลือด (thromboembolus)[1][2]

Thrombosis
Cyanosis of the lower right extremity, resulting from acute arterial thrombosis of the right leg (on the left side of the image)
สาขาวิชาVascular surgery, internal medicine, pulmonology
อาการDependent on location

ภาวะหลอดเลือดมีลิ่มเลือดอาจเกิดขึ้นได้ทั้งในหลอดเลือดดำและในหลอดเลือดแดง โดยทั่วไปแล้วการเกิดลิ่มเลือดในหลอดเลือดดำจะทำให้เกิดเลือดคั่งในอวัยวะ การเกิดลิ่มเลือดในหลอดเลือดแดงจะทำให้อวัยวะขาดเลือด ภาวะแทรกซ้อนที่สำคัญของการเกิดลิ่มเลือดในหลอดเลือดดำคือการเกิดภาวะลิ่มเลือดหลุดอุดหลอดเลือด (thromboembolism) ที่ปอด เรียกว่าภาวะสิ่งหลุดอุดหลอดเลือดของปอด

อ้างอิง แก้

  1. Furie B, Furie BC (2008). "Mechanisms of thrombus formation". New England Journal of Medicine. 359 (9): 938–949. doi:10.1056/NEJMra0801082. PMID 18753650.
  2. Handin RI (2005). "Chapter 53: bleeding and thrombosis". ใน Kasper DL, Braunwald E, Fauci AS, และคณะ (บ.ก.). Harrison's Principles of Internal Medicine (16th ed.). New York, NY: McGraw-Hill. ISBN 978-0-07-139140-5.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้

การจำแนกโรค

แม่แบบ:Bleeding and clotting disorders