หม่อมเจ้าองุ่น นรินทรางกูร

หม่อมเจ้าองุ่น นรินทรางกูร เป็นพระธิดาในสมเด็จพระสัมพันธวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมหลวงนรินทร์รณเรศ และเป็นพระนัดดาในสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากรมพระเทพสุดาวดี ต้นราชสกุล นรินทรางกูร สมเด็จพระพี่นางพระองค์ใหญ่ในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช

หม่อมเจ้าองุ่น นรินทรางกูร
สิ้นพระชนม์พ.ศ. 2359
ราชวงศ์จักรี
ราชสกุลนรินทรางกูร
พระบิดาสมเด็จพระสัมพันธวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมหลวงนรินทร์รณเรศ

พระประวัติ แก้

หม่อมเจ้าองุ่น นรินทรางกูร เป็นพระธิดาในสมเด็จพระสัมพันธวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมหลวงนรินทร์รณเรศ เมื่อเจริญชันษาขึ้น ได้เข้ามารับราชการในพระบรมมหาราชวัง

ในสมัยรัชกาลที่ 2 ได้เกิดเหตุพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหมื่นศรีสุเรนทร์ทิ้งบัตรสนเท่ห์จนต้องพระอาญาแผ่นดิน ถูกประหาร หลังจากชำระความกรมหมื่นศรีสุเรนทร์แล้ว เกิดมีผู้ทิ้งหนังสือในพระบรมมหาราชวัง หยาบช้าถึงองค์พระเจ้าแผ่นดิน จึงทรงโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้กรมหมื่นเจษฎาบดินทร์ เป็นตุลาการพิจารณาให้ค้นลายมือเจ้านาย แลเจ้าจอมทุกเรือนเอามาสอบกับหนังสือทิ้ง

จากการค้นทุกตำหนักทุกเรือนเมื่อเกิดความหนังสือทิ้งของพระองค์เจ้ากระษัตรี เลยจับเพลงยาวนายช้อยได้ที่เรือน หม่อมเจ้าองุ่น ในกรมหลวงนรินทร์รณเรศ (สมเด็จพระสัมพันธวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมหลวงนรินทร์รณเรศ เป็นพระโอรสพระองค์ที่ 3 ในสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากรมพระเทพสุดาวดี สมเด็จพระพี่นางพระองค์ใหญ่ ในรัชกาลที่ 1 เป็นต้นราชสกุลนรินทรางกูร ณ อยุธยา)ถิ่นฐานอยู่ต้นแม่น้ำสะแกกรัง อุทัยธานี

ครั้งนั้นจับเรื่องชู้สาวในพระราชวัง ผิดกฎมณเฑียรบาลได้อีกหลายราย โปรดเกล้าฯให้ลงพระราชอาญาประหารชีวิต ตั้งแต่พระองค์เจ้ากระษัตรี หม่อมเจ้าองุ่น และหญิงชายอีก 8 คน เฉพาะพระองค์เจ้ากระษัตรี นั้น ให้ทุบด้วยท่อนจันทน์ตามราชประเพณี[1]

พงศาวลี แก้

อ้างอิง แก้

  1. จุลลดา ภักดีภูมินทร์, สกุลไทย ฉบับที่ 2428 ปีที่ 47 ประจำวันอังคารที่ 1 พฤษภาคม 2544